KARDEŞİM

ASLA ...

Abiiiii diyerek koşarak yanına gittim ve ona sarıldım. Eve geliyorum ne istersen yaparım bir daha bunu bana yapma ne olur.

Burak : bir daha sakın böyle birşey yapma diyerek beni uyardı.

Güney : yapmam sende yap...

Burak ; yapmam dediğinde abimden ayrıldım.

Burak : hadi ateşlerin yanına gidelim.
Beraber arabanın yanına geldik.

Kuzey : gidelim mi ?

Ateş : geldiklerine göre kuzey. 

Kuzey ; Güney bulunduğuna göre herkes normale döndü nedense

Ateş : senin dilin uzadı

Burak : kesin artık hadi gidelim.

Arabaya bindik ben ateş abimin yanına oturdum. Kuzey arabayı kullanmaya başladı. Burak abimin gözleri üstümdeydi ateş abime başımı omzuna yasladım.

Ateş : iyi misin ?

Güney : bilmiyorum evde bana ne yapacak Ateş abi.

Ateş : ben yanındayım kimse birşey yapmaz söz veriyorum.

Güney : gerçekten mi ? Nedense inanamıyorum beni öldürecek.

Ateş : bana güvenmiyor musun ?

Güney ; iyi ki varsın. Ben sizi üzmek istemedim ama beni de anla abi Burak abimin bana yaptıklarına dayanamıyorum.

Ateş : biliyorum ama o senin abin inan seni çok seviyor.

Güney : asla.

Ateş : asla asla deme. (Burası çukurdan alıntı).

Burak : siz ne fısıldaşıyorsunuz.

Ateş : yok birşey dedi ve sustuk. Tüm gün acayip yorulmuşum ve gözlerimin kapandığını hissettim. Sonrası karanlıktı.

Kuzey : Acaba eve yemek mi söylesek.

Burak : noldu acıktın mi?

Kuzey : eee yani abi sabah kahvaltıda yapmadık akşam olmak üzere yemek yemeğe gidelim mi ?

Burak ; eve gidelim Güney iyi değil. Yoldan birşey alalım yada sipariş verelim.

Kuzey : Neyse eve doğru sürmeye devam ettim. Yolda durmayalım o zamn sipariş verelim.

Burak : aynen hem babam da Güney'i merak eder.

Kuzey : babama ne diyeceksin. Güney'i sorarsa anlatırsa olanları.

Burak : merak etme Güney'i uyaracam babamın haberinin olmadığı söyleriz. 

Kuzey : abi nasıl ikna ettin.

Burak : sana ne ! 

Kuzey : abi Güney seni nasıl oldu da dinledi.

Burak : Güney ne zaman beni dinlemedi ki kuzey.

Kuzey : sana da birşey söylenmiyor.

Burak : yoluna devam et o zamn. Kısa bir süre sonra eve gelmiştik. Arabadan indim ateş Güney'i uyandıracak ken müdahale ettim. Uyandırma ben alırım. İkiside şaşıran gözlerle bana baktı.

Kuzey : Güney'e bu kadar değer verdiğini bilmiyorduk.

Burak ; kes kuzey dedim Güney'i kucağıma aldım. Kuş kadar hafifti bu çocuk yemek yemiyor mu ? Eve doğru yürüdüm kapıyı çaldım. Hizmetli kapıyı açtı. İçeri girdim Güney'in odasına çıktım. Yatağını hizmetli açtı yerine yatırdım. Filiz odadan çıktı. Ben Güney'e baktım bugün beni çok korkutmuştu Güney'i kaybetme korkusu bu çok tuhaf bir his kardeşimdi o benim zarar gelmesini istemezdim. Daha çok küçüktü ölüm ona yakışmazdı. Son kez Güney'e baktım içeri kuzey girdi.