39.Bölüm

2.7K 179 6
                                    

Hiç de olmadım. Rasim abiler önden ilerledi. İçeriye girdiler. Babam bana döndü.
-Siz dışarıda kalın.
-Baba
-Masal. Burada kal.
Elimi belime attım. İçeriye girdiler. Sessizce peşlerinden ilerledim. Kapının orada bekledim. Umut yoktu. Babam bağırdı
-Oğlum nerde !?
Remzi karısına döndü.
-Tepede. Birazdan adamlar onu yurt dışına gönderecek !
-Neden !?
-Kızın canı yansın diye.
O sırada arabaya koşmuştum. Binerek çalıştırdım. Geriye çıkarak ileri vitese attım. Hızlandım. Spor moduna aldım. Biraz daha hızlandım. Radarların içine etmiştim. Tepeye çıkmadan siyah transporter gördüm. Camı açmışlardı Umut u görünce biraz daha hızlanarak arabayı kaydırdım. Hızımı artırdım. Yanlarındaydım. Adam bana döndü. Gözleri büyümüştü. Hızını arttırdı. Hızlandım. Bir ara sokağa girdi. Arabayı kaydırarak sokağa girdim. Çok tehlikeli dönüşler yapıyordu. Ara sokağa girdim. Birden önüne çıktım. Frene abandı. Arabayı geriye çıkardı. Ona doğru sürmeye başladım. Geri geri gidiyordu. Telefon çaldı. Barış arıyordu.
-Ne var ?
-Masal nerdesin. !?
-Acelem var Barış.
-Annenler burada beter halde.
Azar yiyecektim belli. Telefonu kapatarak koltuğa attım. Şehirden baya uzaklaşmıştık. Birden durdular. Arabadan indi. Arabadan indim. Adam Umut u kucağına aldı. Uçuruma yaklaştı. Aşağısı suydu. Atacaktı. Kesin. Koştum. Umut u bıraktığı anda aşağıya atladım. Onu yakalayarak elimi burnu kapanacak şekilde ağzına tuttum. Suya girdik. Yukarıya baktım. Adam kısa bir bakış atarak gitti. Birden sudan çıktım. Umut a baktım. Ağlayacaktı. Başından öptüm. Kollarımın arasına sardım. Sesler uzaklaştı. Çok dik bir çıkış vardı. Sudan çıktım. Ceketimi çıkararak Umut a giydirdim. Kolum kesilmişti. Onu kucağıma aldım. Ceketin kollarını boynuma bağladım. Altında ki kemerini de sıkarak yukarıya doğru tırmandım. Ellerimin içi acıyordu. Sonunda yukarıya çıktım. Arabaya koştum. Binerek Umut ı yolcu koltuğuna yatırdım. Havalandırmayı açtım. Sıcağa getirdim ceketi çıkararak üzerinde ki kıyafetleri çıkardım. Arkaya uzanarak benim yedek tişörtlerden birini ona giydirdim. Pasaklı olunca her yerden kıyafet fışkırıyordu. Arabayı geriye dönderdim. Çok hızlanmadan devam ettim. Telefonumu aldım. Hava iyiden iyiye kararmıştı 8 e geliyordu. Umut a döndüm. Elleriyle oynuyordu. Sokağa girdim. Siteye yaklaşarak içeriye girdim. Arabayı evin önüne park ettim. Evden çığlık sesleri yükseliyordu. Umut u alarak eve doğru yürüdüm. Zile bastım. Kapı açıldı. İçeriye girdim. Ayakkabılarımı çıkardım. Hepsi bana dönmüştü. Anneme döndüm. Açık olan habere baktım. Ben vardım. Umut un peşine atlayışımı gösteriyorlardı. Merdivenleri hızla çıktım. Şoktan çıkıp bime giremiyorlardı. Umut birden çığlık attı. Ona döndüm. Bana bakıyordu. Hissetti çocuk. Onu sımsıkı giydirdim. Odama geçerek üzerimi değiştirdim. Merdivenleri indim. 5 farklı haber kanalında aynı haber vardı. Bir habere çıkmamıştım.
-Şu an elimize ulaşan bilgilere göre görüntüler de ki kız ünlü iş adamı Hakan Yazıcı nın kızı Masal Yazıcı olduğu anlaşıldı.
Koltuğa oturdum. Hepsi bana dönmüştü. Ayşeler ve Kızlar yoktu. Barış ve Koray da az önce gitmiş olmalıydı. Umut u annemin kucağına verdim. Sımsıkı sarıldı. Babam beni kendine çekerek kollarının arasına aldı. Kerim abim
