İP_25 | KAPAN

334K 14.4K 5.7K
                                    

Işıldayan kar tanelerim, önce bölüme oy verip sonra okumaya geçin sizi seviyorum.

Ve enerji dolu satır arası yorumlarınızı bekliyorum.

Keyifli okumalar...

Edim Demiray için ejderha

🐉

25. BÖLÜM | KAPAN

Sen olacağı beklenen depremsin, çünkü içindeki fay hattı kırık...

Bu gece oyunda biri ölecek. Yanılıyorsun Lavin. Birden daha çoğu...

Minik bir misket birine dokunup dağıtır onlarcasını, bir top yuvarlanır devirir tüm labutları, bir istekanın ucundan dağılır fil dişinden yapılma küçük bilardo topları.

Oyun böyle olacak.

Biri herkesi devirecek.

Bir farkla.

İnsan oyunlarıyla değil, takım elbiseli canavarların oyunuyla.

Takım elbiseli canavarların oyunundayım.

Dantelden yapılma maskemi gözlerimin çevresinde dengeleyip uçlarını başımın arkasında saç modelimi bozmamaya dikkat ederek yavaşça düğümledim.

Aynadaki yansımama baktım.

Altın sarısı ve siyah tonlarındaki maskemin bağcıkları bal sarısı buklelerimin arasında kayboluyordu. Maske safir mavisi gözlerime gizem eklerken, kulağımın ardına uzanan çene hattımı boylu boyunca daha belirgin hale getirmişti.

Edim'in annesinin kolyesi tenimde zarafet içinde ışıldarken, yanımda benimle birlikte hareket eden hayaletin varlığını hissettirdiği için tedirgindim. Tenimde hareket eden bir hayalet vardı sanki.

Ya da belki vicdan azabıydı hissettiğim.

Lavabodan çıktım.

Edim duvara yaslanmış olarak beklerken, telefonuyla ilgileniyordu. O da maskesini takmıştı, gözleri gibi simsiyahtı. Önceden de yaydığı hava buydu ama sanki şimdi... daha bir uzak ve ulaşılmaz görünüyordu. Küçük bir maskenin insana kattığı hava inanılmazdı.

Başını telefonundan kaldırıp bana baktı. O anda bakışlarına, duruşuna bir ejderhanın sükûnetinin yerleştiğini fark ettim; güçlü, hiddetli, korkutucu.

Ve sadece öyle dururken bile bir ejderha gibi azametliydi.

Edim'le tekrar davet salonuna girdiğimizde maskeli kadınlar ve maskeli eşleri masadaki yerlerini almıştı. Çocukluğumdan beri böyle insanların çevresinde, yanında, içindeydim; iç içeydim.

Masalarında kıskacına aldıkları hayatları asil bir kınama, kibar bir dedikodu ve hoş bir gülümsemenin alevinde gönüllerince dillerinde dolandırır, sıkılınca nezaketle bu hayatlara acıyarak bırakırlardı.

Bir gün kendimi de o masalardaki şarap kadehlerinin yanında dedikodu aperatifi olarak gördüm.

İNTİKAMIN PENÇESİNDE (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin