The Nerdy Billionaire (Revenge) fin.

[53] You're Alive?!

"France wala ka bang ipabibili sa akin?" aalis sana ako para bumili ng pagkain sa convinience store. Gusto ko sana ng ramen, hindi ko alam kung bakit ko gusto nun. Siguro favorite ko sya nung hindi pa nawawala yung memory ko?.

"Bili mo ako ng snacks kahit ano." sigaw nya galing kusina. Maayos naman yung apartment ni France up and down yung bed kaya kasya kaming dalawa.

Nagsuot ako ng jacket na itim dahil nilalamig ako kahit nakashort ako. Wala eh walang basagan, hehe. Lumabas ako at nagsimula ng maglakad hanggang nakarating ako sa store.

Kumuha ako ng ilang pirasong ramen at mga snacks ni France. Ako lang ata ang tao rito dahil sa tahimik buti naman may music at may tao sa cashier. Baka kasi multuhin ako, huhu.

"Eto n---" ibibigay ko na sana yung kinuha ko sa cashier pero may sumingit na lalaki. Kinulbit ko sya sa likod nya pero hindi nya ako pinapansin. Hinila ko naman yung laylayan ng jacket nya pero hindi pa rin sya lumingon.

Lumapit ako sa tenga nya at bumulong ng ' Bakit ka sumingit' na gumitla sa kanya. Hahaha para syang baby ang cute. Hindi ko mapigilan at kinurot ko sya pero para syang bato na nakatayo lang dun.

"Wah ang kyut mo kuya, ano pangalan mo?" tanong ko sa kanya pero nakatigil pa rin sya. Hinawakan ko sya sa tagiliran at kiniliti, napabuntonghininga naman ako dahil buhay pa sya.

"Anong pangalan mo?" natauhan naman sya at sumagot.

"Kent, kent ang pangalan ko." Para namang hinintay nya yung reaksyon ko.

"Familiar yung name mo pero anyway ang cute muuu." sabay kurot uli sa pisngi nya.

"Hindi mo ba ako matandaan?"

"Hindi naman kita kilala diba ngayon ngayon lang."

     "Biglaan pero pwede ba kitang kausapin?" tanong nya sa akin. Tumango ako habang kinukurot ko pa rin sya sa pisngi nya. Umupo kami habang eto ako nakapisil pa rin sa psngi nya.

    "Hindi ba familiar yung name ko sayo?" tanong nya. Bumitaw naman ako sa pisngi nya.

     " Familiar pero hindi ko matandaan eh. Secret lang to ha..." sabi ko sabay lapit sa tenga nya.

     "May amnesia ako." bulong ko.

     Once again nanigas sya at biglang may luhang pumatak galing sa mata nya. Yayakapin ko sana sya nung biglang tumunog yung cellphone na ibinigay sa akin ni Boyfie.

"Boyfie, ba't ka napatawag?" tanong ko sa kanya. Bigla naman tumitig si Kent.

"Where are you? And don't call me boyfie."natawa ako dahil nainis sya.

"Nasa convinience store ako at kausap ko si Kent, kakakilala ko lang sa kanya."

"Kent? Give your phone to him." nagtataka pero binigay ko yung phone ko kay Kent. Tumayo ako at binayadan yung mga pagkain.

~Kent~

     "Who are you?" tanong ko sa kausap ko.

     "It's me Greg, remember me?" napayukom ko yung kamao ko.

     "B*astard. Bakit kilala mo si Princess."

     "Kent, makikiusap ako sayo wag mo mo muna sabihin sa kanila na buhay sya. I can explain the whole thing to you kung gusto mo but don't say anything."

     "Fine, call me later. Since you have my number. Tell me everything or else." pagbabanga ko sa kanya. Since kaibigan ni Nicolo si Greg, parang kaibigan na rin namin sya pero nung nangyari yung panloloko nya kay Nicolo, nawala yung pagkakaibigan namin.

     Hindi pa rin ako makapaniwala na buhay sya, ano ba talaga ang buong pangyayari. I wish she can comeback to us soon, we badly miss her. I'm glad she changed but please Iblaik nyo yung ala ala nya.

~Stephanie~

     Napatingin ako sa paligid ko, isa etong abondunadong factory at may nakikita akong dalawang babaeng naguusap.

Tinatawag nung babaeng naka panggangster na damit yung isang babaeng 'Bestfriend' at kamukha ko yung babae. Is that me? How?

Nanlaki yung mata ko nung biglang tinali nung gangster na babae yung kamay nya sa bintana at may bomba na nakakabit sa higaan!!! Hahawakan ko sana yung kamukha ko pero ilusyon ko lang sya I can't touch her.

Biglang tumakbo yung babae kaya sinundan ko sya. Saan sya pupunta? Nagets ko naman yung sitwasyon nila. Hinahanap nya yung susi para iligtas yung babae pero hindi nya nakuha. Napatakip ako nung bunganga ko nung biglang sumabog yung factory.

"Hah hah hah." hinihingal ako dahil dun. Isa itong panaginip.

"Princess anong nangyari sayo?" bagong gising na sabi ni France.

"Wala 'to France, maghanda na lamang tayo para pumasok." Is that dream part of my past? Dahil nangyari yun gustong gusto ko na malaman ang lahat galing sa past ko. Kanino ako hihingi ng tutulong?

"Hello Boyfie." sabi ko sa telepono ko.

"Stop that boyfie thing Princess, nasa Maynila ako ngayon gusto mo bang ihatid ko kayong dalawa ni France papasok sa trabaho?"

     "Hindi na lang, salamat." naghanda na kami sa pagpasok sa trabaho ni France at maya maya umalis na rin kami.

     Nung nakadating kami sa building katulad kahapon bulungan na naman ang nadatnan ko. Yung iba naguguluhan yung iba parang nakakita muli ng multo at yung iba hindi makapaniwala. Kilala ba nila ako?

     Sinimulan ko na yung trabaho ko nung nagtanghalian na. Nakakapagod, pauli uli kasi ako. Pupunta sa kusina at pupunta sa mga staff ng company. Nangangalay na yung paa ko pero trabaho ay trabaho hindi ba?

     "Ms. Princess, ikaw muli ang magbibigay ng order kay CEO." napabuntonghininga na lamang ako. Pero hindi na ako kinakabahan sa kanya dahil sa nangyari kahapon at tingin ko naman ay hindi sya manununtok ng babae.

     "Sir ito na po yung order nyo." nadatnan ko syang nakakunot ang ulo at parang bad mood pero nung nagsalita ako bigla lumambot yung expression nya.

     "You're here." sabi nya at nakangiti, napatingin ako sa mata nya. Umiiyak sya?

     "Sit there," turo nya sa upuan kaharap nya kaya umupo naman ako.

     "Answer all of my questions, right now or you're fired." napatango naman ako.

     "Tell me is your name really princess?"