İnsan bazen kendini boşluğa düşmüş gibi hisseder. Tutunabilecek bir dal arar etrafında... Ama bulamazsa karanlıktan çıkabileceği bir aydınlık... O zaman anlar karanlığın içinde kaybolduğunu... Aydınlık neden bu kadar uzak bize.
*
'Karanlık bir sokak...
Başımın zonklamasıyla gözlerimi aralarken yatakta yalnız olduğumu farkettim. Elimi sağıma attığımda Demir'in sıcak teni yerine yastık elime geldi. Başımı tutarak yatakta doğrulduğumda odanın döndüğünü hissettim. Bu nasıl bir şeydi böyle aklım almıyordu. Yataktan düşmeden kalktım. Banyoya gidip lavobaya güç bela ellerimi koydum. Ayna da kendimi görünce bir anda irkildim. Bu ben olamazdım değil mi? Makyajım akmıştı. Saçlarım karışmış ve üzerimde dünkü kıyafetlerim vardı. Elimi yüzümü yıkayıp hızla banyodan çıktım. Daha fazla kendimi görmeye tahammülüm yoktu. Odaya geri döndüğümde direk dolaba yöneldim. Üzerime okul için uygun bir şey giyip haiften makyaj yapıp çantamı ve kitaplarımı da aldıktan sonra odadan çıktım.
Merdivenlere doğru ilerlerken kitaplarımdan bazılarını çantama koymak için çantama odaklanmışken sert bir vücuda çarpmamla elimdeki kitaplarda yere düştüler. "Yavaş ya!" dedim sitemle yere düşen kitapları toplamak için yere eğilirken. Çarptığım kişi de yerdeki kitaplara eğildiğinde çarptığım kişinin kahverengi gözlü ve kumral bir çocuk olduğunu gördüm. Ayrıca yakışıklıydı da. Kitapları toplayıp ayağa kalkınca çocuğu daha net görebilmiştim. Benden biraz uzundu ve biçimli yüz hatlarıyla her kızın hayali olabilicek bir erkekti. Çocuk bana elini uzatıp "Ateş." dedi. Ona anlamsızca bakıp "Ateş?" dedim soru sorar gibi. "Yani adım Ateş ve Özgür'ün ikiz kardeşiyim." dedi. (Multimedya da Ateş.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben Ateş'e şaşkınca bakarken dilim tutulmuştu adeta. Ateş'te durumu anlamış olacak ki "Biliyorum benzemiyoruz. Ama ikiziz. Benden bahsetmemiş olabilir. Zaten beni kıskanıyor." dedi gülerek. O sırada "Ben mi seni, sen mi beni?!" diye sitemle soran Özgür yanımızda bitiverdi. Ben iki kardeşin atışmasının arasında put kesilmiştim. Özgür elini omzuma atarak "İşte Defne bu da benim gerzek ikiz kardeşim Ateş ve şunu düzeltmem gerekirse o beni kıskanır." "Hadi be ordan. 6 yıldır ortada yokum diye iyice ortalık boş kalmış demekki." dedi Ateş yapmacık bir sinirle. Özgür gülerek beni merdivenlerin başına yürütmeye başladı. Aşağıya indiğimizde Demir'in ortalıkta olmadığını farkettim. Nisa'da yanımıza teşrif ettiğinde Ateş'le tanışabilmişlerdi. Ateş gerçekten yakışıklı bir çocuktu. Biz Ateş'le muhabbet ederken Özgür'e gelen telefonla Özgür yanımızdan ayrıldı. Bende Ateş'le konuşmama geri döndüm. "Eee Ateş neden 6 yıldır yoksun ve bize senden neden bahsetmediler?" "Aslında Özgür ile anne ve babamızı kaybedince bizi Demir'in babası sahiplendi. Ama tabi sadece Özgür'ü yanında tutabildi. Ben özgür bir kişiydim her zaman. Bu yüzden onların yanında kalmak yerine dayımızın yanında kaldım. Dayım öldüğünde de 17 yaşlarındaydım. Zaten o yıllar da lisenin son yıllarıydı. Lise bitince bende tıp fakültesini kazanmıştım. Bu yüzden 6 senedir ortalarda yokum ya. Benden bahsetmezler. Çünkü ben Demir ve Özgür gibi mafya olmayı tercih etmedim. Beni korumak için pek adım geçmez." dedi Ateş. "Demek doktorsun?" dedi Nisa. Nisa'ya gülümsiyerek bakarak. "Ne doktoru?" diye sordum. "Beyin Cerrahı." dedi Ateş ve gülümsedi. "Vay be biz de psikolog olucağız inşallah." "Eminim çok iyi doktorlar olacaksınız hanımlar." dedi ve ayağa kalktı. "Evet hanımlar sizi daha fazla tutmayayım hadi okula. Zaten kahvaltıda edemedik. İsterseniz ben sizi bırakayım." dedi kibarca. Nisa'yla birbirimize bakıp "Özgür götürmeyecek miydi ki?" dedi Nisa. "Boşver Özgür'ü yengecim. Burda kapı gibi ikizi var. Ona laf düşmez. Hem Demir hazretleri de ortalıkta yokken biraz laflıyalım. O varken pek rahat konuşamayız. Sonuçta kıskanç biridir Demir." dedi ve bana göz kırptı. "Senin yok mu sevgilin?" dedim. "Yok Defne ya ama ayarlarsanız hiç te fena olmaz." dedi ve güldü. Sonra parmağındaki yüzüğü işaret edip "Ben 22 yaşında evli bir adamım." dedi. Biz şaşkınca Ateş'e bakarak "Kimmiş bu şanslı kadın bakalım." dedik aynanda Nisa'yla. "Bir gün tanıştırırım. Hadi şimdi okula" dedi ve evden çıktık.
