32.Bölüm

3.1K 182 6
                                    

Okula gitmek için hazırlandım. Saçlarımı açık bıraktım. Düzleştirmiştim. Havalar artık iyiden iyiye ısınıyordu. Kombin saatimi takarak bilekliğini taktım. Parfüm sıkarak ceketimi taktım. Odadan çıkarak merdivenleri indim. Masadan uzanarak kolumdan tutan Kerim abime döndüm. Beni yanına oturttu.
-Bir şeyler yiyeceksin.
Bir peynir aldım. Kalkarak kapıya yürüdüm. Ayakkabılarımı giyinerek evden çıktım. Arabaya binerek çalıştırdım. Ağzıma naneli şeker atarak beynimin yanmasını bekledim. Arabayı park ederek indim. Okula girdim. Hocalar deneme yaptığı için dersler boş geçiyordu. Hiç birine girmemiştim şimdiye kadar. Kantine girdim. Takım buradaydı. Kızlar da Barış gille başka bir masada oturuyorlardı. Demet kalktı.
-Kaptanım hoşgeldin. Gözlerimiz okulun kapısında kaldı.
Selamlaştık. Oturdum. Utku içeriye girdi. Ayağa kalktım. Çantam masada kalmıştı. Arkadan kızlar oo luyordu. Yanına gittim. Kollarımı çaprazladım.
-Bir şey mi oldu ? Betin benzin atmış.
Kapı birden kapandı. Kilitlenmiştik. Kapıya gittim. Geriye dönerek cama doğru koştum. Hülya hanımdı. Saçlarımı geriye atarak bağladım.
Kızlar arkama dizildi. Utku camı parçalıyordu.
-Yüze dikkat !
Yumruğumu cama geçirdim. Korkuluğu yerinden sökerek camdan çıktım. Kızlar peşime çıkıyordu. Oraya doğru koşturduk. Havaya zıplayarak döndüm. Korumalardan birine yumruğumu geçirdim. Bir tanesi Tuğçe ye silah doğrultmuştu. Korumalardan birinin silahını alarak Tuğçe nin önüne geçtim. Tetiği çektim. Adrenalin her şeye kadir. Hülya hanıma doğrulttum.
-Uzak dur lan kızdan.
Geriye çekildiler kızlar 'ın bile beti benzi atmıştı. Namluyu alnına bastırdım.
-Bu kıza bir şey olursa sizi rahat bırakmam demedim mi ben ?
Eslem bağırdı.
-Masal !
Alevlerde dışarıya çıkmıştı. Gözlerimi Sevtap a çevirdim. Geriye çekildi. Korumalardan biri bana hamle yapınca ayağına kurşun sıktım. Silahı Hülya nın başına bastırdım.
-Seni vursam müebbet hapis alırım problem değil. En azından içim rahat olur. Peki ya sen? Ailen ne olur bir düşün.
Başını salladı.
-Tamam.
-Tamam ne ?
-Bir daha kıza dokunmayacağım.
-Çocuğu da ellerinden almayacaksın. Duydun mu?
-Tamam.
Gittiler. Silahı aldığım korumanın eline verdim. Hülya nın peşine gitti. Tuğçe sarıldı. Geriye çekildi
-Teşekkür ederim.
-Yeter lan sende. Teşekkür teşekkür.
Mustafa bana döndü.
-İyi oldu da sen ne yaptın öyle ?
Alev kolunu omuzuma attı.
-Her insanın bir deli damarı vardır. O damara bir kere basıldı mı. Puf. Ortalık birbirine girer ve bu kızın damarına 2. Kez basılıyor.
Ona döndüm. Gülerek omuz silkti. Geriye çekildim. Demet sırtıma atladı.
-Aşkım
-Ne var ?
-Ben seni hani sinirlendiriyorum ya hani.
-Eee ?
-Sen bana kıyamazsın dimi?
Çocuklar arkada gülüyordu.
-Kıyarım.
Nerden çıktığını bilmediğim Esra üzerime atladı.
-Ulan piç yeter ! Amk ! Ben her seferinde koşmak zorunda mıyım!?
Kolumu omuzuna atarak kendime çektim. Elini belime koydu.
-Malsın.
-Sende.
Güldü. Tuğçe hafiften sancılandı. Olur böyle şeyler. Mustafa onu kucağına alarak koştu. Başımı geriye çevirdim. Onu arabaya bindirdi. Ona dönerek Bir şeyler söyledi. Eliyle bir şeyler yapıyor derin nefesler alıp veriyordu. Tuğçe tokat attı. Gülümsedim. Gittiler. Yere bakarak kaşlarımı büzdüm. İfadesiz halime büründüm. Alev Okanla sevgiliydi. Enes Demet ı kendine çekti.
