Letting Go

Thirty-one

Another tear, another cry
Another place for us to die
It's not complicated...

Another life that's gone to waste
Another light lost from your face
It's complicated...

Is it that it's over or do birds still sing for you?

Napatingin ako kung saan nararamdaman ko ang kuryente, kung saan nagmumula ang lahat ng daloy nitong nararamdaman ko.

At habang tuloy sa pagkanta, pahigpit ng pahigpit ang hawak nya sa kamay ko.

"Miss, are you cold?" Suddenly, a girl asked me.

Napatingin ako sa suot nyang t-shirt, staff pala sya.

Umiling naman kaagad ako, "Hindi po."

Bumalik ang tingin ko sa stage. Hindi ako makapaniwalang nandito ako at pinapanood si Ed.

"Miss, giniginaw ka na ba?" Napatingin ako sa likod ng kalabitin ako ng isang babae.

"Hindi po." Iling ko.

Medyo naiilang naman ako dahil lahat sila tinatanong ako kaya itinaas ko nalang ang hawak kong glow sticks.

"Autumn, giniginaw ka na ba?"

"Dara?!" Nilakasan ko ang boses ko dahil mahirap marinig sa sobrang lakas ng hiyawan at ng tugtog.

A bombshelled expression made my face.

Napatingin ako sa gilid ko, wala na si Chill.

"Sinong kasama mo?"

"Ha?" Kumunot ang noo nya.

Umiling ako at hinayaan nalang.

"Giniginaw ka na ba?" Sigaw nya sakin.

"Medyo." Kumapit ako sa sarili kong braso.

Kahit longsleeves ang suot ko, medyo manipis parin kaya nararamdaman ko parin yung lamig. Panay lang ang iling ko kanina dahil nakakailang.

"A-Ah et-" Nakita kong papalapit si Hump pero naramdaman ko nalang ang kamay ng isang asungot na hinihigit ako palayo.

"Suot mo." Chill smiled handing me a black jacket.

"T-Thank you..."

Tumalikod ako at hindi naiwasang mapangiti.

"Black out." Sabi ko ng pumatay lahat ng ilaw.

Napatawa naman ako ng unti-unting nagbalik ang mga ilaw habang nagsisimula na ulit ang bagong kanta. Nagsimula akong humiyaw, sumabay sa kanta, at nakitalon habang hawak hawak ang mga glow sticks.

"I love you Ed!" I shouted and chuckled all by myself.

Napatingin ako sa gilid ko, he was smiling though he's not looking at me.

"Eh!" Hinampas ko sya sa kanang braso nya.

"Bakit mo 'ko pinagtatawanan?" Pinisil ko ang ilong nya.

"Higitin ko patilya mo jan eh. Twenty times." Irap ko sakanya pero hindi naman sya sumagot.

"Tss." He smirked.

"Sayang 'no? After neto, malungkot na ulit. Mapapanaginipan ko lang sya, tapos gusto ko syang maka-close, maging kapatid, o kahit ano, kahit ang imposible." I sighed.

Lumabas nanaman ang pagiging random ko.

"Shirtsleeves." I smiled.

"When salted tears won't dry, I'll wipe my shirtsleeves under your eyes.
These hearts will be flooded tonight, I'll wipe my shirtsleeves under your eyes."

I thought it was the song that I won't forget. But I was wrong, it's his voice inside my head.

"Always recall, and never forget." Chill said.

As I look into my wrist watch, it's twelve o'clock a.m.

Again.

---

A/N: SHORT UPDATE. :D 'Wag nyo iseen 'tong chapter, kahit comment lang. Puhleaseeeee? 😂🙊 Thankyouuuuu! :)))