Lost WINTER

Arrow 76

I heard praises and comments about my work personally, it motivated me. Nyahahaha... At least may umappreciate.

...

NAVEEN's PoV

"I don't know"

"Kuya yun ni Jessica, di ba?"

"I don't know"

"I'm not sure pero baka yun yung nakaaway nila dati, Naveen?"

"I don't know"

"Naveen?"

"I don't know"

"Eh?"

"I don't know what to do", out of frustration and fear ay nasabunot ko ang sarili kong buhok. I saw no beauty when Luna bathed in her own blood. Fuck that guy! Sana ay sinipa ko na yun nung magka banggaan kami.

"Pull yourself together Naveen, walang maitutulong yan. Pasalamat nalang tayo na safe siya", ani Isaiah.

"I was 8 doors away to her office when I heard a gunshot. Natulala pa ko na parang tanga bago nakatakbo. Damn this lousy reflexes, napatay ko na sana ang lalakeng yun", I stood up and hid my hands in my pocket then lean on the wall. I'm too tensed.

"Hayaan na, nangyari na eh. Let's just hope she will wake up soon", sabi ni Drae at hinila si Vanilla na kanina pa umiiyak.

I turn to Vanilla and ask...

"Ano ba talagang meron kay Luna at sa lalakeng yun? Inaamin kong mahal ko si Luna pero andami niyang sekreto. Ni minsan hindi ko pa nakita ang totoong Luna na masaya at malaya. Palagi nalang...malungkot ang mata niya". I massage my brows just to prevent this tears from falling.

"Di ba, na explain na ni ate Chean mo na ang Darwin na yun ang dahilan kung bakit namatay si Kuya Xander niya? Kaya siya galit ay dahil di pa nakukulong ang Darwin na yun. Kita mo yung peklat sa may balikat niya? Yung lalakeng yun ang may gawa nun. Habang buhay yun, mananatili ang kanyang galit. Nakakatakot pa naman magalit si bes", sagot ni Vanilla at parang nanginig.

"Pano ba magalit si Luna?"

She look at me and to others. Napabaluktot siya at itinago ang mukha sa kanyang tuhod at di mapakali.

"Kaya niyang pumatay. Kaya niyang mangwasak. I'm telling you, pag nakita niyo yun di niyo na nanaisin pang makita ulit yun. I can still remember that moment when she lost her temper. Mahilig si Winter sa mga bulaklak at nung time na yun ay nagkaroon ng activity sa garden tungkol sa subject namin na biology. Sa kakahanap niya ng magandang bulaklak ay nakakita siya ng hyacinth. But then a group of bullies destroyed the plant. She started going wild. Throwing rocks and kick every person she saw. Tinry pa niyang sakalin yung isa. Kung na late pa ng ilang minuto ang mga teachers namin, siguro nilamayan na yun"

"It was just a flower", Emily commented.

"Yan din ang sinabi ko. Pero sinamaan lang niya ako ng tingin at puro kuya Xander ang sigaw niya"

"I thought people who were physically in vain had the worst story ever but hearing Winter's side... it's more devastating", Emily said and cried.

Hindi totoong matapang ang taong palangiti at di inaatrasan ang lahat ng laban. Palatawa at laging nagpapalubag ng loob. Dahil kung minsan sila pa pala yung may pinakamasakit na kwento sa lahat. Sila ang mas higit na nasasaktan, umiiyak ng patago, nakakaramdam ng pag-iisa at higit sa lahat mapagpanggap. Nagpapanggap na kaya ang lahat ng sakit pero sa isang pitik lang pala ay natitibag ang lahat ng tapang at iiyak rin sa huli.