The Nerdy Billionaire (Revenge) fin.

[51] Her Life as a Poor

"Yah!" sabay sipa sa kahoy na nasa harapan ko. Eto na yung tambayan ko simula nung nanirahan ako dito kina Manang Ising. Halos isang taon na akong naninirahan dito at halos lahat ng mga kapitbahay namin ay kaclose ko na,

Ang tambayan ko ay sa likod ng bahay nina Manang Ising at nakilala ko na rin yung asawa ni Manang at yun ay is Lolo Pollo sabi nya tawagin ko syang lolo kaya tinawag ko na rin sya. Masaya naman buong taon, ang refreshing sa piling.

"Ineng kakain na tau." tawag sa akin ni Lolo, nalaman ko na isa palang martial arts teacher sya dati nung kabataan nya. Tinuruan nya ako but suprisingly sabi nya na magaling raw ako at yun ang pinagtataka ko, bakit ko nakaya yung mga moves na yun?

"Magandang umaga po sa inyong lahat." tuwing sabado at linggo dumadating si France at si Francis naman na kahanap na ng trabaho sa Maynila pero ayaw ni Manang ako pagtrabahuhin.

"Gusto mo ba sumama sa akin sa Maynila, Princess. Kailangan namin ng staff sa cafeteria nung company na pinagtatrabahuhan ko. " sabi ni France.

"Manang, hindi po ba kau tututol dahil gusto ko rin po kase makapagtrabaho para may paitulong ako sa inyo." sabi ko sabay tingin sa kanya.

"Sige papayagan kita, at sabi naman ni Greg na pede ka nang lumabas ng Batangas kung gusto mo." napangiti ako dahil dun. Haist, namimiss ko si Boyfie. Ilang linggo na rin kasi syang hindi nakakadalaw.

     Namimiss ko na syang tuksuhin na tawagin n boyfie, naiinis kasi sya kapag tinatawag ko sya nang ganun.

"Kailan po ba tayo luluwas?" tanong ko kay France.

"Bukas since nsabi ko na agad sa head ng cafeteria na dadalhin kita." tumango ako. Excited na ako, hindi ko alam kung bakit. Excited siguro ako dahil magkakatrabaho na ako.

At ang pinagtataka ko ay wala pa akong natatandaan simula nun, diba temporary ang yung amnesia ko? Tumayo na ako at naghanda ng gamit ko. May apartment na tinitirhan si France kaya dun na din ako makikitulog.

Nakalimutan ko nga palang tanungin si France kung anong company yung tatrabahuhan namin. Since nasa tabihan ko lang si France tinanong ko sya.

"Saang company yung cafeteria na pagtatrabahuhan ko, France?"

"Kalilipat ko lang rin ng company but 'Prada Company' ang pangalan." Prada? Prada Company? Seems familiar.

~

Maaga akong nagising since excited na ako! Gusto ko ng magwork, mamimiss ko yung wood figure ko sa likod ng bahay sa limang araw na pagtatrabaho ko.

"Sabay na tayong 3?" hindi na namin ginising si Manang kaya kami na yung nagluto. Nakapagpaalam na rin kasi kami sa kanya kagabi.

"Sige, excited na ako pumunta sa Prada Company!" Ano kaya ang mangyayari pagdating namin? Matutulog na muna ako tsaka ko na yun poproblemahin paggising ko.

~

     May nararamdaman akong tapik sa pisngi kaya binuksan ko yung mata ko nakita ko si Francis naginigising ako.

     "Sorry napuyat ako kagabi, hindi ako makatulog dahil alam nyo na excited na ako!" bigla naman nagbago yung kulay ng mukha ni France.

     "Bakit France?" tanong ko sa kanya habang bumababa kami ng bus.

     "Tandaan mo to kapag may lalaki kang nakitang nakasuit at may pulang piercing sa tenga nya lalayo ka sa kanya." nangunot naman yung noo ko.

     "Sya ang CEO ng company. At palagi syang kumakain sa cafeteria at bali balita kaya sya kumakain dun dahil nung estudyante pa sya lagi nyang kasama yung kapatid nyang namatay." ahh, interesting but kailangan ko syang iwasan.

     "Ano pa lang pangalan ng ceo?"

     "Ang pangalan nya ay Bryan tinatawag syang CEO Bryan sa company."

~
Author

Sorry kung boring ang chapter pero malapit na ulit silang magkita lahat.!Abangan po nating lahat! Love lots.