2 maanden later
Lexy is al weer 3 en rein alweer 19 vandaag zou zou Dylan 20 worden. Een brok vormd in me keel bij de gedachten. Ik heb het elke dag moeilijker overal waar ik in zeeland kom ben ik bang ik had het rein een maand geleden verteld en we gaan verhuizen naar Eindhoven. We waren gister druk bezig met verhuizen en vandaag zijn we eindelijk voor het laatste hier. Een traan rolt over mijn wang als ik een foto met mama papa Dylan en Fleur in me hand heb. Ik kijk naar de foto papa heeft zijn arm om mama Fleur staat voor hun en naast mama staat Dylan met mij op zijn rug. Heel me leven is kapot binnen 4 jaa is alles kapot. Het is bijna vier jaar terug dat we er waren. Ik kijk naar de foto iedereen staat er zo blij bij en moet je me nu zien ben als eenigste over en nu onder de litekens en helemaal verminkt. Mijn armen zijn het ergste de rest is weg getrokken. Tranen stromen over mijn wangen. Met moeite hou ik de foto vast. "Mama"zegt lexy en ze trekt aan me arm"jij berdietig""mama mist opa en oma en oom en tante"dan gaan we naar ze toe. Zegt lexy heel vrolijk. "Als dat kon was ik er al lang schat."zeg ik en geeft lexy een kusje op haar wang. Ik doe de foto in mijn laatste doos en we gaan alles in de auto doen. En reiden naar Eindhoven.
Volgende deel is epil oog
