Infinite Eyes (Book 1 of Eyes Trilogy)

Chapter 53

Thanks @manaigfaith :)

Chapter 53

Halos mapadaing na lang ako sa aking nananakit na katawan habang marahan kong iginagalaw ang aking sarili. Paano nga ba hindi mananakit ang likuran ko kung pinili namin ni Tristan sa damuhan imbes na sa isang napakalambot na kama?

Ilang beses niyang ibinulong sa akin na magaling daw siya sa minahan. Ngayon ay talagang nakukuha ko na ang mga lenggwahe niya na hindi ko noon maintindihan. He is a great miner indeed. A very great one, at wala na akong masasabi dito.

He did dig me not just once but twice, thrice. At nasundan pa nang nasundan hanggang sa talagang umayaw na ako. Para siyang walang kapaguran at mas lalong lumalakas habang tumataggal. Ano naman kaya ang mangyayari sa akin? Baka hindi na ako makalakad o makatayo man lang dahil sa walang tigil niyang pagmimina buong magdamag.

Kasalukuyan nang nasisinagan ang mukha ko nang sikat ng araw, nasa kagubatan pa rin kami at dito na rin kami inabot ng antok. Akala ko nang una ay hindi ko makakayanang makatulog dito dahil sa lamig pero ano nga ba ang silbi ng isang Tristan Matteo Ferell? Hindi niya ako pinabayaang makaramdam nang panlalamig dahil sa walang tigil niyang pagpapainit ng bawat parte ng aking katawan.

Bahagya kong kinapa ang lalaking inakala kong natutulog pa sa aking tabihan. Pero napamulat na ako nang wala akong makapang Tristan Matteo Ferell. Where the hell is he? Did he just...hit me and run? What the fuck?

Kahit hirap na hirap ako dahil sa nananakit kong katawan ay pinilit kong makabangon. I can even feel the sore 'downthere' oh fuck. Makakapaglakad ba ako ng maayos nito? Paano na lang kapag nakita ako ng mga kaibigan ko habang naglalakad? My god! Malakas pa naman din ang radar ng mga baklang 'yon.

Halos mapamura na lang ako nang tunguhin ko ang aking sarili. Tinakpan lang naman ni Tristan ang katawan ko nang mahabang dahon ng saging. What the fuck?

Bakit hindi niya na lang ako binihisan? Iritado kong inabot ang mga damit ko na nasa tabihan ko na naman, mukhang napulot na niya ito mula sa kung saan saan. Sa natatandaan ko ay basta na lang inihahagis ni Tristan ang mga damit namin dahil masyado na kaming nagmamadali at mas mahalagang mahubaran namin ang isa't isa ng mga oras na 'yon. Napapakagat labi na lang ako habang inaalala ang nangyari kagabi.

My most wonderful night. Hinding hindi ko makakalimutan ang gabing 'yon.

Napabuntong hininga na lang ako habang pilit kong tinatakpan ang sarili ko nang sariwang dahon ng saging. Sa mga palabas na napapanuod ko, kapag katatapos lamang mula sa maiinit na sandali ang mga bida matatagpuan ng babae ang kanyang sarili sa isang malabot na kama, sa kanyang sabog na buhok, namumulang mga dibdib habang tinatakpan niya ang kanyang sarili ng napakaputing kumot.

Pero ano itong nangyari sa akin? Dahon ng saging.

Nagising akong sabog ang buhok, nananakit ang katawan, namamantal na labi, namumulang mga dibdib at kasalukuyan nang natatakpan ng sariwang dahon ng saging mula sa kagubatan. My god! Nasaan ang magaling na magmiminang 'yon? Anong ginawa niya sa akin?!

"TRISTAN!!" malakas na sigaw ko. Pakinig ko ang biglang paglipad ng mga ibon dahil sa malakas na boses ko.