This Love is Ours (Completed)

Chapter 25

----RM’S PART----

“LORY?” narinig naming na sabi ni Virg sa bagong dating.

Lumingon kaming lahat sa pinto. May nakita akong girl. Maganda sya. Pero. Sino sya?

“Di mob a ko papapasukin?” tanong nung Lory.

Parang nag alangan ni Virg pero binuksan nya pa din yung pinto. “Pasok.”

Ngumiti yung babae tapos may inabot kay virg. Regalo. Ang bongga ng Wrap ha.

“Salamat.” Sabi ni Virg. Binaba lang nya yung regalo. Tapos humarap sya samin. Ang awkward. Bigla kasi kaming tumahimik lahat.

Napansin ko na paranag mas lalo nabadtrip si Rona, tapos nagpalitan si Virg at Luigi ng makahulugang tingin. Wait? Anong meron?

Tumikhim si Virg. “Ah, guys. Si Lory. Lorry, bandmates and friends ko.”

“Nice to meet all of you! I’m Lory! Virg’s Fi----“

“Friend” agaw ni virg sasabihin sana ni Lory. “From states.”

Parang medyo nainis si Lorry. “Ah. Yah. Sorry guys if I came here unannounced. Akala ko kasi hindi magcecelabrate si Virg eh. So I came here to surprise him.”

“Okay lang.” sabi ni Luigi.

Awkward silence.

“Virg, pakainin mo naman yung bisita mo.” Basag ni Kavs sa katahimikan.

“Ah. Oo pala. Sandal. Maiwan ko muna kayo dyan ha. Ah Lory tara sa kusina.”

“Okay!” nakangiting sumunod si Lory.

Pag alis nila bigla ulit tumahimik.

“Bakit hindi ata nakwento satin ni virg yun?” tanong ni Roselle.

“Malay. Ngayon ko lang yan nakita sa personal eh. Sa picture lang.”

“Close talaga sila ni Virg?” tanong pa ulit ni Roselle.

“Ang alam ko oo, close din pamilya nila eh.”

“Ah. Nakekwento nya sayo si Lory ate?” baling sakin ni Roselle.

“Ha? Ah, eh hindi ko matandaan. Hindi pa ata.” Sabi ko na lang.

Narinig kong bumuntung hininga si Rona. “Bakit hindi ka nya pinakilalang Girlfriend?” naiinis na tanong nya.

“Ah, baka naman nalimutan lang. Malay mo mamaya.” Sabi ni Xander.

Ngumisi si Rona. Ngisi ng naiinis. Tapos umiling sya. “Boys.”

Pero napaisip din ako. Bakit nga ba hindi ako napakilala? Ni hindi na nga sya tumingin sakin nung dumating si Lory eh.

Parang kinakabahan ako ah.

-----VIRG’S PART-----

Pagdating naming sa kusina, hinila ko sya sa may lababo. “Anong ginagawa mo dito?” madiin pero mahinang tanong ko sa kanya.

“It’s your birthday!”

“I didn’t invite you.” Masakit kong sabi sa kanya.

“Ouch.” Maarte nyang sabi. “Okay lang, behave lang ako promise.”

“Umuwi ka na, please?”

“Bakit ba? Eh friends mo naman sila ah? Mas okay nga na andyan sila eh. At least makaka bonding ko sila.” Nakangiti nyang sabi sakin.

“For what?”

“Hey! You forgot? Para maging close ko din yung close ng magiging asawa ko.”

Naikuyom ko yung kamay ko. Naiinis na ko. “Please Lory, not now. Matutuwa ako kung aalis ka na.”

Ngumisi sya. “Natatakot ka ba? Kasi nandito yung girlfriend mo?”

Nagulat ako. Pano nya nalaman. Hindi ko pinakilala si Rm kanina dahil natakot ako sa pwedeng gawin ni Lory. Baka may bigla syang masabi.

“Don’t underestimate me dear.” Tinapik nya yung pisngi ko. “I know everything.”

Naiinis na lumayo ako sa kanya. “Whatever. Just leave now.”

Nakibit balikat sya. “Okay! I let you win this time. May one week ka pa para sabihin sa kanya ang tungkol satin. Wag mo kong paghintayin. Pag nainip ako, di mo alam ginagawa ko.” She smiled wickedly.

Bitch!  Sigaw ko sa isip ko. Sinukbit na nya ulit yung bag nya at nauna na syang lumabas sa kusina.

Sumunod ako.

“Guys! Sorry! Mauna na rin ako sa inyo. I have important things to do pa eh. Well, again nice meeting you! Especially you Rm. Virg talks a lot about you.” Tumingin sya sakin. “Bye Virg.” He kissed me on the cheek. “Happy birthday…” and then she walked out.

Big shit. I should I do? 1 week na lang ang taning ko kila mama. Hindi desisiyon ko ang hinihintay nila. Nagbigay sila ng deadline para ayusin ko ang lahat bago kami pumunta ng America. Hindi ko na kailangang magdesisyon. Dahil sila na ang gumawa nun sakin.

Bumuntung hininga ako. Tumabi ako ulit kay Rm at hinawakan ko yung kamay nya. Ngumiti sya ng tipid sakin.

“Game na ulit!” sabi ko.

Medyo natagalan bago sila suumagot. “Cheers!” sigaw ni Kavs!

Nung nag cheers kami napatingin ako kay Luigi. He gave me a ‘you-should-tell-her-now-or-you-might-regret-this-for-life” look.