Türkiye de yasanmis cin ve hayalet olaylari

CİNNİA

     Uludag Üniversitesinde okudugum zamanlar...Bursa da ikinci yilimdi,caliskan bir ogrenciydim,en azindan yaz okuluna kalmaz,tatilleri ailem ile gecirirdim...
     Bursa büyük bir şehir olsa da öğrenciler genellikle Görükle denen bir beldede kalırdı...Şimdilerde çok gelişmiş bir yer olsa da benim zamanimda çoğunluğu köylük bir alandi...
     Öğrenciler okula minibüsle gidiyor,metro henüz üniversiteye varmiyordu...Kendime ev arkadasi bulamamistim,yurtta kalıyordum...Yurttaki çocuklardan 2-3 yas buyuktum,okulu geç kazanmistim. Sima olarak da onlardan daha büyük durdugum icin bana abi derlerdi.
     Nisan-Mayis aylarriydi,okulun bitmesine az bir zaman kalmisti ve pek çok öğrenci coktan memleketine dönmüştü. Ben de bir yandan derslerime çalışıyor,bir yandan da okulda zaman geciriyordum. O sirada üst siniflardan arkadaşım Okan yanima geldi. Elinde davetiye vardı. Abisinin asker eglencesi olduğunu ve beni de görmek istediğini soyledi. Ulan asker eglencesinin davetiyesi mi olur diye dusundum ama yine de aldim. Yurda doğru yürüdüm.
     Gece saat 1 de telefonumun calmasiyla uyandim,arayan Okandi. Bu saatte aranır mi diye soylendim kendi kendime ama actim telefonu...Sonuçta genc adamlariz acaba benim o saatte uyumam da mi bir hata var diye düşündüm.  "Yarın geliyosun di mi kardesim" dedi. Gelecegimi söyleyip nerede bulusacagimizi sordum. Harmancik koyunde dere kenarinda toplanacagimizi sonra köyün icine gidip eglenceye katilacagimizi soyledi. Eyvallah kardeşim dedim. Okan'in sesinde bir gariplik vardı,çok garip geliyordu. Yine de uyku sersemi konu acmak istemedim,tek istegim uykuma devam etmekti. Ama gecenin bir vakti uyaninca saglikli bir uyku cekmem beklenemezdi. Annemi gordugumu hatırlıyorum. Bembeyaz bir elbise giymisti uzerine. Cok yasli sayilacak bir yasta degildi ama saçları bembeyaz olmuş yüzü kirismisti. Elini opmek icin yanina gitmemle bogazima yapisip "gitme o koye!" diye bagirdi. Gordugum en kotu kabuslardan biriydi b3lki de o zamana kadar. Saat gece 4tu. O kabustan sonra gozume uyku girmedi acikcasi. Yurdun terasına cikip sigara yaktim,basladim şehri izlemeye...
     Sabah olmustu. Dünkü kabustan sonra annemi arayim dedim. Annem acti telefonu hal hatır sorup,muhabbet ettikten sonra annem bana dun gece ruyasinda beni gördüğünü ve tek katli beyaz bir evin önünde elimde bir makasla bir koyunu paramparca ettigimi soyledi. "Hayirdir insallah anacigim" dedim kapattim. Ama bunlar icimi urrpertiyordu. Dunden beri bir gariplik vardı sanki. Herhalde dersler sinavlar yordu beni deyip atladim otobuse okulun yolunu tuttum. Finallerrin son etabiydi. Sinifa doğru giderken sinif kapisinin onunde Okan'i gördüm. Bugun okulu yoktu,sinavi da yoktu ama kapida beni bekliyordu. Kardeşim sinavina gir cikista benim arabayla atlar koye gideriz. Bizim koyun yemeklerinden bi ye bakalim begenecekmisin dedi. Olur kardeşim dedim,sinava girdim. Berbat gecmisti. Bildigim soruları yapamamistim resmen. Bunlara Okan'in aklimi katistirdigi icin sebep oldugunu dusunup küfürler savurup duruyordum icimden ve bok gibi gecen bir sinavla birlikte siniftan ciktim. Okan'i aradım koridorda,yoktu. Arabası kapinin onundeydi. Telefonla aradım...
     Telefon lavabodan geliyordu.  Lavaboya doğru yürüdüm. Elektrikler yanmiyordu. Korrkmaya baslamistim. Okan nerdesin  amk diye soylendim sesli sesli. Telefon mesgule atildi. Ama lavaboda ne telefon ışığı vardı ne de baska bir şey.  O sirada Okani gordum. Kızlar tuvaletinden cikmisti ama biraz panikti. Ne arıyorsun lan sen orda dedim. Hic kardeşim basim dondu de kendimi buraya atabildim dedi. Okan doğru soyle bak kardeşim bi durum mu oldu dedim. Yok bir sey dedi. Arabaya doğru yürüdü. Pesinden ben de gittim. Nereye gidiyoruz simdi diye sordum. Köye gidiyoruz. Bizim köyün insanları biraz farklıdır,bastan uyarayim. Nasil yani dedim. Sinirli insanlardır,çoğu Erzurumlu zaten. Sinirli adamlardir bilirsin dedi. Bilmem ama iyi bakalim Okan dedim. Yola koyulduk...