İnsan bazen kendini boşluğa düşmüş gibi hisseder. Tutunabilecek bir dal arar etrafında... Ama bulamazsa karanlıktan çıkabileceği bir aydınlık... O zaman anlar karanlığın içinde kaybolduğunu... Aydınlık neden bu kadar uzak bize.
*
'Karanlık bir sokak...
Defne'nin durumu ağırdır. Demir berbat durumdadır. Özgür'de Demir'e destek vermek için dibinden ayrılmıyordur. Mert'in durumu daha söylenmemiştir. Nisa ve Asya olanlardan habersizlerdir. Ateş kızları evde yalnız bırakmamak için yanlarına gitmiştir. Yolda da Özgür'den gelen haberle olanları öğrenmiştir. Kızlara çaktırmamaya çalışsada ultra zeki karısı onu sorguya çekmiş ve bu garip hallerinin nedeninin Defne'nin kaza yapması olmasını öğrenmiştir. Kızlar öğrendikleri şeyle Ateş'le birlikte hastaneye gelmişlerdir. Özgür Ateş'e kızları neden getirdin diye kızsa da bunu bilmeleri gerektiği için pek üzerine varmamıştır.
Zaten şu durumda Ateş'e kızacak halde değildi. Nisa hastaneye girer girmez ameliyathanenin önüne koşmuş ve bağırarak 'Defne nasıl?' diyerek Demir'in yakasına yapışmıştı. Ama Özgür onu Demir'den uzaklaştırmıştı. Demir zaten kendinde değildi. Hemşirenin söylediklerinden sonra duvar kenarına sinmiş. Defne'nin iyi olması için bekliyordu. Özgür Nisa'ya ne kadar kızsa da ağlamaktan içi geçen sevgilisini kollarının arasına almıştı. Asya'da Ateş'in kollarında ağlıyordu. O sırada ameliyathanenin kapısı açılmıştı. 4 saatlik ameliyatın sonucu için herkes ayaklanıp ilk başta da Demir doktorun önünde dikilmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Demir'in Ağzından;
4 saat geçmişti. Bense sabrımın son demlerini yaşıyordum. Nisa'nın yakama yapışmasını bile umursamıyordum. Kadınımın iyi olduğunu söylemelerini istiyordum. O sıra ameliyathanenin kapısı açılıp içeriden doktor çıktı. Hemen ayağa kalktım. Herkes arkamda toplandı. Doktor zor bir iş başarmışçasına bize baktı. Bakışları bende sabitlendi. "Hastaların yakınları sizler misiniz?" dedi. "Sadece Defne'nin. Ben sevgilisiyim." dedim. Sesim kaç saattir konuşmamamdan dolayı bitik çıkmıştı.
"Defne hanımın durumu şuanlık iyi ama tedbirli olmaktan fayda var. Ama diğer kişi için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Defne hanımın kolunda ve bacağında bir kırık ve de karnının sağ tarafına arabanın demiri isabet etmiş. Başarıyla çıkardık. Şuanlık yoğun bakıma oradan da odaya alıcağız. Diğer kişininse arabanın çarpma anında camdan fırladığı söylendi. Bu yüzden sağ kolunda iki kırık ve kafa tasına ciddi darbe almış. Cam parçaları da vücudunun çeşitli yerlerine isabet etmiş. Onun ameliyatı devam ediyor. Ama durumu çok ciddi bilginiz olsun. Birazdan Defne hanımı yoğun bakıma alacağız." diyerek açıklamasını bitirdi.
Defne'nin iyi olması içimi rahatlatırken Mert'in durumunun ciddi olmasına sevineceğim yerde nedense tepki veremiyordum. Bu olaya artık bir açıklık getirmem lazımdı. Özgür'e dönüp "Özgür kazanın nasıl olduğunu öğren." dedim. "Hemen öğreniyorum." diyerek telefonunu çıkarttı. Kesin Burak'ı arayıp araştırmasını isteyecekti.
10 dakika sonra Defne'yi yoğun bakıma aldılar. Bende onu yoğun bakımın camından izliyordum. Şuan ellerini tutup öpmem ve 'hadi kalk sevgilim' demem lazımdı. Defne çok güçlü biriydi. Camın arkasından gördüğüm kadarıyla o güçlü kişi gitmişti. Soluk yüzü ve teni vücuduna bağlanmış kablolarla hayattan soyutlamıştı kendini...
