Türkiye de yasanmis cin ve hayalet olaylari

Arkasi Yarin 7.Bölüm

     Fuat Erdağ anlatmaya devam ediyor. Sabah uyandigimda Füsun salondaki karyolada uzaniyordu...Geceyi uykusuz geçirdiğini anlamistim. Nasil olduğunu sordum,konusmadi. Hayatim boyunca Füsun'un mutluluğu için çabalayan birisiydim ama bu koyde yasadiklarindan sonra eskiye dönmüştü. ..Yillar önceki Füsun geri gelmisti sanki. Onu böyle görmek bana da yük oluyordu. Füsun'un yanına gidip "Bugun sanliurfa merkezine gidip dilekçe yazicam...tayinimi istiycem" dedim.
     Daha önce koyden gitmek isteyen Füsun bu kez elimden tuttu..."gitme bir yere..." Ne olduğunu sordum,bu tutumu beni sasirtmisti. "Gidersen de pesimizde olacaklar...onlari sehrimizdeki sevdiklerimizden uzak tutmak için burda kalmaliyiz" dedi. "Sacmalama Füsun,daha onların şerli varliklar oldugundan bile emin degiliz...Görmüyor musun köy degisik insan dolu,belki birileri egleniyor bizimle bilemeyiz ki" dedim.
     "Ben dün burda bir ses duydum Fuat...Ve o sesi taniyorum. Yıllar önce de o sesi duymustum" dedi. Füsun küçük yasta yetimhaneye düşmüştü...Annesi ve babasi hakkinda pek bir bilgim yoktu. Bu konulari konusmaktan fazla hoslanmazdi.
     Psikolojik bazi sikintilari vardı...Hayatindaki sinir stres yumuttalarina zarar vermisti ve bu sebeple evlat sahibi olamiyorduk. Lise çağında Darüşşafaka'nin burs sinavini kazanmış ve benim gibi öğretmen olmuştu...Ancak ani sinir patlamalari yüzünden mesleği bırakmıştı...Bütün bunlardan sonra tekrar bu sesleri duymasi onun tekrar  psikolojisinin bozulduğunu gösteriyordu. Ama asil sorun bu sesin bir varliga ait olduğu mu yoksa Füsun'un psikolojisinin bozulmasi sonucu gerceklestigi miydi?
     Füsun sadece "bu sesi taniyorum,ikimizi de rahat birakmayacak" diyordu...Yillar önce henüz evlenmedigimiz,flört ettigimiz zamanlarda bana bunlardan bahsetmisti. Geceleri surekli pencereden baktiginda bir varligin onu izledigini...Zamanla yurttaki odasinda hayalini gördüğünü ve bir gece bogazina yapisip onu bogarken gördüğünü söylüyordu.
     O zamanlar bunlar bana hurafeden öte bir sey cagristirmiyordu ama artik korkuyordum. Bütün gün evden cikmadik...Köylü de arayip sormadi zaten. Yine karanlik çökmüş,gece baslamisti.
Besinci Gece Yasananlar
Kis iyiden iyiye bastiriyordu...Her gün,bir öncekinden daha soguktu.Bu sebeple Fuat disarida odun kiriyordu.
     Ben banyoya girecektim...Geçirdiğim rahatsizlik nedeniyle yıllardır adet olmuyordum...Kiyafetlerimi cikardiktan sonra banyoya adim attim. Kovaya sicak suyu doldurdum otururken farkettim. Adim attığım her yerde yumruk büyüklüğünde kan izleri vardı...Bacaklarrimdan asagi suzuluyordu. Korkuyordum...Evet bu iyi bir seydi,belki evlat sahibi dahi olabilecektim ama yine de korkuyordum...
     Ustumu basimi hizlica su ile yıkayıp kapıya doğru yoneldim...Fuat'in yanina gitmem gerekiyordu...Kapı kilitliydi...Acmaya calisiyordum ama bir türlü açılmıyordu,surgusu disaridan çekilmiş adeta üstüme kapatilmisti. Kapıyı yumruklasam da çığlıklar atsam da Fuat sesimi duymadi...Gazi biten lamba da sonmustu...Ve karanlikta yine onun sesini duymaya basladim...Her yerde onun sesi vardi...
     Banyoda sesi yankilaniyordu...Kulaklarrimi kapattim,gözlerimi yumdum ve kapinin acilmasiyla kendime geldim. Fuat iceri girmişti,elindeki gaz lambasi ile iceriye girdiğinde ikimiz de şok olmuştuk. Duvardaki ayna paramparça olmus ve belli basli yerlerimi kesmisti...Beyaz fayanslar kan icindeydi...Canim yanmiyordu,sadece korkuyordum. Duvarda değişik bir yazi vardi. (Füsun hanimin bahsettigi yazi aramice dilindedir,okunuşu "melhenezez..."dir)
     Melhenezez :kirlisiniz. Fuat Erdag anlatmaya devam ediyor. Fusun orada korkudan bayilmisti...Duvardaki yaziya anlam veremiyorduk. Esimi kucaklayip alt kata indirdim. Kesikleri derin degildi,hatta inanilmaz inceydi. Ona bunu yapan seyin,Füsun'u öldürmek istemedigi belliydi. Ama bunu neden yapiyordu? Füsunun kesiklerini temizledikten sonra uyanmasi icin kollarini kolonya ile avucladim...O sirada gözüm pencereye ilisti.