Rüya || Tamamlandı ||

Anlamsız duygu

Sarılmaları bittiğinde heyecanla bize dönerek "Arkadaşlar bu Giray, Giray bunlarda çok sevdiğim arkadaşlarım." Evet, o kadarını anladık Asena. Ama bize Girayın kim olduğunu söylemedin. "Hı, bu arada Giray benim kuzenim." Kuzeni mi? Asenanın kuzeni bir doktor mu?

Giray başıyla selam verir gibi yaparak "Memnun oldum." Dedi. Daha adımızı bilmiyor ama memnun oluyor. Çok saçma. "Tamam, Asenacım zaten akşam sizdeyim benim şimdi işim var."

"Tamam, Giray görüşürüz." Dedikten sonra Giray yanımızdan uzaklaşmaya başladı. Hemen arkasından koşarak "Giray." Diye seslendim. Duraksayıp bana döndü. Konuşmamı bekliyordu. "Şey... Masalı görebilir miyim?"

"Şimdi olmaz." Neden olmaz? Sadece beş dakika görüp çıkacağım. "Sadece beş dakika..." Giray yüzüne yerleştirdiği tebessümle "tamam, ama beş dakika." Hafif gülümseyerek "Tamam." Dedikten sonra Masalın kaldığı odanın önüne gittim.

Masal

Gözlerimi açtığımda nerede olduğumu algılayamadım. Kısa süre sonra yaşadığım olaylar aklıma geldi. Ve ben şuan hastane odasındaydım. Acaba kim beni kurtardı. Uyku sersemliğimi üzerimden atamadan kapının çaldığını duydum. Aslında 'Gir' diyecektim ama gelen kimse benim hakkımda düşündüklerini öğrenmek istediğim için hemen gözlerimi kapatıp içeri girmesini bekledim.

Kapı hafif aralandığını anladım. Kısa bir süre sonra kapının kapanış sesini duydum. Ama içeri girmiş olmalı ki ayak seslerini duyuyordum.

Gelen her kimse yanıma gelip başımı okşamaya başladım."Ah, Masalım beni ne kadar çok korkuttuğunu biliyor musun?" Poyraz gelmişti. Benim için korkmuştu. Bunu açık açık dile getiriyordu. Gözlerim açık olsaydı bunu asla söylemeyeceğini çok iyi biliyordum. O yüzden uyuyor gibi yapmak çok işime yaradı. "Biliyor musun? Seni orada kanlar içinde gördüğümde ağladım. Uzun zamandan sonra ilk defa ağladığımı hatırlıyorum." Dedikten sonra derin bir nefes alarak sesli bir şekilde dışarı verdi. "Şimdi anlıyorum seni." Dedikten sonra elimi avuçlarının içine aldı. "Birini ameliyat kapısında beklemek ne kadar zor olduğunu... Birde o kişi kendinden çok sevdiğin kişiyse daha çok zor oluyordu." Ah en güzel konuşuyor. Benim için bunları düşünmesi çok hoşuma gitti.

Avuçlarının içine aldığı elimi dudaklarını götürerek nazikçe bir öpücük kondurdu. O öpücük midemdeki kelebeklerin kanatlanmasına neden olmuştu.

Kapı açıldığında "Poyraz ziyaret bitti." Bu sesi ilk defa duyuyordum. O kadar çok merak ediyordum ki gözlerimi açıp bakmamak için kendimi zor tutuyordum. "Tamam, Giray çıkıyorum." Dedikten sonra ayaklanıp "Görüşürüz kadınım." Dedi. Kadınım deyişi o kadar güzeldi ki beni benden almıştı.

Kapının kapandığını duyduğumda kendimi güvenceye almak için bir süre bekledim. Bir hareketlenme olmadığını anlayınca gözlerimi açtım. "Acaba odaya giren Giray kimdi?" birden çok meraklandım. Yattığım yerden doğrularak oturmaya başladım. Birden yara aldığım yer acıyınca yüzümü buruşturdum. Ah, Burcu seni bir elime geçirirsem sana yapacağımı biliyorum. Burcu o an bana Dolunayın kardeşi olduğunu ve Dolunayın bizim yüzümüzden intihar ettiğini söyledi. Acaba tüm söyledikleri doğru muydu? Olmamsı için dua etmeye başladım. Çünkü benim yüzümden biri hayatına son vermesini istemem. Ne kadar üzücü bir olay insanın ablasının intihar etmesi...

Çalan kapı sesiyle birden irkildim. Bu sefer uyuyor gibi yapmayacağım gelen her kimse onunla konuşmak istiyorum. Bana iyi geleceğini biliyorum. "Gir." Diye seslendiğimde kapı aralandı. Murat mı? Murat ne alaka? Hafif gülümseyerek "Gel murat." Dedim. Murat hafif gülümseyerek içeri girip kapıyı arkasından kapattı.

Az önce Poyrazın oturduğu yere Muratta oturup "Geçmiş olsun Masal." Dedi.

"Sağ ol Murat." Elindeki çiçekleri bana uzatarak "Bunlar senin." Dedi. Çiçekler öyle güzel görünüyordu ki sanki beni tekrar hayata bağlamıştılar. Hafif gülümseyerek çiçeklere burnuma doğru götürdüm. Çok güzel kokuyorlardı. Çiçeği elimden bırakmadan "Teşekkürler." Dedim. Çevremdeki insanların beni sevmesi ne güzel bir şeymiş.

Murat elimi tutarak "Sana bir şey söyleyebilir miyim?" o an yaşadığım duygunun ne olduğuna dair hiçbir fikrim yok. Murat'a karşı hiçbir şey beslemediğime göre oluşan bu duygu neydi? Neden Muratın karşısında heyecanlanıyordum. "Tabi, dinliyorum."

Kısa oldu ama olsun... arkadaşlar facebook grubumuza hepiniz davetlisiniz. yapmanız gereken tek şey arama kısmına "Wattpad Rüya" yazıp üye olmak.