08|06|16 #21 Teen Fiction
Stephanie Nicole Prada ay isa sa mga bottom of the school social class, in short isa sya sa mga nerd. Pero katulad nung ibang nerds, naloko din. Lumabas yung monster na loob looban nya, at katulad ng ibang nerds dyan na nab...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Dinala ko si Stephanie dito sa Batangas dahil malayo ito sa Manila. At malayo eto sa mga pamilya nya, naaawa ako sa kanya but I need to do this for her.
"Manang Ising?" tawag ko.
"Ah eh sino iyan? Greg iho ikaw na ba yan." sabi nya at sabay yakap sa akin.
"Kamusta ka na at sino yang kasama mong dalagang napakaganda?" bigla naman namula si Princess nagsign ako na magpakilala sya.
"Hi po! Si Princess po ako nice meeting you po." sabi nya sabay ngiti hanggang mata. She's pretty kapag ngumingiti.
"Oh sya pasok kayo." pinapasok kami ni Manang Ising. Si Manang ang naging maid ng pamilya namin for 30 years at parang nanay ko na din sya. Nagretire na sya dahil sa katandaan pero binibisita ko sya minsan dito sa Batangas.
"Ba't kayo naparito?" sabi nya sabay turo dun sa kaunting bagahe ni Stephanie. We don't have time to buy some clothes dahil umalis na rin kami nung nakalabas sya sa hospital.
"Ahh Manang Ising pede po bang pahingi ng favor?" tanong ko naman kay Manang.
"Oo naman kahit ano."
"Princess pwede ba lumabas ka muna sandali?" tanong ko sa kanya tumayo naman sya.
"Pwede po bang dito muna manirahan si Princess? I have a lot to do sa Manila at please po don't go out of Batangas dito nyo lang po sya ilagay. Tinatago ko sya......" at itinuloy ko. Pumayag naman si Manang Ising at pinapasok ko na si Princess.
"You'll leave here for now, Princess. I need to go to Manila once again so wag kang pasaway dito here, gamitin mo yang cellphone na yan para tumawag sa akin. I need to go right now and here some pocket money and I also gave Manang moneys. Bye." yumakap naman sya sa akin, nagulat ako sandali pero nagpaalam na rin ako.
~Stephanie~
Ang bango naman ni Greg, hihi. Pero nung umalis na sya napatingin naman ako sa paligid. Okay naman yung bahay pero naramdaman ko na may nakatitig sa akin galing sa hagdanan may babae roon parang kaage ko rin.
"Hello." bumaba naman sya at pumunta sa akin.
"Hello rin, ikaw ba si Princess?" tumango naman ako.
"Ako naman si France, anak ako ni Manang Ising at 21 years old." so mas matanda pala sya sa akin.
Binigyan ako ng room ni Manang Ising at kasama ko si France sa kwarto, maluka syang babae at parang magkakasundo kami kasi lahat ng jokes ko ay tinatawanan nya. Napuno ng tawanan ang kwarto namn buong maghapon.
Tatlo ang anak ni Manang Ising 2 babae at 1 lalaki. Si France daw ay nagtatrabaho sa Manila at yung isa nyang kapatid na babae ay may asawa na. At hindi na sya nakatira dito at yung isang lalaki, twin sya ni France at nangangalang Francis! Tambay lang si Francis pero kung manamit ay swabe.
"Francis makatingin ka naman kay Princess parang huhubadan mo." nanlaki yung mata ko at tinakpan ang katawan ko at sumama ang tingin kay Francis.
"Oi, h-hindi naman maganda lang kasi si Princess."
"Wah salamat dahil sinabi mong maganda ako ikaw lang ang nagsabi nun sa akin." dinamba ko sya ng yakap dahil nasa tabihan ko lang sya.
"Hindi ako makahinga." tinawanan ko naman sya at nagsimula na muling kumain. Napatigil ako nung may tinanong si France.
"Nasaan ang magulang mo?"
"Ah, may amnesia kasi ako pero I'll try to remember a lot of things." tumango naman sya.
"Tutulungan kita but hindi ko alam kung paano." bigla akong natawa pero bakit ganito parang hindi ako sanay matawa? Siguro dahil 5 araw akong natulog, siguro nga.
