KARDEŞİM

UNUTAMIYORUM...

Gözlerimi açtığımda sabah olmuştu. Abime artistlik taslayacam diye yemekte yememiştim. Etrafıma bakmaya başladım.

Zorlada olsa ayağa kalktım. Canım yanıyordu ama yatmaktan da sıkılmıştım. Burak abimin odasındaydım. Ne kadar da sıkıcı acaba tableti var mı oyun oynardım. Çekmecelere baksam. Görürse öldürür. Burası onun odası birşey der mi ki ne yapsam çokta canım sıkılıyor derken biri iki çekmeceyi açtım. Burda birşey yoktu diğer çekmeceği açtım. Bu ne günlük mü abimin günlüğü mü var. kapat hemen görürse öldürür. Hemen kapatacaktım ki birden bir ses geldi. Arka mı döndüm abim bana sinirle bakıyordu. Elinde de kahvaltı tepsisi bana kahvaltı mı getirdi. Daha sonra hemen abime baktım açıklaya bilirim dedim.

Burak : başkalarının eşyasınının karıştırılmayacağını bilmiyor musun ?

Güney : abi ben ...

Burak : geç uzan yoksa elimde kalacaksın ayakta ne işin var lan senin sana kalkmak yasak demedik mi ne diye söz dinlemiyorsun diye kükredi.

Korkarak yavaş yavaş yatağa yaklaştım. Sadece sıkıldım. Tablet var mı diye baktım. Bir daha olmaz. Yatağa oturmaya çalıştım birden Ahhh demiştim ki birden omzunda bir el hissettim. Gerek yok ben...

Burak : fikrini sormadım.

Güney : özür dilerim haklısın hata bende işte ne diye söylediysem. Benim söylediklerimin bir değeri olmadığını unutmuşum.

Burak : kes sesinide kahvaltını yap. Daha sonra ilaçlarını iç. Bir daha odamı karıştırdığını görürsem...

Güney : neler olur biliyorum özür dilerim bir daha olmaz. Odana girmem bir daha bu arada iyiyim ben ilaçlarada gerek yok.

Burak : o ilaçlar içilecek.

Güney : neyse beni odama götüre bilir misin odanı işgal etmek istemem.

Burak : iyileşene kadar burdasın çıktığını duymayacam şimdi kahvaltını yap.

Güney : nasıl istersen tepsiyi verir msin ?

Burak : tepsiyi güneyin kucağına koyar. bende giyinip çıkacam bugün sana bakmak için bir hemşire gelecek.

Güney : kimseyi istemiyorum .

Burak : sadece bir iki günlüğüne

Güney : benim onların yardıma ihtiyacım yok niye anlamıyorsun.

Burak : nasıl istersen. Der yanına oturur.

Güney : şirkete gitmeyecek misin ?

Burak : belki daha sonra ama şimdi değil. Kahvaltını yap.

Güney : bir iki lokma yedim daha sonra canm istemedi ama azar yememek için bir iki lokma daha yedim. Abimin yanımda olması bile baskı altında olduğumu hissettiriyordu.

Güney : abi daha fazla yiyemiyorum.

Burak : tamam kendini zorlama.

Güney (İçinden) : ne dedi o kendini zorlama mı dedi yoksa ben mi yanlış duydum.
Dışından ; tamam abi dedim ve tekrar uzanmak istemiştim yine yardım ediyordu.

Burak : istediğin birşey var mı ?

Güney : hayır yok
Dediği sırada diğer abimde gelmişti.

Kuzey : günaydın

Güney : günaydın

Kuzey : kahvaltı yapmışsın ilaçlarını getirdim.