Arrow 35
*WINTER's POV*
GUTOM NA GUTOM NA AKO! MY GHAD! Kaya no pake to their fezz kung nagmumukha na akong mamaw sa harap nila. Aba naman, kumukulo na kaya ang tiyan ko. Nag order agad ako ng lasagna, carbona, double patty burger, fries, black forest at large coke. Patakbo ko ng pinuntahan ang pwesto namin pagkakita ko kay Drae. Pagka-upo ko deretso lamon agad. May habit akong manghina kapag nalipasan ng gutom kaya heto halimaw na halimaw ako ngayon.
"Huy Nyebe dahan-dahan mabulunan ka!" sita sakin ni Balot! Oo balot na siya, number 18 pa nga eh.
"TSSEEEE!" sabi ko sa kanya. Napapikit naman siya bigla ng may tumalsik na "grinded-by-teeth" foods sa mukha niya.
HALA!
Nahiya naman ako kaya mabilis kong dinakot ang panyo ko sa bulsa at ipinunas sa mukha niya. Di naman siya nag react, nakayuko lang. Wala ni isa samin ang nagsasalita, alam kasi nila na nagmumukhang fire-breathing dragon itong si Naveen pag nagagalit.
Ng biglang...
"Ang kuliiit mo talaga"
"Araykup!"
Nasapo ko ang noo ko ng pinitik niya yun. Sus, kala ko naman ay bubugbugin niya ako sa ginawa ko. Pero masakit parin yung ginawa niya ha.
"Ba't mo ba ginawa yun?"
"Aba nagtanong ka pa eh nasukaan mo mukha ko Olaf!"
"Anong suka ka jan? FYI BALOT, nabugahan lang"
"Kahit ano basta nalagyan mo ng laway ang mukha ko"
"Kasalanan mo!"
"Anong ako? Bukulan kita jan"
"Sige isusumbog kita sa KUYA XANDER ko!"
Napatakip naman ako bigla sa bibig ko. Pero tinanggal ko rin yun at ngumiti.
Napatahimik muna bago nagsalita ulit.
"Tama, isusumbong kita kay Kuya"
Naaalala ko na naman siya. Buset talaga! Di nako nagsawa...
***
*NAVEEN's POV*
Hmm...? Ba't natahimik siya?
Natawa pa siya ng mahina bago kumain ulit. Anyare sa kanya? May kuya pala siya?
"Bellebee/Bes/Winter" sabayang sabi nila Isaiah, Vanilla at Drae. Ano bang drama nila?
"Isusumbong kita kay kuya. Pagsasabihan ka niya, pepektusan ka niya at isusumbong sa guard dahil inaway mo ko" sabi ulit ni Olaf nyebe habang--- SHIT! Umiiyak siya.
"B-Bes... tama na!'
Nagpunas ng luha si Luna at tumayo. Umalis siya ng caf. Tatayo sana si Isaiah para sundan siya pero pinigilan ko siya gamit ang kamay ko na nilagay sa balikat niya.
"Ako na. Akong may kasalanan"
Nakita ko siya sa may likod ng school, malapit sa open field. Andun lang siya naka-upo sa damuhan. Di ko makita ang mukha niya, malamang nakatalikod siya eh. Pero nakita ko ang pag-angat ng kamay niya at sabay pahid sa mukha. Umiiyak siya. Lumapit ako ng kunti sa kanya. Narinig ko ang sinasabi niya sa sarili.
"Hayst! Ang weak ko talaga. Dapat kasi nakinig nalang ako kay Vanilla. Pero kasi...huk...di kita kayang kalimutan kuya. Galit parin ako sa kanila. K-Kung di lang sana sila dumating sa buhay mo... di moko iiwan. Di mo ko iiwan kuya Alexander. Huhuhuhuhu... "
Let me guess, patay na ang kuya niya. Kaya pala minsan nakikita ko siya sa garden na umiiyak o di kaya ay kinakausap ang sarili. Siguro close sila dahil ganun nalang pagka-miss niya.
"Pero promise kuya, if there will be a chance that our paths will cross I will give you justice. I WILL BRING YOU JUSTICE!"
At umiyak siya ulit. I heaved a deep sigh, she badly needed someone and I want that someone be me. Kinamot ko muna ang batok ko bago umupo sa tabi niya. Tiningnan naman niya ako habang tumutulo parin ang mga luha niya. I smiled at her at ngumiti naman siya. I touched her head at inakbayan siya. Pinilig naman niya ang ulo sa balikat ko at dun impit na umiyak.
My god! What's happening to me? Bakit ba pag siya na ang nasa harap ko, tiklop na agad ako? I guess... I'm freaking inlove with her! *facepalm*
BINABASA MO ANG
Lost WINTER
Teen FictionWhen reality is more deceitful than your own reverie. Winter may find love in her hopeless place but the greater it gets, the more truth uncovers. She needs someone to believed with otherwise her vision of happiness will turn into dust.