İP_24 | FOTOĞRAF

386K 13.4K 12.1K
                                    

Okul var ve hangi saf, sabaha kadar oturup bölüm yazmış tabii ki ben. Yine uykularımızı satırlara yem ettik...Sizi seviyorum!

Tıklayıp hesabımı takibe alın ElisyaRoyal

Okumaya geçmeden önce oy verin ve okumaya geçin kar taneleri

Bölümebol bol yorumlarınızı rica ediyorum. Hiçbir satır boş kalmasın.

Bölüme kar tanesi; ❄

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bölüme kar tanesi; ❄

Bölüm Şarkısı | Rose Cousins • The Grate

🐉

24. BÖLÜM | FOTOĞRAF

Çok incittiler beni anne, çok yaraladılar ruhumu. Bir ah bile diyemedim.

Biriibirimizi terk etmeyelim, bizler yaralı insanlarız.

Yalnızlığı öylesine derinden, öylesine yoğun hissediyorum ki Edim'in beni kendi hâlime bırakmak yerine, ellerini uzatıp ordan çekip çıkarmasını ve tüm yaşananların sonunda bana ait olduğum yepyeni bir yer vermesini istiyorum.

İstese bunu yapardı.

Ama yapmazdı.

Yalnız olmak ve yapayalnız olmak yan yana durabilen ama gerçekte apayrı olan iki ayrı, iki farklı şeydi.

Yapayalnız olmanın ne olduğunu biliyorum.

Yalnızlık benim hayatımdı. Yalnızlık başka bir kimlikle yaşamaktı. Yalnızlık asla senin seçmediğin, mecbur bırakıldığın bir hayatı yaşamaktı. Yalnızlık dahil olduğun arkadaş grubunun, senin arkadaşın olmadığını bilip onlara asıl kendini gösterememek ve onlara asla güvenmemekti. Yalnızlık kendine bir oda kadar bile kuytu bir yer bulamamaktı, yalnızlık bir süre sonra kendine bile yabancılaşmak, kendini bile unutmaktı.

Edim Demiray beni kendi hayatımdan ve kendi kimliğimden koparana dek aslında gerçek yalnızlığı hiç tatmadığımı yeni yeni fark ediyordum.

Adın Lavin, soyadın Kutup.

Kendini unutma Lavin.

Kim olduğunu unutma.

Kimin kızı olduğunu unutma, babanın yakıp yıktığı bir hayatın ortasına düştün.

Unutma.

Unutmaktan kork.

İNTİKAMIN PENÇESİNDE (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin