43.Bölüm

2.5K 172 5
                                    

Eslem önünde ki eti alarak löp diye ağzına attı. Ona döndüm. Bana baktı.
-No?
-Yeter lan bir nefes al. Ayı öleceksin şimdi.
-Bir şey olmaz. Hem bazılarının da yeri genişler iyi mi?
Ağzımda ki eti yavaşça çiğneyerek Can a döndüm. Eslem e bakıyordu. Kızlar çocuklarla kavga etmiş. Ondan. Özlem de hıhladı. Kaşlarımı çattım. Önüme döndüm. Demir karşımda oturuyordu. Anneme döndüm. Umut u bebek arabasına koymuştuk. Benim yanımdaydı. Ekmeği domatesin suyuna batırarak ona yedirdim. Eslem beni dürttü.
-Yeter yedirme çocuğa. Senin yüzünden minik zıp zıp toplara döndü.
-Bir şey olmaz.
Ellerimi temizleyerek kucağıma aldım. Önüme döndüm. Ellerini masaya koydu. Kendi kendine konuşuyordu. Bana döndü. Hafif çığlık attı.
-Bağırma bana. Ben senin ablanım ayı.
Daha çok bağırdı. Göz devirdim. Ekmeğin içini ete sürerek ona yedirdim. Elini önümde ki ete sürdü. Güldü. Eline vurdum. Bağırdı. Eti alarak ağzına götürdü emiyordu. Bana dönerek güldü. Zıplıyordu.
Z- Hiç çok görme Masal. Senin çocukların da böyle olacak.
-Niye ?
-Sende böyleydin de ondan.
Güldüm.
Sezo muhallebili tatlı yapmıştı. Umut a yedirdim. Bitmişti ama bey efendi hala bekliyordu. Çığlık attı.
-Bitti bağırma.
Ağlamaya başladı. Kesilmiş limonu alarak ona yedirdim. Benim gibi limonu seviyordu. Gözünden yaş gelmişti. Ellerini ve ağzını temizledim. Paşa çayını içirerek kucağıma yatırdım. Suyunu da içirdim. İyice uyukluyordu. Battaniyesini üzerine örttüm. Yüzüne de tülbentini örttüm. Ayşe teyze buruk bir gülümsemeyle
-Biz taşınıyoruz.
Duyamadım. ? Ne dedin?
Kızlar da birden çocuklara dönmüştü.  Annem bana kısa bir bakış atarak
-Hayırdır komşum niye ?
-Yurt dışına gitmemiz gerekiyor. Baya bir sürede dönmeyeceğiz. Yani belki hiç dönmeyiz.
Soğuk kanlı olduğum için iyi durumdaydım. Kızlara döndüm. Özlem in gözleri dolmuştu. Bana döndüler. Eslem göz devirdi. Önüme döndüm. Derin bir sessizlik oluşmuştu. Umut uyumuştu. Arabasına yatırarak üzerinde ki şapka kısmını iyice örttüm. Üst kısmını açtım. Küçük delikli bir bez vardı. Sinek giremezdi en azından. Arabanın kilitlerini kapattım. Önüme döndüm. Ayşe teyze felan bana bakıyordu hep. Ne yani tepkisiz kalamaz mıyım? Telefonum çaldı. Utku arıyordu. Derin bir nefes vererek ayağa kalktım. Telefonu açarak biraz ilerledim.
-Alo ?
-Masal.
-Ne var ?
-Tuğçe bebeği düşürmüş.
-4 aylık veledi nasıl düşürüyor?
-Merdivenlerden düşmüş. Bebek ölmüş.
-Nerdesiniz ?
-Hastanedeyiz.
-Peki.
Telefonu kapadım. Elimi belime götürdüm. Telefonu cebime soktum. Yürümeye başladım. Eslem kolumu tuttu.
-Nereye ?
-Hastaneye.
-Niye?
-Tuğçe hastanedeymiş.
Özlem elini ağzına kapadı.
-Bir şey olmuş mu?
-Çocuk ölmüş.
Eslem elini ağzına kapadı.
-Tamam kardeşim sen git.
Yürümeye başladım. Merdivenleri hızla çıktım. Arabaya bindim. Geriye çıkararak ileri vitese attım.
Demir
Tek bir tepki bile vermemişti. Ayağa kalktım. Biraz uzaklaşarak bir ağacın dibine oturdum. Başımı yaslayarak sigara yaktım. Çocuklar yanıma geldi. Kızlar da gelmişti. Can sigarayı elimden alarak söndürdü.
-Salak herif zaten bu boku içtiğin için ilerledi göt. !
Eslem derin bir nefes verdi.
-Masal a söyleyelim artık. Eğer sonradan öğrenirse bu sefer hiç birimizle konuşmaz.
Başımı iki yana salladım.
-Söylemeyeceksiniz.  Kanser olduğumu bilmeyecek.
