ZeynepZhreAkkutlu ya itafenbir kullanıcıdan bahset
Erkenden uyandım.Okul vardı arkadaş. Okul formamı giyinerek saçlarıma dalgalar verdim. Şu iki gündür feci yağmur yağıyordu. Kahvaltımı yaparak evden çıktım. Arabaya bindim. Mete dün C sınıfına geçmişti. Kankası mı ne varmış. Her neyse. Sınıfa doğru çkoşturdum. Götüm donuyordu. Isınmam gerekiyordu. Sınıftan oooo sesleri geliyordu. Ne oluyor be? İçeriye girdim. Dondum kaldım. Kalbim durmuş gibiydi. Demir ve bir kız dudak dudağaydı. Başımı iki yana salladım. İçeriye girdim. Yankı bana dönmüştü. Çantamı sıraya koydum. Barış ve Koray ın ortasına oturdum. Koray birden Barış a döndü.
-Bebeğim bende böyle öpüşmek istiyorum. Al beni Barış al! Kocam ol Barış!
Gülümsedim. Mutsuzdum. Tamam Demir i seviyor olabilirdim. Tamam belki delice hatta sapıkça seviyor olabilirdim ama eğer başkasını da seviyorsa acımı da kalbime gömer kenara geçerim. Sahte maskemi takarım. Zaten aşk bu değil miydi? Kendinden ödün vermek o mutlu olsun diye kendinden vazgeçmek değil miydi? Omuzuma konan elle geriye döndüm. Özlem di.
-Dersler boş. Eve gidip kız kıza eğlenelim mi?
Koray heyecanla el çırptı
-Bende geleyim. Oje sürer anılarımızı anlatırız.
Eslem gülerek Koray ın başına hafifçe vurdu
-Kız kıza Koray. Sen erkeksin.
Başını salladı. Yanağından öptüm. Barış ın da yanağından öperek ayağa kalktım. Çantamı omuzuma takarak ayağa kalktım. Kızlar hazırlanınca sınıftan çıktık. Nefesim iyice beni boğmaya başlıyordu. Bahçeye çıkar çıkmaz arkaya koştum. Oturdum. Ellerimi yüzüme kapatarak ağlamaya başladım. Bağıra çağıra ağlamaya gerek yoktu. Özlem bana sarılınca elimi koluna koydum. Başımı omuzuna koydum. Eslem çıldırmışçasına
-Gidip sikeyim mi lan beyinlerini! Ne bu !? Ulan puşta bak götü bağdatta başı burada ayrı yerlerde oynuyor mübarek !
-Eslem lüfen. Ben iyiyim.
-Değilsin! Olmayacaksında !
Hışımla yanıma oturdu. Yankının sesini duydum
-Özlem ! Arkada mısınız !?
Gözlerimi sildim. Gülümsedim. Enişte geldi
-Ne güzel yağmur yağıyor değil mi? Acaba bir godaman bulup alemlere mi aksam ?
Demir ve Can da gelmişti. Demir in yüzüne bakmak istemiyordum. Bir kız geldi. Bu o kızdı
-Demir sevgilim lütfen dinle.
Demir gözlerini üzerime dikmişti. Kız birden bana döndü
-Bu o sevdiğini zannettiğin kız mı?! Kimseyi benim gibi sevemezsin Demir!
Eslem hiddetle ayağa kalktı. Üzerlerine doğru atıldı. Özlem onu tuttu. Eslem var gücüyle bağırdı
-Sikerim lan sizin belanızı! Bilerek mi yapıyorsunuz lan !? Derdiniz ne sizin !?
-Özlem sustur şunu.
Ö-Kusura bakma kardeşim. Bu zamana kadar hep sen bizim için savaştın. Şimdi sıra bizde. Seni biz kolay bulmadık ki bir şerefsiz yüzünden üzülmene izin verelim?
Gözlerimle sus lan pezevenk bakışları çekiyordum. Eslem kolumdan tuttu. Yaralı olan kolumdu. Beni çekiştirdi. Dikişler açılmak için saniyeleri bekliyordu. Sonunda açılınca bağırdım
-ESLEM!
Birden bana döndü. Elini çekerek
-Özür dilerim. Özür dilerim. Bilerek yapmadım.
-Tamam sus da beni hastaneye götür!
