Four Cold Guys Meet Four Hot Girls

FCGMFHG ~ Archie and Tiffany

Ito yung time na kakausapin ni Tiffany si Archie sa park. Remember that? Alam kong matagal na yun, but I want to clear it you guys kung pano nagbati sila Archie and Tiffany. So, here it goes.

This is short update.

***
Chapter 49: Archie and Tiffany

Archie's POV

I'm shocked. Hindi ako makagalaw. Tama naman yung narining ko kay Autumn, diba? Last time I check hindi naman ako bingi.

Tama naman yung narinig ko diba? May leukemia si Tiffany? May leukemia sya? What the!

Tumayo na ako. Hindi. Hindi pwedeng mau leukemia sya! Hindi ako pwedeng ma-guilty.

"Archie..."

"Ay kabayo kaa!!" Sisigawan ko na sana yung tumawag sakin ng paglingon ko ay sinalubong ako ng magandang muka ni Tiffany. Ay, joke yun! Hindi maganda si Tiffany.

Tumawa sya ng mahina. "Still the same Archie I used to know." Sabi nya.

Tinitigan ko lang sya. "Anong ginagawa mo dito?" Ang cold ng boses ko. Namana ko lang kay Rain 'yan. =______=

Nawala yung ngiti sa muka nya at napalitan yun ng lungkot. "I'm here to talk to you." Sabi nya. Lumapit sya sakin kaya lumayo.

"Don't you dare."

Kinagat nya yung labi nya and she's about to cry. Tsk. Still a crying baby Tiffany I used to know.

"Archie... I-I'm sorry.."

"May sinabi sakin si Autumn." Tiningnan ko ulit sya. "Hindi naman totoo yung sinabi nya diba? Wala ka naman talagang leukemia ng hiwalayan mo ako, diba?"

Bigla syang natahimik. I knew it! Hindi talaga totoo na may leukemia sya! Sinasabi nya lang yun para tulungan sya ni Autumn! What a great pretender.

I smirked. "Sinasabi ko na nga ba eh. You're lyi----

"Totoo yun, Archie. May leukemia ako. Kaya kita iniwan." Natigilan ako. Kinabahan ako bigla. Tumulo yung luha sa mga mata nya. "I'm sorry... I'm sorry.." at humagulgol na sya.

I fought the urge to cry kahit gustong-gustong ko na. Bakit ang sakit? Nakikita ko lang na umiiyak sya, parang hinfi na ako makahinga.

"Hindi totoo na ginamit kita... Archie, minahal kita. Minahal kita more than I expected. But, I'm dying that time.. ayokong mag-suffer ka ng dahil sakin. You don't know how much I regret all of my stupidness before.."

"Shut up...."

"I used Rain para masaktan ka at hindi kana mahihirapang kalimutan ako kapag pumunta ako ng states.. Archie please... please forgive me.."

"SHUT UP, TIFFANY! You're lying.." tumalikod ako to wiped my tears. Tumingala ako. Umiiyak ako at dahil na naman sa kanya. Damn you! Damn it!

"Alam kong sobra kitang nasaktan. Naiintindihan kita, Archie. Alam kong hindi mawawala ang sakit sa isang sorry lang. Pero... Archie, hindi kaba napapagod? Kasi ako pagod na pagod na akong humingi ng sorry sa'yo.."

Pumikit ako. Hindi mo alam kung gano ako kapagod na nakikita kang umiiyak. Pero wala akong magagawa. Masakit parin.

"Mahal na mahal kita, Archie. Pero kung hindi mo talaga kaya, maiintindihan ko.. iintindihin kita.. dahil alam ko namang kasalanan ko ang lahat."

"I love you, Archie.." she whispered. Pero sapat lang para marinig ko. Dumilat ako. Humarap ako sa kanya, nakita ko syang paalis but I grabbed her arm and gave her a tight hug.

"Archie...."

"Tiffany..."

Sinubsob ko yung muka ko sa leeg nya. "Tiffany, I love you, too."

Kumalas sya sa yakap ko, tinitigan nya ako tapos pinahid nya yung luha nya. Ngumiti sya sakin. "Mahal mo 'ko?"

I cupped her face. "You hurt me, Tiffany but my heart still shouting your name." I kissed her forehead.

Ngumiti naman sya. "Mahal mo talaga ako 'noh? Umiyak lang ako forgiven na 'agad. Sabagay, maganda nama----

Hindi ko na sya pinatapos at hinalikan ko na sya. Gosh, how I miss this girl..

She broke the kiss. "Archie, maraming nakatingin."

Hinapit ko sya. "I don't care. Na-miss kita. Walang mali sa paghalik sa taong mahal ko." Sabi ko. Bigla syang namula kaya hindi ko napigilan na halikan ulit sya.

This time she responds.

"Archie, pinapatawad mo na ba ako?"

"Kiss me, first."

She chuckled. "Fine." She wrapped her arms around my neck then she kissed me.

You're forgiven, Tiffany. I love you.

***