Ö- Peki yurt dışında kesin tedavi olabilecek misin ?
-Bilmiyorum. Umut var dediler.
E- Peki geri dönecek misin ?
-Masada kalmazsam belki. Bilmiyorum.
İleriye bakmaya devam ettim. Şu anda sadece ona ihtiyacım vardı fakat o yoktu. Benden başka herkesi düşünüyordu. Benden başka herkesi affediyordu. Benden başka herkese gülümsüyordu.
E- Ne zaman gidiyorsunuz ?
C- 2 3 güne.
Özlem rahatlatmak istercesine.
-Masal da üzüldü.
Güldüm.
-Üzülmez
Eslem başını iki yana salladı.
-Soğukkanlı olması şu anda yolda zırıl zırıl ağlamadığı anlamına gelmez. Duygularını herkese belirtmeyi sevmez.
Telefonumu çıkardım. Onu aradım. Çok geçmeden telefon meşgule düştü. Eslem e döndüm. Aradı.
-Gittin mi hastaneye ?
Bana baktı. Bak dercesine kaşlarını oynattı.
-Bir git yüzünü yıka sakinleş ondan sonra git hastaneye.
Derin bir nefes verdi.
-Biliyorum. Tamam sen eve geç o zaman. Hastaneye şimdi gitme. Orası kalabalıktır zaten. Biraz dinlen sen. Kaza felan yaparsın şimdi.
Güldü.
-Tamam seni bakır köye bizzat ben yatıracağım merak etme.
Telefonu kapadı. Bana döndü.
-Ağlıyordu. Seninle ağlarken konuşmak istememiş. Yoksa baya küfür eder ne Ayşe teyzeyi ne de Osman amcayı bırakırdı.
Ayağa kalktım. Yavaşça yürüyerek arabaya bindim. Eve doğru sürdüm. Sarılmaya ihtiyacım vardı. Yanında olmama ihtiyacı vardı. Birbirimize ihtiyacımız vardı. Arabayı durdurarak indim. Yavaşça yukarıya tırmandım. Ali nin odasının kapısı açıktı. Yavaşça çıktım. Odasına girdim. Burada değildi. Ağlama sesi geliyordu. Banyoya girdim. Yere oturmuş ağlıyordu. Kapıyı kapadım. Yanına oturdum. Sımsıkı sardım onu. Başını omuzuma koydu. Elini yanağıma koyarak okşadı.
-Ben sensiz ne yapacağım Demir ?
Titreyen sesine mi yoksa sorduğu sorunun içinde ki kırgınlığa mı lanet etsem bilemedim.
-Ben sensiz yapamıyorum zaten Masal.
-Gitme.
-Zorundayım. Gitmesem sen daha çok üzüleceksin.
Geriye çekildi.
-Eğer benim yüzümdense gitme. Lütfen gitme.
Gözleri kızarmıştı. Mavileri parlıyordu. Yaklaşarak yanağından öptüm.
-Senin yüzünden gidiyorum güzelim. Doğru. Ama sen üzülme diye gidiyorum. Ben seni bırakmam. Hiç bırakmam. Gitmek zorundayım.
Boynuma sarıldı.
-Bak eğer ciddi olmadığımı düşünüyosan gelip seni isteyeyim. Ben hazırım. Annemle de konuştum. İsteyelim dedi.
Güldüm. Kucağıma alarak ayağa kalktım. Odaya girdim. Uzanarak onu yanıma çektim. Başını göğsüme koydu. Elimi yanağına koyarak okşadım.
-Ben senin ciddi olduğunu biliyorum güzelim. Ben de ciddiyim ama anlaman gerekiyor. Şimdi olmaz. Geri döneceğim seninle evleneceğiz çocuklarımız olacak seninle mutlu olacağız.
-Şimdi mutlu olalım.
-Masal.
Direniyordu. Hoşuma gidiyordu ama bir yandan da acı çektiriyordu. Çenesini tutarak başını hafifçe kaldırdım. Gözlerini gözlerime kenetledi. Yaklaşarak dudağından öptüm. Belki bir daha ona böyle yaklaşamayacak kokusunu içime çekemeyecek veya dudaklarından öpemeyecektim. Elini elimin üzerine koydu. Geriye çekildim.
-Seni seviyorum Masal. Bu hep böyle olacak hep böyle devam edecek. Seni her anımda her saniyemde daha çok seveceğim.
-Seni ömrümün son anına kadar bekleyeceğim ve seveceğim. Sadece gitme. Benden gitme Demir...

Hüzünlü son. Küfür edenler olabilir. Vay senin ben bunları bir türlü kavuşturtmadın diyen de olabilir. Anlıyorum. Neyse iyi günler. Okulda iyi eğlenin. Bay...👋😁

Yan Komşum Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin