Burak: Gün... Ne yaptın sen?
Burak : Güneyi ayakta arkası dönük halde gördüğümde hem içim rahatlamıştı hemde sinirlerim yeniden gerilmiştim. Cevap bile vermedi benim ne düşündüğümden haberi var mıydı onun. Hemen yanına gidip yüzüne bakmaya başladım. Sok olmuş bi şekilde bana bakıyordu. Noluyor derken birden ayağıma bişey damlamasiyla ayağıma baktım. Ama bu kandı yavaşça koluna baktığımda Güney'in kolunun kanadığını gördüm.
Kuzey : abi cam kırılmış. Onun sesini duymuşsun hadi çıkalım artık.
Yusuf : Güney cevap ver bize
Burak : hemen arabayı hazırlamalarını söyle hemen.
Kuzey : ne abi ne diyorsun !
Burak : ne diyorsam onu yap.
Kuzey : neler oluyor. Dedim ve yanına gittim. Güney'in kolunun kanadığını görmemle şok geçiriyordum. Ta... tamam dedim ve aşağıya indim.
Burak : yürü
Güney hiç birşey yapmaz olduğu yerde kalır.
Yusuf ; Güney sen ne yaptın
Burak : yürü hadi dedim ve diğer kolundan tutum ki canı acıdı zorla kapının oraya getirdim.
Yusuf : güney oğlum cevap ver.
Burak : baba tamam şokta
Yusuf : gün...
Güney : dokunma bana
Yusuf : Güney
Burak hiç birşey demez ve merdivenlerden aşağıya yavaş yavaş indirirler.
Burak : baba tamam şok geçiriyor şuan
Yusuf : oğlum bana bak özür dilerim oğlum dememle dokundum
Güney : baba elim çok acıyor dedi sakince. Kolundan tutuyordum elinin çok acıdığını söylemesiyle benim de canım yanıyordu.
Burak: abim bana bak bana bak gecicek tamam mı? Acı da gecicek dayan biraz.
Güney : ta...tamam demişti gayet sakin bir şekilde. Kolundan yavaşça tutup yürüttüm. Kapıya geldiğimiz an hemen arabaya bindik. Ve hızlıca hastaneye gitmeye çalıştım.
Kuzey : abim bana bişey söyle. Bana bak diyorum ama güney bi noktaya sabitlenmiş gibi bakıyordu. Onun bu hale gelmesinde bizim de suçumuz vardı. Lanet olsun ki. Babam babam son dayanağı o da ona tokat atmıştı. Güney'in eli çok çok kötü görünüyordu. Canı yanıyordu belliydi. Çok açıyordu canı. Birden yanağından bir yaş geldiğinde anlamıştım.
Yusuf: Güney babam bana bak derken aklıma kanamayı durdurmak gelmişti ve hızla kemerini çıkarıp yukarıdan sarmaya çalıştım.
Güney : acıyor yapma baba
Yusuf : babam bu gerekli hadi
Güney : baba yapma çok acıyor
Kuzey : sakin ol. Yapmak zorunda
Güney hiç birşey demeden Yusuf'un elini sarmasını izledi. En sonunda baba ben...
Yusuf : kendini yorma sonra konuşacağız.
Güney : ama baba ...
Kuzey : biraz sakin ol. Abi daha ne kadar kaldı.
Burak : az kaldı. O nasıl.
Kuzey : iyi değil hızlı sür.
Burak : ben ne yapıyorum.
Yusuf : yeter kesin
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARDEŞİM
Short StoryO benim üvey abim.... Hayatımı cehenneme çeviren abim. Sonunu bile bilmediğim bir hayat yaşıyordum onun yanında neler olacak hayatımda bende bilmiyordum sadece onun yanında savruluyordum.
