KARDEŞİM

BANA HER ŞEYİ ANLAT...

Bir hafta sonra

Burak : nasılsın.

Güney : bunu gerçekten sen mi soruyorsun.

Burak : bilmem belki neyse gelelim evden çıkma meselesine neden evden çıktın.

Güney : benden kurtulmak istiyordun.

Burak : bunun evden çıkmanla ne gibi bir ilgisi var.

Güney : altı üstü bir hafta evin de kaldım.

Burak : o ne demek.

Güney : burası benim evim değil sen dedin.

Burak : evet ama buna ben karar veririm. Ne zaman gideceğine de evden çıkmamam gerekiyordu.

Güney : neden. Neden her şeye sen karar veriyorsun benim babam var.

Burak : Güney

Güney : neyse abi sana bir şey sormak istiyorum.

Burak : ne !

Güney : geçmişte neler oldu.

Burak : konumuz bu değil hiç bir zaman da olmayacak bunu böyle bil.

Güney : ama...

Burak : ısrar etme.

Güney : dediğin gibi olsun. Neden buradasın en çok kurtulmak isteyen insan sendin.

Burak : babamla Ateş ısrar etti.

Güney biraz duraklar sonra beni yurt dışına gönder.

Burak : ne yapacaksın. Türkiye neyine yetmiyor.

Güney : yoruldum.

Burak : olmaz.

Güney : iyi düşün. 18 olduğumda yüzümü bile görmezsin. Benden de kurtulmuş olursun.

Burak : hayır. Uzatma istersen. Yeni hastaneden çıktın.

Güney : neyse dayım nerde.

Burak : onlar gitti.

Güney : babam.

Burak : aşağıda.

Güney : babamla konuşmak istiyorum. Ben ülkeyi terk etmek istiyorum. Sizden uzak olmak istiyorum. Dayanacak gücüm yok artık.

Burak : babama bu konuyu açmayacaksın.

Güney : üzgünüm ama bu sefer senin dediğin olmayacak istersen çek vur. Benim gücüm yok keşke kurtulmasaydım. Ölmem her kes için hayırlı olurdu.

Burak : belkide ama yaşıyorsun.

Güney : çok üzülmüş görünüyorsun.

Burak : neden buradayım bilmiyorum. Babamlar ısrar ettiği için mi bilmiyorum.

Güney : istiyorsan gide bilirsin ? Benim için bu kadarı bile yeter.

Burak : Güneyy annen.

Güney : annem mi ? Diye bir soru sormuştu. Şaşkın bir şekilde abime baktım. Ondan böyle bir soru beklemiyordum. O da şaşkındı. Kendisinden böyle bir soru sorması ...

Burak : hiç özlüyor musun ?

Güney : ben aile nedir bilmiyorum. Sevgi nedir bilmem anne sevgiside görmedim. Ama geceleri bazen fotoğrafına bakıp bazen özlem duyarken bazende nefret ediyordum. Neden bu olanlar. Değer miydi ? Sonra benim ne suçum var diye düşünüyorum hatta kendimi senin yerine koydum. Belki bende... dediğimde sözümü kesti.