Türkiye de yasanmis cin ve hayalet olaylari

CINNIA 13

     Mağara eski bir mağaraydi...Köyün sarhoslari orda takılır,alkol alirlardi. Temiz bir yer bulduktan sonra iki bakır tepsiyi aldi. Birini kendi önüne birini benim önüme koydu...Once nas ve felagi okuduktan sonra bu iki tepsiye su döktü. Arkasından da ayetel kürsüyi okuyordu. Ben de onun yaptıklarını yapıyordum. Daha sonra Aramice "vela humme Allah'i ani Muhammed" diyip koyun pisliklerini oturduğu taşın altina sürdü. Aynisini ben de yaptim. Ve en son defne yapraklarını ikimizin suyuna döktü ve fatiha süresini okudu...Bütün bunlar olurken yaktigimiz ates siddetlenmeye baslamisti...
     Hazır mısın diye sordu. Hazır olduğumu soyledim. Ve rituele basladik. Samme yanimizdaydi.
     Cocuk seri halde dualar ediyordu. Ben de elime verdiği kagittaki yazıları okuyordum. Atesin isisi yüzümüzü yakacak kadar yükselmiş,mağara sanki depremin tam ortasında gibiydi. Ve nihayetinde söylediği sözcükler ise yaramıştı...
     Karanlık icinde gözler belirdi. Şekilleri,semallerri belli olmuyordu. Gördüğümüz tek şey kan kırmızısı gözlerdi...Sürekli hareket ediyorlar,atesin aydinlattigi noktalara gelmiyorlardi...Cocuk duayi kesip,ayaga kalkti...Sesleri duyuyor musun dedi. Ne sesi dedim. Duyacaksin bekle dedi...Tum dikkatimle seslerin gelmesini beklerken nihayet bekledigim ses gelmisti...Sesini ilk kez duyuyorrdum. Bunca zaman bana annem,babam olarak sık sık gozukmustu ama bu onun kendi sesiydi...Hayatta duyduğum en guzel sesti belki..."Yardım et" diyordu...Karanlığın icinden bembeyaz elbisesiyle bana doğru yürüyordu...Soyledigi tek sey "yardım et"...
     Kabuslarrimin ilk zamanlarrinda gördüğüm,elleri kolları bacakları olusmamis,alninda tek bir gözü olan,agzi burnu olmayan bir bebek vardı elinde...Samme bana yaklasiyordu. Attigi her adımda gözleri renk değiştiriyor,ayaklari git gide cirkinlesiyor,yüzü o ifrrit halini aliyordu...
     Çocuğun Sammeye doğru kosup onu def etmesiyle kendime geldim..."Velha suna kevser, velha suna kevser" diye bagiriyordu. Samme ormanın derinliklerine kaçıyordu. Atesimiz sonmustu. Gulusme sesleri artıyor,beynimiz gurultuden sancilaniyordu. " O cocuk" dedi. "Senin cocugun muydu?". Benim Samme ile bir munasebete girmedigimi acikladim. "Cinnialar ile munasebete girmek insan ile munasebete girmekten farklıdır...Eger ki o cocuk senin ise ya onlar seni alacak ya sen onlari... Bunun baska yolu yoktur" dedi. Ne yapacagimizi sordum. "Bu gece guzel bir uyku cekelim,beni evine misafir eder misin "dedi. Istemeye istemeye kabul ettim,eve doğru yürüdük. Yol boyu dua ediyordum,bir yerde nas felak okumaya gelmişken "sakın" dedi. "Nas felak Allah huzurunda ve cinlerle iletisimde kullanılır. Gecenin bir vakti issiz bir yerde,cinlerin cok oldugu bir yerde bu duayi okumak seni onlara hedef eder" dedi.
     Eve doğru yurumustuk. Bahceye geldigimde evin onunde kalabalik oldugunu farkettim. Bizim evin bahçesine bakıyorlardi. Bu annemdi. Yere cokmustu. Beyaz elbisesi kan Revan icindeydi. Elleri kanliydi ve dev bir bicak vardı elinde. Cok sevdigi kopegimizi kesmisti. Kendisini duvara dayamis,ona doğru gelenlere bicak savuruyordu.Annemi oyle görünce aglamaya basladim,o da bana bakip ağlıyordu. Hayatimiz bitme noktasina gelmisti. Artık sırf bunlardan kurtulmak icin intihar etmeyi bile düşünüyorduk.
     Cocuk insanları dagitti...Kimseler kalmamisti. Yavasca annemin yanina gittik. Sürekli cocugun suratına bakiyordum. Anneme umutsuzca bakıyordu. Annemi alip eve çıkardık. Hala normal degildi ama sorularimiza cevap veriyordu.
     Cocuk benden once davranmisti. "Bu köpek...Size basta insan gibi mi göründü" dedi. Annem sasirmisti,goz bebekleri büyümüştü. "Evet" dedi,bir yandan da aglamaya devam ediyordu. Cocuk annemin avcuna bakti. Avcunda "mihem vecine" yaziyordu. Bu aramice "cocugunu al" demekti...Anneme saldirmislar onun tenini canini acitarak bana not birakmislardi. Cocuk sonrasını dinlemedi,annem de cok anlatmak istemiyordu zaten. Annemin yanina gidip ona dualar okudu,10 dakika gecmeden de annem uyuyakalmisti. Ellerini halat ile bagladi,yatagina yatırdı. Annemin gece bize zarar verebilecegini soylemisti. Sebebini sordugumda "cinnialar erkeklere asik olur,kadınları öldürmek ister. Senin yaninda annen dahi olsa,çevrendeki her kadini öldürecek sıra sana gelince de seni oldutecektir." dedi. "Kan bagin olan bir baska kadin var mı"diye sordu. Yoktu...Sadece annemle kan bagim vardı. Ananem ve babannem rahmetli olmustu. Halam,teyzemde yoktu. Baska kan bagim olan insan tanimiyordum.