Four Cold Guys Meet Four Hot Girls

FCGMFHG ~ Girls talk 2.0

Chapter 43.2 : Girls Talk

Autumn's POV

Naloloka na ako sa mga pangyayari. Konti na lang magkakaroon na ako ng wrinkles. Gosh, Tiffany! Gusto mong tulungan kita and I don't know how.

Kinabukasan ay nagpasama ako kay Winter. Sinabi ko sa kanya na magsho-shopping kami. And that's half true. Tinawagan ko rin si Archie na magkita kami sa park.

Gusto kong magbati na sila Tiffany. Tiffany loves Archie so much. Ayoko namang pagkaitan ng happiness si Tiffany. If I can, I will do it. Alam ko namang mahal parin ni Archie si Tiffany and it's kinda hurt on my side dahil nagkaroon rin ako ng crush kay Archie. Noon yun.

"Autumn, bilis-bilisan mo naman dyan!" Reklamo ni Winter. Tingin kasi ako ng tingin sa relo ko. Baka kasi ma-late ako sa meeting namin ni Archie.

"Auh, Winter magshopping ka muna. Magc-cr lang ako sandali." I lied. Nag-isip muna sya sandali.

"Fine. Basta babalikan mo 'ko dito ah." Sabi nya. Tumango na lang ako at agad na pumunta ng park. I saw Archie sitting at one of the bench. "ARCHIE!" I called him.

Tiningnan nya ako at ngumiti. I came near him. "Kanina kapa ba?" Tanong ko.

Ngumiti sya ng pilit. "Kararating ko lang." Something is wrong with his smile. Well, hindi ko naman sya masisisi. Nakita nya si Tiffany, ang ex nya na sinaktan sya. Kung pano ko nalaman? Tiffany told me.

"Anong pag-uusapan natin?" He asked.

I cleared my throat. "About Tiffany. Your ex." I told him directly to the point. Baka kasi matagalan pa at hanapin na talaga ako ni Winter. Nakita ko kung pano nanlaki yung mata nya. Na parang gulat na gulat sya.

"P-pano mo nalaman?"

"Let say... I'm Tiffany's friend, at the campus." Sagot ko. Biglang lumungkot yung muka nya. "Pwede bang makinig ka sa kanya?"

He snorted. "No. Why would I? Baka kasinungalingan lang lahat ng sasabihin nya. I don't want to become stupid again."

Huminga ako ng malalim. This is not easy like I thought. "She hurted you, right? Until now? But hello, Archie it's Christmas day. At magne-new year nya. Try to move on." Geez. What am I even saying.

He smiled bitterly. "Kung sana ganun lang kadali. Kung sana ganun lang kadali na kalimutan sya at ang mga ginawa nya. Na kapag nakikita ko yung muka nya hindi na ako masasaktan. If it's that easy, then fine. Gagawin ko. Pero alam nating dalawa na hindi. Hindi ko yun magagawa."

"If you really love her. Then try to listen to her. Hindi lahat ng alam mo, totoo. Akala mo ikaw lang ang nasasaktan.. what if sinabi nya lang yun dahil may rason. What if sinabi nya yun para sa iyo?"

"Anong rason? Everyday, I always think kung ano ba yung rason nya para hiwalayan ako. Kung bakit nya ako sinaktan.. nakakainis!! Naiinis ako sa sarili ko dahil hanggang ngayon hindi parin sya nawawala sa puso ko. I love her but she chose to broke my heart and I have nothing to do with that."

He's crying. Wala akong nagawa kundi ang yakapin sya. He hug me back. "Sorry." I murmured. Hindi ko alam na sobra syang nasaktan. Gusto kong tulungan si Tiffany pero nasasaktan si Archie.

"I love Tiffany. Pero ang sakit."

"That's what I told you, earlier. Kung mahal mo talaga sya.. please, Archie try to listen to her." Pumikit ako. "She have leukemia kaya nya nagawa yun. Yun lang ang sasabihin ko. Try to talk to her at malalaman mo lahat."

Kumalas sya sa yakap. He looked at me with his eyes mixed with shock and questioningly looked. "L-Leukemia? W-what?"

I cupped his face. "He still loves you, Archie. Makinig ka sa kanya hah? Don't try to shout at her dahil nasasaktan sya. Listen to every word she will say." Ngumiti ako sa kanya. "Tatawagan ko sya. Pupunta sya dito. Both of you will talk to each other. Dun mo malalaman ang totoo."