Yürümeye başladık. Birden ne olduğunu anlamadan havalandım. Utku beni kucağına almıştı. Şaşkın bir vaziyette yüzüne bakıyordum. Yüzüne birden yumruk indi. Yere düşmeden başka bir kucağa alındım. Saçlarım yüzüme yapışmıştı. Yüzümden çektim. Demirdi. Kucağından indim. Bağırdım.
-Bir daha bana asla dokunma !
Geriye çekilerek hızlı adımlarla yürümeye başladım. Arabama bindim. Tansiyonum düşmüştü. Zar zor kendimi hastanenin bahçesine atarak indim. İçeriye girerek acile geçtim. Hemşire koluma pansuman yaparak dikti. Hissetmiyordum. Vücudum uyuşmuş gibiydi. Ayağa kalktım. Düşecekken biri kolumdan tuttu. Eslem di. Dikleşerek ona sarıldım. Ağlamaya başladım. Elini sırtıma koydu. Özlem de yandan sarıldı. Geriye çekildim. Çıktık. Acilin önünde Can ve Yankı bekliyordu. Buruk bir gülümseme gönderdiler. Arabaya bindim. Çalıştırarak eve doğru sürdüm. Arabayı park ederek indim. Eve girer girmez kendimi odama atarak banyoya girdim. Üzerimi çıkararak suyu açtım. Kendimi sıkıyordum. Yıkanarak çıktım. Üzerimi giyinerek odadan çıktım. Annemin şimdiye ne oldu lan diye bağırması gerekiyordu. Merdivenleri indim. İnmeden 3. Basamağa oturarak başımı merdiven trabzanına yasladım. Ağlamaya başladım. Bugün Sezo da gün vardı. Telefonum çaldı. Özlem di.
-Efendim?
-Ben senin ağlamana kıyamam ve gülüm.
-Özlem. Bir müddet aramayın.
-Acını böyle dindiremezsin ki.
-Yalnız kalmaya ihtiyacım var.
Telefon el değiştirdi. Eslem di.
-Yavrum yapma böyle. Geleyim aşkım aç kapıyı.
-Eslem yalnız kalmak istiyorum.
-Ah be güzelim. Senin ilkin böyle mi olacaktı ? Hm?
-Demek ki her hikaye mutlu sonla bitmiyormuş.
-O orospu çocuğu için değmez be gülüm.
-Demek ki değiyormuş.
Yutkundum
-Ayrıca ediyorsan bireysel et küfürünü. Ayşeme ve Osmanıma değmesin ucu. Onları seviyorum.
-Peki güzelim.
-Neyse. Ben kapatayım.
-Tamam.
Telefonu kapattım. Kollarımı kendime dolayarak ağlama ya devam ettim.
Demir
Eve girdim. Kendimi odama atarak duşa girdim. Rahatlamam gerekiyordu. O kaşar bunun hesabını ödeyecekti. Ödeyecekti ama Masalımı bana geri getirecek miydi ? Fayansa vurdum. Bağırarak fayansa ikinci kez yumruğumu geçirdim. Çatlama yapmıştı. Duştan çıkarak odaya geçtim. Üzerimi giyinerek cama yürüdüm. Beni dürbünle izlemesini isterdim. Bahçede arabasını görünce geriye döndüm. Başım dolanınca dizlerimin üzerine çöktüm.
-Hayır. Şimdi değil. Onu görmem lazım.
Ayağa kalktım. Zar zor odadan çıkarak merdivenleri indim. Yana dönmemle onu gördüm. Merdivene yaşlanmış ağlıyordu. Cama yaklaştım. Gidip alsam ya şimdi. Sarsam ya kollarıma. Saramam ki. Dokunma dedi bana. Alnımı cama yasladım. Yumruğumu sıktım. Ona bugün itiraf edecektim. Seviyorum lan seni diyecektim. O orospu her şeyi bozmuştu. Göz yaşlarım cama düştü. Uzun zaman sonra. İlk defa bir kız için ağlıyordum. Başını kaldırdı. Göz göze geldik. Gözleri kızarmıştı. Elimi cama koydum.
-Hadi güzelim. Gel de geleyim. Hadi. Bir de. Dünyayı peşime katayım da geleyim sana. Ömrümü yok sayayım da geleyim. Hadi.
Başıma ağrı saplandı. Öylece bakıyordu.
-Bir şey söyle bana. Seviyorum lan seni de. Hadi. Bu bir çareyi sensiz bırakma. Bir adımı söyle ki gitsin bu beynimde ki zehir. Gitsin bütün acılarım. Gitsin bütün herkes. Tek sen kal benim için. Bir sen...
