Remus Lupin ve Çapulcular

ஓ|Plan

Merhaba! İşte yeni bölüm. Diğer bölümün iki part halinde olacağını söylemiştim ama vazgeçtim. 

Birinci yılımız kutlu olsun! Kutlamak için yazacağım, söz verdiğim one-shot yayımda. Adı, Yıllar Sonra. Profilimden bulabilirsiniz. Bakmanızı çok istiyorum. Neyse teşekkürler!

Not, oylar ve eleştiriler çok düştü. Bu beni çok üzüyor. Beğeniyorsanız lütfen eleştirin ve oy verin. :)

"Bir daha gösterir misiniz, efendim?" diye sordu bir çocuk. Dumbledore da sabırla çocuğun yanına ilerlerdi. Tekrar.

Expelliarmus büyüsünü çalışıyorlardı. Herkesin, temel olarak bu büyüyü hızlı ve doğru bir şekilde yapmaları gerekiyordu.

Çapulcular da onları seyrediyordu. Bu tarz basit büyüler onlar için az bile kalıyordu. Son zamanlarda, son sınıf bir büyü olan Patronus büyüsünü yapmayı öğrenmişlerdi. Bu yüzden, sadece çalışmalara geliyor ve Dumbledore'a yardım ediyorlardı. Bazen yüreklendirici motivasyon konuşmaları yapıyorlardı. Clara da onlara katılıyordu genellikle. 

Lily ara sıra uğruyordu. O zaten üst sınıf bir öğrenciydi bu yüzden ilk başlarda katılmak ona gereksiz geliyordu. Bu, kendini beğenmişlik değildi. Sadece bu süreyi boşa harcamak istemiyordu.

Amberly ise çalışmalara bir kez olsun gelmemişti. Sınıfın onu casus ve hatta hain sanmasından korkuyordu. James ve Sirius onun bu korkusunu anlayışla karşılamışlardı. Ona özel olarak dersler veriyorlardı.  Zaten çoğu savunma büyüsüne aşinaydı, saldırı büyüleri onu zorluyordu. 

Dumbledore başını kaşıdı. Gözlerini kıstı ve düşündü. Sonra bizimkileri yanına çağırdı.

"Sirius, Remus, Peter ve James! Lütfen buraya gelir misiniz?" diye sordu. Çocuklar hemen koşuşturdu.

"Buyrun efendim?" diye sordu Remus.

"Çocuklar, düşünüyorum da, her gün ofisime gelmeniz biraz tuhaf karşılanabilir."

Dumbledore'un odasında gizli bir geçit vardı. Bunu sadece müdürler bilirlerdi. Olası bir durumu karşı saklanma yeri gibiydi. Dumbledore burayı, Yoldaşlık için çalışma alanı olarak kullanıyordu. 

Görünüşe göre, fazla dikkat çekmekten çekiniyordu.

"Başka bir fikriniz var mı?" diye sordu, kaşlarını çatarak Remus.

"Aslına bakarsanız var. İhtiyaç Odası bana göre en ideal alan sizin için. Hem daha geniş ve ileriki zamanlar için yapay savaşçılar var. Çalışmak için yani."

"Bizim için derken?" diye sordu Remus kafası karışmış bir şekilde. 

Peter avucunu alnına vurdu. "İzin ver de, devamını dinleyelim, Aylak." dedi 

Dumbledore gülümsedi. "Teşekkürler." dedi kibarca ve gülümsedi.

Remus ise kıpkırmızı olmuşken, yapay düşman savaşçılar yerine Peter'i kullanmak istiyordu şu an.

"Her gün her gün yanınıza gelmem pek olası gelmiyor. Öğrenciler sürekli bir duvara baktığımı ve bir an sonra bir duvardan içeri geçtiğimi görürlerse, ciddi sorunlar olabilir. Başından dediğim gibi, şüpheleri üstümüze çekmemeliyiz." dedi

"Peki bizi kim eğite-" derken Remus onun sözünü kesti. "Kılkuyruk, izin ver de dinleyelim." dedi yapmacık bir gülümsemeyle.

Dumbledore kıkır kıkır güldükten sonra devam etti. Peter ise intikam alma planları yapıyordu. Görünüşe bakılırsa, Remus yarın sabah pek hoş uyanmayacaktı. Sırılsıklam uyanmak ya da yatağa yapışmak olası seçeneklerdi.