-Gittikçe Ali ye benziyorsun.
Ali abim keyifle güldü
-Sana çekecek hali yoktu ya.
Göz devirdim. Birbirlerine girmişlerdi. Umut uyukluyordu. Gülümsedim. Kalkarak merdivenleri çıktım. Odama girdim. Ay 'ın ışığı vuruyordu. Duvarın orada duruyordu. Yüzü görünmüyordu.
-Ne zaman geleceksin diye merak ediyordum.
-Ne zamandan beridir buradasın?
-5 dakika kadar oldu.
Ben üzerimi değiştirirken yoktu. Yavaşça bana yaklaştı. Elini yanağıma sürdü
-Seni çok özledim.
Bileğini tuttum. Alnını alnıma yasladı.
-Yapma böyle.
-Bunu yapan sendin.
Aynısını bana yapmıştı. Ayrılalım demeden 1 gün önce onun yanına gitmiştim. Beni daha beter etmişti.
-Fazla tepki gösterdim biliyorum ama
-Ama ne ? Sen suçlu olduğun halde ben geldim sana. Beni öldürmekten beter ettin. Şimdi de yüzsüzce karşıma geçip bana kelime fazlalığı yapamazsın.
-O kız arkadaşımdı.
-Sen o kızı Koray ve Barış ile kıyaslamıştın değil mi? Sen ne zaman ikisinden birinin benim dudağımın yanından öptüğünü gördün ? Ne zaman ? Senin karşında saf yok Demir. İki süslü lafa gelecek bir insan da değilim. Bunu deneme bile. Şimdi çık odamdan. Bir daha da böyle girme.
Elini sertçe kendine çekti. Elini saçlarına daldırdı. Bana döndü.
-Pişman olacaksın.
-Bunu göreceğiz.
Camdan çıktı. Elimi belime koydum. Titriyordum. Elimi ağzıma kapatarak sessizce ağlamaya başladım. Saçlarımı geriye atarak geriye döndüm. Sigara yakmıştı. Buraya döndü. Önüme döndüm. Perdeyi sertçe kapadım. Yatağa oturdum. Bu kadar asabi olmasının nedenini bilmiyordum. Kızlar da bir şey biliyor da söylemiyordu. Demir bey e söz vermişler. Aklıma hiç bir şey gelmiyordu. Her gün belli saatte ortadan kayboluyordu. Çocuklara soruyorum şirkete gidiyor diyorlar. Şirkete gittim yoktu. Başka biri vardı. Bunu hissediyordum. Belki de o kızdı. Ayağa kalktım. Dışarıda ufak bir küfür krizi yaşanıyordu. Perdeyi kenara çektim. 3 üde birbirine girmişti. Demir Can a vurdu. Kaşlarımı kaldırdım. Kızlar da süpriz yumurtadan fırlamış gibi olayın içine daldı. Ayşe teyze ve Osman amca çıktı. Babaannesi ve Dedesi de çıkınca hafifçe geriye çekildim. Dedesi iyiydi de babaannesi öyle bir bakıyordu ki beni şişleyecekti. Gelen Leylaları görünce normal olarak kan beynime fışkırdı. Kızlar da onlarla kavgaya girmişti. Üzerime alelacele siyah bir pantolon geçirerek deri ceketi giyindim. Odadan çıkarak merdivenlerden indim. Saçlarımı bağladım. Abimler çıkmıştı. Evden çıktım. Annem Umut la bahçede duruyordu. Kerim abim bana döndü.
-Masal eve. Sen karışmıyorsun.
Leyla  sövünce sert adımlarla ona yürüdüm. Dimdik karşımda durdu. Yan bir gülümseme takındı.
-Benim oldu.
Demir den bahsettiğini anlamıştım elbette. Güldüm. Parmağımı salladım.
-Seni gidi küçük şakacı velet seni. Hayır seni dövmemi istiyorsan söyle bana kelime oyunu yapma.
-Eee kıskançlık ta böyle bir şey. Sen salaklık yaptın.
Geriye döndüm. Kendimi sıkıyordum. Siren sesleri geliyordu. Tamam olay çıkarmak yok. Tamam çıkarmak yok.
Çıkarmak yok bak sen iyi kızsın seni yoldan çıkarmaya çalışıyorlar. Arkada gülüyordu.
-Sıçmışım iyi kızına !
Dönerek yumruğu geçirdim. Nasıl vurduysam kemik sesi çıktı. Yere düştü. Bayılmıştı. İşte şimdi sıçtık. Bez getir cafer bez...

Yan Komşum Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin