Letting Go

Fourteen

"Get packed, be with your mates, because the game will start in three... Two... One..."

Oh geez.

"Goy?"

"Goy?"

"Goy?"

I've called her for many times and yet, she replied none.

Pumatay na ang mga ilaw sa buong SU at nag-start na ang Halloween Party. This looks weird, ngayon lang ako naka-encounter ng Party ng college na ganito.

"Ella? Elle?" Kumapa ako at nadali ko ang white board.

Naririnig ko rin ang ibang studyante na naghahanapan, but not them. Not Goy, not Ella, not Elle.

Naglakad ako hanggang sa mapunta ako sa may hagdan, may konting liwanag sa part na 'yon na nagsisilbing guide sa path ng students.

"Sheep. Kailangan naming magkita-kita at makapunta agad sa Dean's office." I talked to myself.

"Please... Come back." I heard two people talking.

It was such a hurry-scurry for me. But I'm not into things, kaya hindi ako makikielam.

I didn't want to interrupt so I tiptoed and went down on the other stairs.

I tried to look but then, I saw only their silhouettes.

--

"I-I know." She smiled.

"Masakit?" Turo ko sa puso nya.

Umiling sya.

"Hindi ko sya gusto," She stopped for a while.

"Naiinis ako. Naiinis ako, dahil ako na yung tumulong, pero bakit kailangang ganon? Kailangan ko bang mapahiya sa harap ni Lei kapalit ng paghatid nya sakin sa bahay noong naiwan ako?" She explained. "Nakakatawa naman 'yon."

"Hindi talaga masakit?" I asked again.

"Hindi nga." Umiling sya.

"Not yet I guess. But denying it will make you feel worse." I smiled.

Hindi sya sumagot, naiintindihan ko naman.

"Tara na." Hinila ko sya patayo.

"Hanapin na natin sila." She smiled bitterly.

Nagsimula kaming maghanap, and it was kinda fun but tiresome.

Natapos ang game, and we didn't win.

Of course, we won't win dahil nagdrama pa kami bago maghanap.

"San ka galing?" He tapped my head and asked me seriously-- without looking into my eyes. As in straight lang sya sa nilalakaran nya.

"None of your business." Irap ko at tinanggal ang kamay nya sa ulo ko.

Lumingon ako at nakita ko si Goy, smiling.

"Oh, nandito na yung gwapo. Kung san san ka pa lumilingon."

Woah. Grabe. Ew. Yuck. Heck no.

"Hindi gwapo hinahanap ko. Kung taong mamahalin ko pala edi syempre nandun na yung mabait, hindi maya-" Pambabara ko pero sa pagsasalita ko, pinutil nya kaagad ako.

Tumingala ako sakanya, at tinignan ang mukha nya na nasa iba namang direksyon. Napansin ko ang matangos nyang ilong, ang maganda nyang mata, pati yung labi nya.

"Tss. Asakin na lahat, 'wag kang makulit." He smirked.

Inirapan ko nalang sya at bumuntong hininga. Ang hirap magkaroon ng asungot na kasama mo palagi. Or I mean, laging nakasunod sayo. Tss.

"H-Hi. Pwede ba 'kong sumabay sainyo?" Elle smiled.

"Oo naman," Sabi ni Chill at inakbayan ako.

"Okay lang naman sa girlfriend ko. Diba babe?" He smirked at tinanggal ko ang kamay nya sa balikat ko.

"Alam mo, gaano ba karami 'yang kahihiyan mo? May natira pa
ba sayo?"

"Ah, wait bilangin ko-- mga kasing rami ng buhok ng Lolo mong kalbo." He grinned. Aba't loko talaga 'tong asungot na 'to!

"Hindi mangyayari ang sinasabi mong tayo. Ako? Sayo? Asa." I smirked.

"W-Wait guys. Ah, kain na tayo." Singit ni Elle at yumuko.

"Sabagay, hindi rin naman ako magmamahal ng kagaya mo." Tumingin sya sakin pababa, and belly laughed--not minding what Elle said.

"You're going to find me, because losing me is like a body without soul. You won't be able to catch life. And that soul will bring you to horizon, where two places meet. It will give you confusion, on where will you go. Up or down?"

"Oh, ngayon pinagpipilitan mong mamahalin rin kita? Edi tayo na nga." He smirked.

He held my hand and my heart stopped. He looked at me and then took a glance at Elle.