KARDEŞİM

bitti ela

Bir hafta sonra burakla Güney eve çıkmıştırlar. Evet pişmanlıklar la dolu hayat başlamıştır.

Burak'tan

Bu gün güneyle yeni bir hayat yaşamaya başlamıştık. Bana nasıl alışacaktı bilmiyordum. İki odalı bir ev tutmuştum ev yıkılıyor derme çatma bir evdi. Bu duruma nasıl düşmüştüm kenara ayırdığım bir miktar para bize ne kadar yeter bilmiyorum bir an önce çalışmam lazımdı. Mutfağa girdiğim de Güney mutfakta oturuyordu.

Burak : günaydın.

Güney : günaydın.

Burak : ne oldu.

Güney : dolap boş abi kahvaltılık hiç bir şey yok bir de abi benim okulum ne olacak ne yapacaksın.

Burak : okuluna devam edeceksin.

Güney : abi.

Burak : ne !

Güney : sen benim okul param ne kadar biliyor musun ?

Burak : Güney senin okul paranı ben ödüyordum.

Güney : abi sen otomatik ödediğin için kaç para olduğunu biliyor musun ?

Burak : hayır niye soruyorsun.

Güney : yılık 15 bin abi ayrıca senin işin de yok paramız da . . .

Burak : sen bunları düşünme. Okuluna devam edersin.

Güney : olmaz bizim paramız yok nasıl olacak.

Burak : Güney

Güney : abi beni bir dinle. Ben buraya yakın bir okula giderim. Sorun olmaz. Paran yok niye ısrar ediyorsun.

Burak içinden sakin ol. Bu yola kendini affettirmek için çıktın. Hem haklı para yok.
Dışından : tamam dediğin gibi olsun ben naklini aldırırım.

Güney : tamam abi bu gün de mi ateş abime gitsek kahvaltı için sorun olmazsa.

Burak : Güneyyy dememle mutfaktan koşarak çıkmıştı. Bense mutfakta kendi mi sakinleştirmeye çalıştım. Bir süre sonra içeri girdim . Güney in odasına geldim. Kapı kilitliydi.

Güney aç konuşalım

Güney ses vermez.

Burak : Güney sakinim ben aç hadi ne olur. Bak sakinim.

Güney kapıyı açar. Hemen yatağına oturur. Burak yaklaştıkça korku dolar içine ama burağ'ın sakin olduğunu görür.

Burak sakince konuşmaya başlar. Bak Güney her defasında ateşe güvenemeyiz. Bu şekilde olmaz. Kendi ayaklarımın üzerinde durmak istiyorum. Beni anlıyor musun ? Az önce verdiğim tepki yanlıştı. Şaşırmıştı bana öylece baktı.

Güney : hak. . . Haklısın abi.

Burak : bana biraz zaman ver.

Güney : tamam .

Burak : bak biliyorum zor olacak kendime hakim olmak zor. Zor biriyim ben hep benim dediğim olsun derim. Sana karşı davranışlarım. . .
Neyse bu gece yemeğe gidelim mi ?

Güney : ikimiz mi ? Sen ve ben mi ? Emin misin ?

Burak : evet.

Güney : hayır sende bana biraz zaman ver.

Burak : tamam okula ne zaman gideceksin.

Güney : kızmazsan sana bir soru sormak istiyorum.

Burak : sor.