Bi süre daha ağladıktan sonra Güney'in sesi çıkmamaya başlamıştı. Hafif sarstığımda ses vermeyince yüzüne baktım. Uyuya kalmıştı. Daha çok gençti ama düşünceleri onu çok yoruyordu. Biz onu çok yormuştuk. Haketmediği bi yorgunluğun kurbanıydı adeta. Daha çok gençti ve ölmek istiyordu. Ama bizim de suçumuz vardı. Benim kuzey'in babama olan sinirimiz gözümüzü o kadar çok kör etmişti ki bütün hesabı Güney'e kesmiştim. Güney'i yatağına yatırdım üstünü örttüm odasından çıktım. Aşağıya indim. İndiğimde ela yoktu görememiştim. Gittiğini düşünerek ateşe döndüm.
Ateş : nasıl
Burak: iyi uyudu.
Ateş : konuşalım mı ?
Kuzey : abi dışarı çıkmayacak mıyız ?
Ateş : odana gitsene büyüklerin işinede karışma istersen diye soğuk ses tonuyla uyarmıştı.
Burak : sen git odana biz ateş abinle konuşalım derken babam gelmişti.
Yusuf : Güney nasıl
Ateş : uyumuş amca merak etme sen
Yusuf : nasıl merak etmeyeyim bu yaşta çektiğine bak benim yüzümden oldu.
Burak : insanın suçunu bilmesi ne güzel demi
Ateş : Burak
Kuzey : abim haklı ateş abi ne kızıyorsun.
Burak: sen karışma kaç kere diyecem odana git.
Kuzey : ama abi ...
Burak: kuzey diye gözlerimi devirdim.
Kuzey : iyi ne halin varsa gör.
Ateş : yürü git ayağımın altına almayayım.
Kuzey sinirle dışarı çıkar.
Ateş : kuzey diye arkasından bağırır ama kuzey arkasına bile bakmadan gider.
Burak : ateş bırak hiç uğraşamam
Yusuf : ben Güney'e bakayım.
Ateş ; tamam amca ,Burak bizde bahçeye çıkalım.
Burak : hadi dedik ve bahçeye çıktık.
Ateş : anlat neler oluyor.
Burak : öfkem gözümü kör etti.
Ateş : bunu anladığın iyi olmuş. Amcama ceza keseceksin diye küçükçük çocuğu ne hale getirmişsin.
Burak : belki haklısın ama onun bana ve an... neyse ne olan oldu.
Ateş : Burak o senin kardeşin ne olursa olsun sana ihtiyacı var.
Burak: biliyorum bilmiyorum mu sanıyorsun. Ama olmuyor yapamıyorum ona yaklaşamıyorum.
Ateş : Amcam ne yaptıysa yaptı ama...
Burak : aması yok Ateş o adam bu hayatı bana zindan etti. En iyi sen biliyorsun bunu bana ve kardeşime yapmayacaktı. Bedelini ödüyor. İster Güney'le isterse de...
Ateş : hatırla onu nasıl koruduğunu
Burak : ne
Ateş : üç yaşında vardı yada yoktu parkta Güney'i kendisinden büyük çocuklar dövüyordu.
Burak : ateş sus
Ateş : dinle Burak dinle salıncağı kimseye vermemek için kendisinden büyük çocuklara karşı gelmeye başlamıştı biz hiç birimiz fark etmemiştik sen görüp hemen yanına gidip çocukları uzaklaştırıp Güney'e sarılmıştın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARDEŞİM
Short StoryO benim üvey abim.... Hayatımı cehenneme çeviren abim. Sonunu bile bilmediğim bir hayat yaşıyordum onun yanında neler olacak hayatımda bende bilmiyordum sadece onun yanında savruluyordum.