My Highschool Barkadas [COMPLETED]

[18]: Daddy's Girl / Torpe Mo

Yohanne's POV

"So ang ibig mo bang sabihin, magkakaroon ng contest between SPG and Student Council?"-Principal. Oo nga pala, andito ako kasama si Sophia sa Principal's Office. Ako yung kumakausap kay Principal habang siya, andun sa labas hinihintay ako matapos. Ayaw nya daw pumasok eh, kaya ganun.

"Yep mam!!" . "Baka naman, isa yan sa war nyo?" just like I thought yan ang sasabihin nya, pero syempre dahil ako ang Vice pres. ng Student Council, nakahanda na ako! wahahaha. "Mam, wala po itong kinalaman sa war namin, eto kasi yung way namin para makipagbati sa isa't isa, you know... A friendly match!!"-sabay smile. Well half true, half lie. Kasi, eto rin naman ang WAY KO! para makaganti kay Bella, akala nya ba, papalagpasin ko yung ginawa nya sa akin dun sa canteen, na hinampasan nya ako ng cake! >_< . This is my way to get revenge on that Bossy Leader!

"Ganun ba? O, sige basta't win or lose dapat, maayos ahh... Then maghahanap na rin ako ng mag-oorganize ng booths and events para sa Foundation natin... Papayag akong magkaroon ng match between SPG and Student Council". Yun Oh! Napapayag ko na rin si Principal, Mwahahahahaha!

"But in one condition,,," tumigil ako sa kakatawa sa isip ko, ng sinabi yun ni principal.

"A-ano pong condition yun?" Curious ako, pero at the same time kinakabahan ako, ano namang klaseng kondisyon ang hinihingi ni mam? hindi kaya ang kagwapuhan ko? hahahahaha, joke lang :D

"Dapat TALAGANG friendly match lang ito at way niyo para magkabati, at once na nalaman kong MAY KINALAMAN sa war niyo ag match na ito, tatanggalin ko ang AUTHORITIES niyo sa school na ito, entiendes?" I just nod tapos pinalabas nya na ako, grabe nakakatakot magalit si principal, sana hindi nya malaman ang totoo, hayzz~~.

Nang makalabas ako, I saw MY Angel, oo angel ko ata si Sophia. To tell you the truth, I like Sophia, Ever since na nakilala ko siya, though dahil napakatorpe ko at PINSAN niya si Ashley, wala akong lakas aminin sa kanya, hehehe :)

Hinawakan ko yung wrist nya. "Soph, tara alis------" hindi ko na gawang sabihin nyo dahil inalis nya ang kamay ko sa wrist niya,

"Don't touch me and don't ever, ever, EVER dare to called me SOPH!" then she left me, dumb-founded. Okay? What the hell is going on? bakit naging cold na ulit siya? may nagawa ba akong mali? diba wala naman. Then, bakit siya naging cold sa akin. O baka sadyang bipolar lang ang babaeng yun! -_-

Tumakbo ako at sumigaw ng "Hoy Soph, Wait me!" The moment na nilapitan ko ulit siya, lumingon siya sa akin and he gave me a glare. "How many times, did I tell you don't call me Soph!" . "Okay, fine I will stop calling you Soph, but atleast you can tell me, why are you mad at me?!!" hindi siya sumagot at umalis ulit, pero bago siya makalayo hinawakan ko yung wrist nya at pinaharap ko siya sa akin. "Tell me, Sophia! Tell me!!!"

"Wanna know the truth? Because I don't like you, your attitude, your selfishness, everything! That's why........ STOP BOTHERING ME!!!" natameme ako, hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa kanya.... Why, Why she hated me that much? to the point, na ayaw niya akong makita.

Wala naman akong ginawang mali, diba?

****

[SOPHIA'S POV]

After kong sabihin yun, umalis na ako. Yeah, I don't like him but I don't hate him also.... It's just that ayoko lang mapalapit sa kanya, to the point na baka isang araw eh ayaw ko na siyang pakawalan. Takot akong masaktan, takot akong umasa........ Takot akong balang araw yung isang taong mahalag sa akin ay mawala sa buhay ko...

Just like Dad...

My dad, was my everything. Sabihin nyo ng daddy's girl ako, pero ganun talaga ako eh, spoiled sa daddy.... Kaya nung naaksidente siya halos gumuho mundo ko, oo ganun ko siya kamahal, to the point na iniisip ko na sana ako nalang ang naaksidente at hindi siya. Isang araw pa nga, inisip ko na..... totoo ba si Lord? kasi kung totoo siya, hindi niya hahayaang mag-suffer ng ganun si dad, hindi nya hahayaang masaktan ako ng ganun....