My Husband Is The One Who Raped Me

chapter18.2

#Chapter 18.2
  SAm / Eish Pov...
    Mahigit isang linggo na din akong nakalabas ng hospital pero ni anino ni Viel di ko na talaga nakita, tinotoo nga ang sinabi ko sa kanya na huwag na siyang magpakita...

"Ate, nakahanda na po ang pagkain tara na po at ako na po muna ang magbabantay kay baby.. wika ni Cynthia na kakapasok lang at pinuntahan ako dito sa kwarto na sinadya ni Viel na ipagawa para kay baby Zach..  .Nami miss ko din naman siya pero andito pa din ang galit sa dibdib ko para sa kanya.. .

Cge Cynthia, bahala ka na muna kay baby ha at maliligo muna ako taz kakain kasi dadalawin namin si daddy..
Ok po ate, tugon naman ni Cynthia..
  Lumabas na ako ng kwarto at nagtungo sa kwarto namin ni Viel at  naligo.. .

Nakatapis lang ako ng tuwalya ng lumabas ng banyo..Nagulat nalang ako ng madatnan ko si Viel na nakaupo sa kama at hindi namalayan ang paglabas ko dahil parang ang lalim ng iniisip..

"Why are you here? Matapang kong tanong kahit na gustong gusto ko siyang yakapin..
Nabigla naman siya dahil sa malakas na boses ko..

Ah, eh... H--hon, gusto lang sana kitang makausap.. nag aatubili niyang sagot..
  "What for? As far as I know wala na tayong dapat pang pag usapan.. We're already done Viel.. So can you please just leave. Matigas ko pa ring wika..
   "Hon, please.. Just this once and I promise after this I won't bother you anymore..
Nag isip muna ako saglit bago ako sumagot...
  "Okay, magbibihis lang ako..Hintayin mo nalang ako sa labas.. malamig kong wika..
"Thank you, wika niya bago lumabas ng kwarto..."

Cynthia, dalhin mo muna si baby sa labas at mag uusap lang kmi.Utos ko kay cynthia na kaagad namang kinuha si baby Zach kay Viel at lumabas na..

"So ano ang sasabihin mo? Pakibilisan lang at may pupuntahan ako..wika ko..

Hon, I want to say sorry for all that I've done.. Pag uumpisa niya.. Sorry kung naglihim ako sayo, takot lang kasi ako na pag malaman mo ang totoo,  kamumuhian at iiwanan mo 'ko which is now happening.. But still I want to thank you for letting me to love you, and also for loving me. Eish, believe me, hindi ko sadya ang nangyari.. Hindi ko naman alam na kinidnap ka lang ng mga kaibigan ko para iregalo sakin sa birthday ko.. I admit first time I saw you nag aatubili pa akong lumapit sayo but I didn't control myself dahil nadala lang ako ng nararamdaman ko...

"Habang sinasabi yun ni Viel parang maluluha ako pero pilit ko lang pinipigilan ang sarili ko..

Hindi ko hinihiling na mapatawad mo ako ngayon but I am hoping that you will forgive me soon as the pain I caused you will be healed, always remember that I love you so much also our baby..Please take good care of our son at sana huwag ipagkait sa kanya na makilala ako bilang ama. Sorry for causing you too much pain.
After saying those words he hug me at naiwan akong hindi pa rin makapagsalita.. saka ko nalang pinakawalan ang nagbabadyang mga luha ko ng makaalis na siya. I LOVe you too hon, mga katagang pinakawalan ko na hindi na niya narinig.. .