Saved || TIES ☑️

40

~Hoofdstuk 40~ 

"Chelsea, Chelsea" Hoor ik Sarah's stem zacht. Ik word heen en weer geschud door Sarah. 

Ik mompelde een paar onverstaanbare woorden voordat ik mijn ogen open.

"Omg ik ga gelijk Ties bellen" mompelt ze als ze opstaat. Ze pakt haar telefoon uit haar kontzak en tikt wat. 

"Is ze wakker"  hoor ik gelijk de bezorgde stem van Ties door de telefoon. Zijn stem tovert een glimlach op mijn gezicht. "Ja ze is wakker" zeg Sarah. Ik sla het deken van me af en ga rechtop zitten op mijn bed. Een paar pijnlijke steken gaan door mijn hoofd, maar het is verdraaglijk. 

"Ik kom er gelijk aan" hoor ik Ties stem, waarna er opgehangen word. Ik sta voorzichtig op en loop naar de badkamer. Ik vul een glas met water en leun tegen de wastafel aan, terwijl ik kleine slokjes nemen. 

Ik vraag me af waarom Ties de ambulance niet heeft gebeld. "Chelsea gaat het met je" vraagt Sarah die de badkamer komt ingelopen. Ik steek mijn duim op. "Kun je mijn telefoon even geven" vraag ik aan Sarah. Ze kijkt me fronsend aan, maar knikt dan. Ze loopt de kamer in en even later komt ze terug met mijn telefoon. 

Die ze dan ook aan mij geeft. "Dankje" glimlach ik. Ik kijk op mijn telefoon en zoals ik al dacht is het al bijna 6 uur. "Kutzooi" scheld ik. Zo snel als ik kan ontgrendel ik mijn telefoon. Mijn ogen scannen de vele sms's die ik ontvangen. Laten we zeggen dat ik om 4 uur had afgesproken om met mijn tante te bellen. 

"Chelsea wat is er" vraagt Sarah die ook nog steeds in de badkamer stond. "Niks" zeg ik ongemakkelijk. Ik zet mijn glas op de wastafel en loop snel door naar de kamer. Waar ik op het bed ga zitten. Snel bel ik terug. 

"Ja godverdomme Chelsea hadden wij niet iets afgesproken. Jij komt nu naar huis. Ik meen het ik maak je helemaal af. Jij mag nooit meer van je leven het huis uit behalve voor school"  Schreeuwt mijn tante kwaad door me in de telefoon. 

"Sorry ik was een soort van in slaap gevallen" Ik laat een ongemakkelijk lachje horen. "Ja dat heb ik gemerkt. Weet je ik ben helemaal klaar met voogd over jou te zijn. Wat zou je er van vinden als ik jou lekker opgeef als pleegkind" Mijn hart slaat een slag over en ik vergeet bijna hoe ik moet ademen. 

"Www..aaaaa.ttt?" stotter ik door de telefoon. "Daar ben je stil van hé" Lacht mijn tante. "Maar dat kan niet jij woont in mijn huis en van leeft van mijn geërfde geld" 

"Tuurlijk kan dat wel honey. Jij hebt sowieso geen recht op dat huis tot je achttiende en dat geld het zelfde over het geld." Zegt ze met een mierzoete stem. 

"Waar moet ik dan heen?" Vraag ik. Ik wil niet naar vreemde mensen en in een onbekend huis wonen. En dan nog niet eens te spreken over hoe Kelsey en Job reageren als ik van school afga. "Dat is dan toch niet meer mijn probleem" Ze begint luid te lachen. Er rollen een paar tranen over mijn wangen. Als een snik mijn mond verlaat word haar gelach alleen nog maar luider. 

"Je komt nu naar huis onmiddellijk" Schreeuwt ze hard door de telefoon. Ik wil nog protesteren maar er word al opgehangen. Ik leg mijn telefoon naast me neer en barst in huilen uit. Misschien ben ik zwak. Maar ik kan het echt niet helpen. 

Soms vraag ik me af waar ik dit alles aan verdien. Ik haat mijn leven soms zo hard. Dat kan niemand veranderen, zelfs Ties niet. 

"Chelsea wat is er" vraagt Sarah bezorgt. Ze gaat naast me op bed zitten. "Niks" Zeg ik als ik mijn tranen wegveeg. Wat weinig nut heeft aangezien er weer nieuwe komen.  Ik pak mijn rugzak en begin met het inpakken van spullen. Nog steeds lopen er tranen over mijn wangen, maar het maakt me eigenlijk niks meer uit. 

Ik schrik op als de deur word geopend. Ties