Rüya || Tamamlandı ||

Kavga

Murat'ın o bakışlarına dalmıştım. Neden o kadar kötü bakıyordu. "Masal iyi misin?" dedi bakışlarımı Murattan alarak Poyraza çevirdim. "İyiyim." Deyip gülümsedim. Ama yine bakışlarım Muratta kaydı çünkü çok kötü bakıyordu. Nefreti buradan belli oluyordu.

O da ne Murat bize doğru geliyor. Neden geliyor bu gelmesin ya neden geliyor? Göz açıp kapayana kadar Murat yanımıza gelmişti. "Lan olum sen kimsin Masala çıkma teklifi ediyorsun." Dediği gibi kafasını Poyrazın burnuna yapıştırdı. Ne oluyor ya hiçbir şey anlamadım. Bunlar şimdi benim için kavga mı ediyorlar. Poyraz elini burnundan çektiği gibi yumruğuyla ilk hareketi yaptı. Şok olmuş bir şekilde onları izliyordum. İki manyak kavga ediyordu. Etrafımızı öğrenciler kapatmaya başladı. Ama kimse müdahale etmedi.

Şokun etkisi geçince kavga daha fazla büyümeden müdahale ettim. Ama beni dinlemiyordular. "Murat, Poyraz yeter ya yeter kavga etmeyin." Sinirden ağlamaya başladım.

Kavgadaki Poyraz olduğunu fark eden Burak hiç durur mu? Hızlı bir şekilde soluğu kavganın içinde buldu. Artık üç kişiyi ayırmam lazım. "Masal ne oluyor burada?" diye sordu endişeyle. "Asena gel bunlar birbirini öldürecek." Allaha çok şükür Asena da yardıma geldi ama yine ayıramadık ta ki o kişi gelene kadar. Müdür bey.

Poyraz, Burak ve Murat'ı alarak odasına gitti. Ne ceza vereceğini çok merak ediyordum. Müdür beyin odasında çıkınca Poyraz ve Burak yanımıza geldi. Muratta bana kötü bir bakış atarak yanımızdan uzaklaştı. "Ne ceza verdi." Diye sordum heyecanla."bir daha olursa okuldan uzaklaştırma alacakmışız." Size ceza vermediğine şükredin manyaklar. "Bir daha olmayacak zaten." Dedim kendi kendime.

Son ders bitmişti ve Poyrazla birlikte yürüyecektik. Ve teklifine bir cevap verebilecektim.

Okuldan çıkmış Poyrazla yürümeye başladık. Bir cevap vermemi bekliyordu. "Poyraz." Heyecanlı olduğunu anlamıştım o an bende heyecanlıydım. Bu konuda yalan söyleyemezdim. Kafasını çevirip ona bir şey söylememi bekliyordu. "Teklifin hala geçerliyse kabul ediyorum." Oh söyledim. Kurtuldum sonunda. Poyrazın yüzü gülmeye başladı. Yeni fark etmiştim Poyraz gülünce bir gamzesi varmış. Bunu görmem iyi oldu. Bir de gülünce ayrı bir tatlı oluyormuş.

Eve gelmiştim. Poyraza 'evet' dediğimde sokakta yaptığı hareketlerle şok olmuştum. Çok mutlu olmuştu. Telefona gelen mesaj sesiyle mesajı açtım."Seni çok Özledim." Oha yani daha ayrılalı on dakika etmedi.

"Öyle mi? Neden özledin ki." Benimki de sorumu. Sevgilisi olduğum için özledi. Üzerimi değiştirip yatağa uzandım. Bugünkü de ne kavgaydı ama gerçektende birileri araya girmeseydi birbirlerini öldürürdüler. Manyakların içine düşmüşüm.

Yemekten sonra odama gelip uzandım çok yorgun olduğum için erken uyumaya karar verdim. Ama önce telefona bakıp mesaj gelip gelmediğini kontrol etmeliydim. Murattan gelmişti. Mesajı açtığımda gördüğüm uzun mesajla gülümsedim.

"Bir avuç çığlık olur sesin,

Çarpar duvarlarına döner.

Kendi yangınımda yanarım.

Bilmezsin!

Sokaklarını adımlarım gecenin yoldaşlığında

Sana yıldızlar armağan ederim.

En sevdalı sevdalar utanır yanımda

Eğer başını geçerler.

En amansız savaşta ben,

Göğsümü gere gere yürürüm.

Yani,

Aşkı ben kazandım, ben hakkettim seni...

Adaletine sığınıyorum.

Kedini bana ada demiyorum,

Hayır!

Kendini Teslim et, bırak aşk bizi götürsün." (Beraber bitsin aşk/ Sabri Bozkurt kitabından Aşk şiiri.) yazdığı şiir çok hoşuma gitmişti. Sanki beni sahiplenmişti.

Gözlerimi açtığımda kendimi başka bir evde buldum. Neresiydi burası. Sanki başka birinin odasındaydım. Yataktan ayaklanıp odadan çıktım. Alt katta gülüşme sesleri geliyordu. Merak ederek aşağıya doğru indim. Aşağı indiğimde karşımda biri genç olmak üzere iki erkek ve bir bayan vardı. Beni fark ettiklerinde bir erkek babam diğeri ise Murattı ama kadını tanımıyordum. Ne olduğunu anlamıyordum. Babam "kızım gel annenle tanış." Dediğinde gözlerimi açıp "Annem mi?" çok eğleniyordular. Tamam hepsini anladım da Murat ne alaka. Sinirden koşarak o kadının saçını tuttum. "Sen kim benim annem olmak kim." Dedim. Çok sinirlenmiştim. Kafasını tutup hızlı bir şekilde dizime vurdum. Burnundan akan kanları görmemezlikten gelerek kafasını düzeltip tokat atmaya başladım. Sen kimsin benim annem olacaksın. Salak kadın. Bıraktığımda ayakta duracak hali kalmamıştı. Biraz geriledikten sonra koşarak karnına attığım tekmeyle yere düştü. Bu dayak ona on sene yeter. Yetmezse ben gelir yine döverim.

Gözlerimi açtığımda her şeyin rüya olduğunu anladım. Ama neden böyle bir rüya gördüm ki. Gözlerimi kapatıp uyumaya devam ettim.