Remus Lupin ve Çapulcular

ஓ|Kayıp

Keyifli okumalar...

"James!" diye bağırdı Lily.

Arkadaşlarıyla Gryffindor Ortak Salon'unda geri kalan Çapulcular'la birlikte sohbet eden James , aniden irkildi ve arkasını döndü.

"Ee-fendim , Lily!?" dedi biraz telaşlı bir ses tonuyla.

Yılbaşından bir önceki gündü. Clara , Remus ve Peter akşama evlerine gideceklerdi. Aslında hep , Yılbaşından bir önceki gün , daha şafak sökmeden yola çıkarlardı ama bu sene trende bir arıza vardı.

Lily alelacele James'in yanına gitti.

"James! C-clara!" diyebilmişti sadece.

Clara'nın adını duyan Remus da ayağa fırladı.

"Ne!?" diye sordu.

Lily telaşla devam etti. "Yok, hiçbir yerde yok. Sabah kalktığımda yoktu. Bavulu da hazır değildi. Her yere baktım. Yok , yok. Hiçbir yerde bulamıyorum." dedi .

Bu sözüyle geri kalan Çapulcular da ayağa fırladı.

Anlaşmışlardı. Her biri şatonun bir yanına dağılmışlardı. Ancak Lily o kadar kötü ve korkmuş gözüküyordu ki , James de onunla birlikte arıyordu. Remus hayatında bu kadar korktuğunu hatırlamıyordu. Özellikle şu son zamanlarda artan Karanlık Güçler'in etkisiyle daha çok telaş . yapmış ve mantığını tamamen yitirmişti. En sonunda , 7 Kat Koridorunda ilerlerken , bi hıçkırık duydu. 

Hızla koridorda ilerledi. Duvarın dibinde bir karaltı gördü. Bu koridorda az sayıda cam olduğu için koridor oldukça karanlıktı. Duvarın dibindeki karaltınınn Clara olduğunu , ancak yanına vardığında farketti. Hemen yere çöktü ve çatallaşmış sesiyle konuştu.

''C-Clara?'' diye yumuşakca ve soran bir ifadeyle sordu.

Clara , o kadar yıkılmış bir haldeydi ki , ancak Remus konuşunca onu farkedebildi.

Ona döndü ve şaşkınca sordu.

''Remus?'' dedi

Remus güven verici bir şekilde gülümsedi ve cevap verdi.

''Benim...'' dedi. ''İyi misin?'' diye devam etti sonra.

''Clara gözyaşlarını sildi ve neşeli görünmeye çalışarak konuştu. ''İ-iyiyim. Duygulandım biraz sadece o kadar...'' dedi ama gerçeğin bu olmadığının adı gibi biliyordu. Ancak , Merlin ! Ertesi gün , Yılbaşıydı. İnsanların moralini bozmaya hakkı yoktu..

Ayağa kalkacak ve oradan uzaklaşacaktı. Bavulunu hazırlayacak ve o yere gidecekti... Soran herkese , Hogwarts'ı özleyeceği için olduğunu söyleyecekti.

Ancak öyle olmadı. Tam ayağa kalkacakken Remus kolunu tuttu ve kalkmasını engelledi. Onu yavaşça yerine geri oturtturdu. Tam gözlerine baktı. En derinlerine...

''Sadece o kadar olmadığını biliyorum , Clara , ve lütfen bana doğruyu söyle. Lütfen... Benim için , en azından senin için azıcık bir hatrım varsa ve bana nokta kadar değer veriyorsan bana gerçeği söyle...'' dedi. Sesi fısıltıyla ama kararlı çıkıyordu. İkna edici...

Clara yutkundu. Ona elbette ki bir cevap verecekti. ''Buna hakkım yok , Remus...'' dedi. Ancak Remus Lupin inatçı kurdun tekiydi ve pes etmeyecekti!

''Clara , anlatmanı istiyorum.'' dedi tekrar.

Clara derin bir nefes aldı. ''İstemiyorum.'' dedi

''Ama ben istiyorum.'' dedi Remus

''Yılbaşını mahvetmeye hakkım yok , anladın mı!?'' dedi Clara ancak bu sefer sesinde kendini belli eden bir sinir vardı.