Rüya || Tamamlandı ||

"Benimle Çıkar mısın?"

Susuyordu. Konuşmaya niyeti yok gibiydi. Konuşmayacağını anlayınca "Konuşsana, ne susuyorsun." Dedim. Aman tanrım ne laftan anlamaz bir Muratmış. Hakaret etmek istiyordum. Ama ilk günden benim yüzümden okuldan kaçmasın değil mi? Daha çok şey çekecek benden.

"Ne saçmalıyorsun, Masal. Beni rüyanda görüyorsan benim suçum yok. Hem benim rüyalara girme gibi bir yeteneğimde yok." Diyip güldü. Pislik herif. Seni şimdi şuracıkta öldürmek istiyorum. "Belki vardır. Ben zaten senin insan olduğundan bile şüphe ediyorum." Kötü kız kahkahası atmak istiyordum ama şuan zamanı değil.

Kafamı çevirdiğim zaman Asena çoktan yanımdan uzaklaşmıştı. Ah, Asena bunu sana ödetmez miyim? "Masalcık, bence saçmalamayı kesmelisin. Hem sana hesap vermek zorunda değilim." Biri alsın şunu yoksa katil olacağım. Nasıl hesap vermek zorunda değilsin ya. Bal gibide hesap vereceksin. Beni durmadan rahatsız ediyor yetmezmiş gibi rüyalarıma giriyor. "Hesap vermek zorunda değil misin? Sen öyle sanmaya devam etti. Küçük Murat." Küçük Murat ne ya tam saçmaladım. Ama aklıma başka lakap gelmemişti. O bana Masalcık dedi bende ona küçük Murat dedim.

Kaşlarını çatmış yüzüme bakıyordu. Tek parmağımı kaldırarak sallamaya başladım. "Sen benimle uğraşarak hata yaptın. Bunu sana ödeteceğim." Deyip oradan uzaklaştım.

Ne kadar yüzsüz bir çocuk. Bir insan bir şeyi bu kadar mı inkar eder? Resmen ağlamadığı kalmıştı. Geri zekalı. Koridorda nereye gideceğimi bilmediğim halde yürüyordum. En iyisi Poyrazın yanına gitmek.

Bahçeye indiğimde Poyraz ve Burak oturup sohbet ediyordular. Ne kadar sohbetlerini bozmak istemezsem Poyrazla konuşmak istiyordum. Yanlarına gidip "Poyraz biraz konuşalım mı?" dedim. Ne kadar Poyrazdan hoşlanmasam bile onunla konuşmak istiyordum. Nedenini bile bilmiyordum. Poyraz kafasını sallayarak ayağı kalktı.

Beraber yürümeye başladık. "Dinliyorum." Dedi. Ne dinliyorsun ya. Seninle konuşmak istiyorum. "Şey sadece seninle yürüyüp konuşmak istedim.

Ama istersen Burak'ın yanına geri dönebilirsin." Ne kadar zavallı görünüyorum. Ama asıl zavallı olan Poyraz. "Yok, yani seninle konuşalım mı? Deyince bir şey hakkında konuşmak istediğini sandım." Ne kadar masum konuşuyorsun. Ama seni kendime aşık ettikten sonra seninle çıkacağım. Ve okulun popüler kızı olacağım.

1- Poyrazla zaman geçir. (Tamamlandı)

2- Poyrazın Numarasını al. (Tamamlandı)

3- Poyraza hayalindeki erkeği anlat.

İlk iki adım tamamlandı sıra üçüncü adımda. Ani bir hareketle poyraza hayalindeki erkeği anlat. Poyrazın yüzüne bakarak "Biliyor musun?" dedim. Heyecanla bana dönerek "Neyi?" neyi olacak hayalimdeki erkeğin sen olduğunu. "Hayalimdeki erkek sarı saçlı, mavi gözlü, uzun boylu, yakışıklı biri." Niye böyle bir şey söylediğimi düşünüyordur. Maksat seni tarif etmek. "Neden böyle bir şey söyledin?" ya hala anlamadın mı? Seni tarif ediyorum. "Bilmem, içimden geldi." Ne içinden geldi ya içini yesinler senin Masal.

"Bende sana hayalimdeki kadını anlatıyım mı?" hop, böyle bir soru beklemiyordum. Ama merak ettim. Acaba kimi anlatacak. "Anlat." Dedim. "Hayalimdeki kadın kumral olacak, kahverengi gözleri olacak, benden biraz kısa olacak ve en önemlisi benim dibimden ayrılmayacak." Yuh, bu ne ara benim göz rengime dikkat etti. Hem zaten ben senin dibinden ayrılmıyorum. Gel beni iste Poyraz. "Hayalindeki kadın iyimiş. Var mı böyle biri?" diye sordum. Cevabını bildiğim halde neden sorduysam. "Var hem de karşımda." Sakin ol şampiyon. Bu karda hızlı olma. Yavaştan gel. Birden yanaklarımın kızardığını hissedip kafamı önüme eğdim.

"Neden kafanı eğdin ki bence utanmak sana çok yakışıyor." Yavaş gelsene. Bu kadar erken beklemiyordum. Ama ne kadar erken o kadar çabuk popülerlik. "Teşekkürler." Başka ne söyleyebilirdim ki." Poyrazın durduğunu fark edip bende durdum. Neden durdu ki. Yüzüme bakıyordu bende onun gözlerine baktım. İlk defa bir erkeğin gözlerine bu kadar derinden bakmıştım.

"Masal." Dedi gözlerime bakarak. Kaşlarımı çatmış bir şekilde ne söyleyeceğini bekliyordum. "Benimle çıkar mısın?" oha, ne çabuk ya ben biraz daha geç bekliyordum. Ne söyleyecektim. Şuan buna cevap vereceğimi hiç sanmıyordum. "Poyraz, bunu biraz düşündükten sonra cevabını versem?" Poyraz hafif gülümsemeyle "Tabi." Dedi. Bende ona gülümseyerek oradan uzaklaştım. Hemen Asenayı bulmalıydın.

Arkasından seslenerek "Asena." dedim. Asena beni görünce durup bana doğru geldi. "Kızım, Poyraz bana çıkma teklifi etti." Sanki çok heyecanlıymış gibi cırlayarak "Ne." Evet, kabul ediyorum çok heyecanlı bir şey. Sanki hayatımda kaç kere çıkma teklifi aldım. "Peki, ne dedin." Ne diyeceğim ya sanki dünden razıymışım gibi 'evet' mi deseydim? "Düşüneceğimi söyledim." Asena hala heyecanla beni dinliyordu. "Kabul etseydin ya." Ay, çok akıllısın benim aklımdan böyle bir şey geçmedi. Baban senin adını zekiye koymalıymış."Edeceğim ama hemen değil." Deyip oradan uzaklaştım. Kızın lafını ağzında bırakmıştım.

Poyrazın yanına gidip gözlerine baktım. "Cevabını verdin mi?" diye sordu. Vermeseydim yanına gelir miydi? Bu insanlar neden bu kadar saçma sorular soruyor ki. Hiç anlamıyorum. Tam ağzımı açmıştım ki. Poyrazın omzunun üzerinden birini gördüm. Sinirli bir şekilde bana bakıyordu.