The Search

Hoofdstuk ~23~

'Zeker weten?', vroeg hij nog zijn lippen nog geen millimeter boven de huid.

'Ja, ik hou van je, Kaden.'

Ik sloot mijn ogen net voordat hij zijn tanden in de huid boorde. Ik schreeuwde, maar de schreeuw werd er algauw eentje van genot.

Hij haalde zijn tanden weg en likte de drupjes bloed weg. De tintelingen bleven maar komen en ik voelde een soort uitwisseling van hitte tussen onze lichamen.

Het werd steeds heter, maar op een goede manier. De hitte vulde elkaar aan. Zijn pijn werd mijn pijn, zijn genot werd mijn genot, zijn gedachten en gevoelens werden mijn gedachten en gevoelens, samen waren we één en ik had het niet anders gewild.

'Ik hou ook van jou, Lily.'

***

Ik werd wakker in warme armen die me stevig op mijn plaats hielden. Ik keek glimlachend op en gaf hem een kopje in zijn oksel. Ik leek wel een kat, grinnikte ik.

Ik zag dat hij nog diep in slaap was, een natuurlijke frons tussen zijn wenkbrauwen waardoor hij er mysterieuzer en gevaarlijker uitzag dan hij eigenlijk was.

Ik probeerde mezelf uit zijn greep te bevrijden, maar hij sloeg zijn armen alleen maar strakker om me heen. Ik wierp hem een blik toe over mijn schouder en zette mijn ontsnappingspogingen voort.

Shimmyend probeerde ik mezelf omlaag te worstelen. Ik keek op bang dat ik hem wakker had gemaakt, maar hij leek nog steeds diep in slaap. De frons in zijn gezicht was iets minder en een lichte  glimlach sierde zijn lippen.

Ik wurmde mezelf verder omlaag om uit zijn greep te ontsnappen waarmee hij me bijna dood plette tot ik een bobbel in mijn rug voelde duwen. Ik verstijfde toen ik me besefte wat het was.

'Man, houd jezelf in bedwang.', fluisterde ik wetend dat hij me niet kon horen omdat hij op het huidige moment in slaapmodus was.

'Dat gaat niet als je met je kont en alles tegen me aan loopt de drukken. Dat moet wel een reactie geven.', zijn diepe, rauwe ochtendstem klonk in mijn oor en ik verstijfde.

Ik keek op en zag hem geamuseerd omlaag kijken. Zijn greep verslapte en ik schoot snel naar de wc.

Toen dat gedaan was ging ik voor de spiegel staan die boven de wasbak hing. Ik bekeek mezelf. Ik zag er redelijk uitgerust uit. Ik zag een haarborstel liggen en pakte hem op. Will zou het vast niet erg vinden als ik die even gebruikte.

Ik duwde mijn haar over mijn schouder en schrok toen ik een grote zwarte plek ontdekte die van mijn schouder tot mijn nek reikte. De borstel viel met een doffe bonk op de grond, maar ik schonk er geen aandacht aan.

Ik sloeg mijn hand voor mijn mond en stapte dichter naar de spiegel toe om beter te kunnen zien.

Een soort tatoeage van sierlijke ranken en Griekse tekens bedekte de plek waar Kaden me had gemarkeerd.

'Kaden!', ik stapte de badkamer uit en keek hem met grote ogen aan. Hij keek op, zijn ogen vragend.

'Wat is er?-', ik schoof mijn haar opzij en zijn gezicht vulde zich met vreugde en bewondering terwijl hij van het bed kwam en op me afliep.

Zijn warme handen volgden de lijnen van de tekening.

'Wat is dat?', vroeg ik huiverend. Hoe moest ik me nou concentreren als zijn vingertoppen elektrische schokken door mijn lichaam lieten gaan en bommen van vlinders in mijn maag deden ontploffen?

Hij keek me aan, 'Dat is onze markering.'

'Kijk, ik heb hem ook.', hij liet me zijn schouder zien waar hetzelfde teken op stond. Die van hem was wel iets groter zodat het dezelfde plek bedekte.