roommates with my bully

56.

Pov Evi.

Ik kijk Noah aan, ik ben best wel blij dat het een meisje is. Maar ik wist dat hij zo graag een jongen wou.

Mijn gevoelens zijn weer een mix van blij en zenuwen.

"Het is perfect." Zegt hij als hij trots in mijn hand knijpt.

_______________

"Ik zie jullie over een maandje weer, tot dan." Zegt de dokter terwijl ze ons uitzwaait aan de deur

Noah en ik lopen hand in hand samen naar de auto, zijn lach kan je niet van zijn gezicht krijgen.

Ik ben zo blij met een vriendje zoals Noah, natuurlijk ben ik alles van vroeger nog niet vergeten maar er zijn zo veel mooie momenten bij gekomen die ik ook nooit zal vergeten.

Hij rijd voorzichtig naar huis waar we daarna weer zoals altijd gaan knuffel op de bank, verder heb ik nog even gebeld met mijn moeder.

Ik weet nog de dag dat ik te horen kreeg dat ze een auto ongeluk had, ik had toen nog geen geld om op bezoek te komen.

Ik bleef bellen naar mijn oma en opa die wel op bezoek konden gaan en die hielden me op de hoogte van alles en na een paar maanden was ze er terug boven op en was ze gelukkig terug thuis.

Mijn ogen worden zwaarder en ik val in Noah's armen in slaap.

_________(6 maanden later)_______

Twee beschermende armen liggen stevig om me heen en een kus wordt op mijn hoofd geplant.

"Goeiemorgen." Mompelt Noah met zijn ochtendstem.

Ik moet lachen en geef hem een kus en nestel me dan terug tegen hem aan.

"Heb je nog pijn?" Vraagt Noah bezorgd.

'Niet zo veel meer als gisteren.' Probeer ik zo overtuigend te zeggen.

Ik wil graag eerlijk zijn tegen Noah want gisteren had ik enorme buikpijn, hij wou al meteen naar het ziekenhuis bellen. Zijn reactie was schattig maar zoals altijd wel overdreven.

In deze 6 maanden is mijn buik volledig gegroeid en hebben we eindelijk besloten hoe we ons kindje zouden noemen, we hebben er bijna 2 maanden over gediscussieerd maar toen waren we het eindelijk eens.

Het leukste vond ik schoppen samen met Liv en Bella, ik weet nu ook al dat Bella een jongetje zal krijgen en dat Liv ook zwanger is.

Het is geweldig om dit avontuur met iedereen samen mee te maken, Noah stelt me elke dag gerust voor de bevalling waar ik best wel bang voor bang ben.

Ik trek een pijnlijk gezicht en Noah kijkt me bezorgd aan.

'Het is begonnen.'  Zeg ik zacht...

--------------------------

Sorry dat het weer zo lang duurde maar binnenkort zal ik mijn nieuw verhaal online zetten dus ik hoop dat jullie die ook zullen lezen.

Dit was het voorlaatste echte hoofdstuk, hier na komt er nog 1 en daarna een eipiloog.

Tot het volgende deel!💕