roommates with my bully

7.

(Er staat een A/N op het einde, lees het alsjeblieft!)

Pov Evi

We zijn nu al een paar uur later en ik lig in bed, ik probeer in slaap te vallen maar het lukt me gewoon niet.

Ik hoor een luide knal en zonder dat ik het besef verlaat een gil mijn mond, er is onweer en ik bang echt bang van onweer.

Met bang bedoel ik ook echt dat ik voor als de dood voor onweer ben, thuis ging ik automatisch bij mijn moeder liggen als er onweer buiten is.

Op deze momenten mis ik haar, op deze momenten zou ik niets liever willen dan bij haar in bed kruipen zodat ze me stevig tegen haar aandrukt en zegt dat ik niet bang moet zijn.

Mijn gedachtes worden verstoord door een zacht geklop op mijn slaapkamerdeur.

'Ja kom maar binnen.' Zeg ik zacht.

En daar zag ik Noah staan zonder shirt met alleen een joggingbroek, mijn mond valt open en zonder dat ik het weet ben ik al naar hem aan het staren.

Hoe kan iemand die mij zoveel verdiet geeft bezorgd er zo goed uit zien.

Ook wanneer hij geen shirt aanheeft heeft hij duidelijk een enorm mooi lichaam.

Zou hij naar de sportschool gaan?

"Aarde aan Evi, alles oke?" Vraagt Noah terwijl hij met zijn hand voor mijn gezicht zwaait.

Ik sta waarschijnlijk al enkele minuten naar hem te staren, ik kan het niet geloven ben ik nu echt zo dom?

Het woord 'ja' staat op het punt om mijn lippen te verlaten, maar door een nieuwe donderslag spring ik zowat half in de lucht.

Ik kan niet geloven hoe belachelijk ik mij nu aan het maken ben voor de neus van Noah.

"Wil je dat ik bij je blijf?" Vraagt Noah aarzelend alsof hij nerveus is voor mijn antwoord.

In welke wereld is Noah bezorg om mij en wil hij hier bij mij blijven?

Ik bedoel hij kan toch moeilijk net zoals mijn moeder bij mij in bed komen liggen bij donder.

Het lijkt wel alsof ik mijn gedachtes erover kan breken, maar een lichtflits van de bliksem laat mij al snel mijn antwoord maken.

'Uhm ja graag.' Stotter ik half.

Zonder dat ik het echt doorheb maak ik plaats voor Noah in het bed zodat hij naast mij kan komen liggen.

Noah neemt het deken vast en gaat er snel onderliggen.

Is dit nu de domste beslissing die ik in mijn leven heb gemaakt?

"Slaapwel Evi." Hoor ik hem nog zeggen voordat ik wegval naar dromenland.

De volgende ochtend

Ik word wakker van een wekker die heel onze kamer vult, Noah wordt ook langzaam wakker.

"Goedemorgen." Zegt hij met zijn zware ochtend stem.

Zijn zware ochtendstem die zo ongelijk hot klinkt.

Evi, waar ben je in hemelsnaam mee bezig?

'Hey.' Zei ik droog terug terwijl ik uit het bed klim.

Hey, is dat echt alles wat ik kan zeggen?

Ik ben echt ongelofelijk.

Noah staat ook op en loopt naar zijn eigen kamer

Ik besluit me maar aan te kleden voor onze 1ste schooldag.

Wat heb ik er ook ongelofelijk zin in!

Ben ik nu sarcastisch genoeg?

Gelukkig moeten we geen uniform dragen dus kies ik voor mijn witte trui met daaronder mij blauw skinny jeans.

Ik doe snel een ketting om en steek mijn haar in een vlecht, ik doe nog snel mijn lage all stars aan en loop dan de deur uit.

Met trillende handen loop ik door de gangen.

Had ik op Noah moeten wachten? Moest ik nog tegen hem iets zeggen? Ben ik niets vergeten?

Al mijn gedachten worden onderbroken wanneer ik Bella naar me zie zwaaien vanop een afstand.

Ik wandel snel naar haar toe en begin wat te praten met haar, zo lopen we door de gangen opzoek naar ons eerste lokaal.

(A/N: Ik ben momenteel bezig met het bijwerken van de spellingsfouten van dit verhaal maar er zijn heel veel reacties over het feit dat Noah samen met Evi geeft geslapen in dit deel. Maar kijk dit is een tienerfictie dus het is maar een verhaal in het dagelijkse leven zou dit natuurlijk niet zo snel gebeuren maar het is maar een verhaal dus onthoud dat alsjeblieft niets is perfect aan dit boek X)

----
Heyyyy, ik wou dus even iedereen echt bedanken die dit boek leest en ook stemt echt super bedankt!

• Dit hoofdstuk is bewerkt op 27 maart 2020, als er nog fouten zijn kan je deze hier altijd melden! Xx