Infinite Eyes (Book 1 of Eyes Trilogy)

Chapter 54

Thanks @Jej_Eunjiru :)

Chapter 54

Nagpabalik balik ang panigin ko kay Tristan at sa lalaking mariing nakatitig sa akin na para bang isa akong anak na matagal na niyang hinahanap. Ano itong sinasabi ni Tristan? Bakit ako tinawag na anak ng lalaking ito? Bakit niya ako tinawag na Isabella? Who the hell is he?

What the hell is going on?

"I don't understand, wala akong maintindihan sa pinag uusapan nyo. Wala akong kilalang Isabella" mariing sagot ko. Nang nagsimula na akong tumalikod sa lalaki at dapat ay lalampasan ko si Tristan ay mariin niya muling hinawakan ang mga balikat ko at pilit akong pinaharap sa lalaking hindi ko maintindihan kung bakit sa tuwing nagtatama ang aming mga mata ay bahagyang kumikirot ang aking puso.

"Respect your father Isabella.." napanganga na lang ako sa itinawag sa akin ni Tristan.

"For fuck sake Tristan! I am not Isabella! Isabelle! I am Linnalyn Isabelle! Sino siya? Who are you? Nagkakamali kayo, hindi ako ang nawawala mong anak. May sarili po akong ama, may sarili po akong pamilya. Mukhang nagkakamali lang po kayo" malakas na boses na sabi ko.

What the fuck? Hindi maaaring bigla na lang silang magdeklarang anak ako ng isang lalaking kailanman ay hindi ko pa nakikita, na tagapagmana ako ng isang organisasyon na trabaho ang pumatay ng tao. Anong ibig nilang sabihin na hindi ako Hidalgo? Na ampon ako? What the hell?!

"Ilang taon Theo? Ilang taon mo na siyang itinatago sa akin? Kailan mo nakumpirma na siya ang nawawala kong anak?" seryosong tanong ng lalaki kay Tristan.

"5 years sir. I did discover it, first few months of my mission on her " napanganga na lang ako sa kanilang usapan na parang wala ako sa harapan nila.

"Oh crap! Stop this! Wala akong naririnig! Hindi ako naniniwala sa inyo. I am a Hidalgo! I am a Hidalgo! Please, pauwiin nyo na ako. Ayoko nang marinig pa ng mga kasinungalingan!" hindi ko alam kung bakit nagtutuluan na ang mga luha ko. Bakit ako kailangang pagsinungalingan nang ganito ni Tristan para lamang hindi ako makaalis ng bansa? Hindi naman kami makikipaghiwalay nang mahabang panahon, kailangan ako ng pamilya ko!

"Isabella.." narinig kong tawag sa akin ng lalaki.

"Stop calling me that! I am Lina! Sino ka ba? Bakit ka pumayag na makipagsabwatan kay Tristan? Isa ka ba sa mga tauhan niya na tinakot niya para magpanggap sa akin?!" halos mahirapan na akong makapagsalita dahil sa tumutulo kong luha. Fuck.

"Lina! Respect him! Siya ang tunay mong ama!" napapikit na lang ako sa mataas na boses ni Tristan. Ubod nang lakas akong pumalag sa pagkakahawak niya sa akin at lumuluha akong humarap sa kanya.

"Bakit? Bakit Tristan? Bakit mo ako ginaganito? Masaya naman tayo kanina, masaya naman tayo. Bakit mo ako kailangang paiyakin ng ganito? Bakit mo ako kailangang sabihan ng mga kasinungalingan? Bakit? Hindi naman kita hihiwalayan, kailangan lamang ako ng aking pamilya. You can't be selfish, tigilan mo na ito Tristan. Hindi ko na nagugustuhan ito.." lumuluhang sabi ko sa kanya.