-Biz de gidelim mi?
Onayladılar. Esra ya döndüm. Olayı biliyordu. Çocuklar gitti. Demet durdu.
-Sen gelmiyor musun ?
-Siz gidin.
-Sen bilirsin.
Esra ile okula yürüdük. Çantamı aldım. Çıktık. Esra bana döndü.
-Benim gitmem gerekiyor. Çok acil bir işim çıktı
-Sen bilirsin.
Gitti. Omuz silktim. Mete önümü kesti.
-Masal iyi misin ?
-İyiyim.
-Öyle görünmüyorsun ama.
-İyiyim ben Mete.
Barış ve Koray geldi. Barış bir şey diyecekken Mete ye döndüm. Elimi omuzuna koydum.
-Sonra konuşuruz.
Başını salladı. Yanlarından geçerek bahçeden çıktım. Arabaya binerek çalıştırdım.  Geriye çıkararak ileri vitese attım. Tepeye doğru sürdüm. Arabadan inerek uçuruma doğru yürüdüm. Kollarımı çaprazladım. Sigara yaktım. Aşağıya baktım. Şehir çok güzel görünüyordu. Aşağısı ormanlık alandı. Arkada araba durdu.
Demir
Arabaya yaslanarak sigara yaktım. Can yanıma gelerek elini omuzuma attı.
-İçme şunu yeter.
Ona baktım.
-Hani sana hiç korkum yok derdim ya.
-Evet.
-Varmış.
-Ne ?
-Onu kaybetmek. En büyük korkum oydu. Korktuğun başına gelir derler ya. Geldi. Onu bugün tamamen kaybettiğimi gördüm.
-Her zaman ki Masal. Deli dolu. 
-Gülümsemesinden rahatsız olmaya başladı. Bu da demek oluyor ki ben onu kaybettim.
-Tam anlamıyla kaybettiğini düşünemezsin.
-Bitti Can. Bitti. Ona itiraf etmeden ölmek istemiyorum ama beni yanına bile yaklaştırmıyor. Onu ne hale getirdiğime bak Can ! 
Omuzumu sıvazladı. Benim yüzümden başına gelmeyen şey kalmamıştı. Arabaya bindim. Geriye çıkararak gittiği tepeye sürdüm. Başka nere gidebilirdi ki?
Masal
Araba durdu. Geriye döndüm. Arabanın içinden bir grup adam indi. Hülya hanım ve Sevtap indi. Sigarayı yere atarak ayağımla ezdim.
-Ne var lan ? Yetmedi mi?
Hülya hanım kollarını çaprazladı.
-Sen işimize çok karışıyorsun. Artık aradan çekilme vaktin geldi.
Tek kaşımı kaldırdım. Korumlardan birine yumruk attım. Beni uçuruma doğru sürüklediler. Geriye döndüm.
-Çok da bir tarafımda. Atın lan beni aşağı !..
Demir
Tepeye geldim. Kimse yoktu. Masal 'ın arabası buradaydı. Yerde kan lekeleri vardı. Uçurumun kenarında bitiyordu. Gelen arabalarla geriye döndüm. Çocuklardı. Dizlerimin üzerine çöktüm. Başımı eğdim. Uçuruma yaklaştılar. Can bağırdı.
-Aşağıda parçalanmış bir şey var lan !
Ellerimi yüzüme kapadım. Yankı yanıma geldi. Kızlar çığlık çığlığa ağlıyordu. Yerde izler vardı. Yankı bana döndü.
-Biri onu zorla aşağıya atmış olmalı. Baksana
Yaklaştım. Yerde ki kolyeyi gördüm. Kaşlarımı çatarak ayağa kalktım. Kolyeyi aldım. Bu Sevtap 'ın kolyesiydi. Kolyeyi elimde sıkarak büktüm. Can kızları arabaya bindirip yanıma geldi. Elini omuzuma koydu.
-Abi.
-Bunu o orospuya ödeteceğim. O orospu bu yaptığını ödeyecek ! Hayatımı siktiği yetmedi bir de onu benden aldı. Orospu !
Bekle lan. Bekle. Bu dünyayı başına yıkmazsam bende Demir Soykan değilim. Geriye döndüm. Seni seviyorum Masal. Seni seviyorum...

Süpriz bir gelişme ! Evet kaldığımız yere yaklaşıyoruz. Yalnız sonra ki bölümleri eski kitapta ki gibi yazmayacağım haberiniz olsun. Neyse saat yine 7 kendinize iyi bakın !.😁

Yan Komşum Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin