♌ İNTİKAMDAN DOĞAN TUTKULU BİR AŞK ♌
Küçük yaşta anne ve babasının ölümüne şahit olan acımasız genç bir adam... Edim Demiray.
Daha on sekizinde uyuşturucuya mahkûm olan bir kız... Lavin Kutup.
İkisi bir araya gelince, öfkeleri cehennem olacak. Tenl...
Bölümle ilgili görselleri aradaki bağlantı kopmasın diye başa alıyorum. Beğenin :))
Umarım bölümü seversiniz, sevgiler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
32. BÖLÜM | SERSERİ RÜZGÂR
Fakat ben ne yapabilirim? Anlatamıyorum, anlatamamanın sıkıntısı, içimdeki telaşı kat be kat arttırıyor. Seni en çok ben seviyorum desem, en başka ben seviyorum, ve en başta ben, en çok, en, en...
🍁
Yiğit'in dudakları, birbirine kenetli. İçeri girerken öylesine boş ve suskun görünüyordu ki, sanki içindeki Alvina ölmüştü. Suskunluğunun dilindeki kelimeler nefretle bir nehir gibi kalbine akıyor, artık bu öfkeyle her şeyi bitireceğine inanıyordu.
Yiğit böyleydi, küçük bir olay onun umudunun yerle bir olmasına yeterliydi. Umutsuzluğa hemen teslim olan bir yapısı vardı, sanki hayal kırıklığı ağzının içinde kan pıhtısı olarak birikiyordu. O kanı ya kusmalı ya içerek zehirlenmeliydi. Gözlerindeki ifade, zehirlenmeye başladığının kanıtıydı.
Bir süre sonra, Tuna'nın "Alvina!" diye bağıran sesini duydu. İçine sızan endişeyle beraber arkasını yeniden dönüp, hızla kapının eşiğine geldi.
Alvina'nın yerde yatan bedenine görünce, kanı donar gibi oldu ve yanına âdeta uçarak gitti. Genç kızı, kucaklamaya hazırlanan Tuna'dan kapar gibi aldı, içeri getirip koltuğun üzerine bıraktı. Diğerleri de endişeyle içeri girmişlerdi bile. Her şey birbirini izleyen ani reflekslerle gelişiyordu sanki.
Yiğit'in zihni karmakarışık olmuştu, saçlarını okşayıp, "Alvina," diye fısıldadığında, Tuna, genç adamın Alvina'ya olan yakınlığından rahatsız bir sesle, "Onu hastaneye götürmeliyiz," dedi. Gözleri, Alvina'nın saçlarına dokunan eldeyken, yüreği ateşe tutulmuş bir orman gibiydi.
Yiğit öfkeyle genç kıza yaklaşan Tuna'ya baktı. "Bundan sonrasıyla biz ilgileniriz," diye konuştu dişlerinin arasından. Ayağa kalkıp, kelimeleriyle dövüyor gibi ekledi. "Sen, yanında yürüyen kıza bile dikkat edemeyecek kadar beceriksizsin."
