The Search

Hoofdstuk ~5~

'Luister jij eens even.', begon Brad boos, 'Het kan me dus echt geen flikker schelen wat jouw naam is.'

Ik voelde me boos worden en keerde me met tegenzin naar hem om. Mijn blik van de Griekse God afscheurend.

'Oh sorry,', ik kon hem niet zien doordat hij voor me zat dus ik praatte dan maar gewoon tegen zijn rug aan.

'ik denk dat je me in de war hebt genomen met iemand wie het een fuck kan schelen wat er uit jouw mond komt.', was het simpelste wat ik zei en ik draaide me weer om.

***

Zo snel als mijn badass moment gekomen was was hij ook weer weg toen ik de Griekse God weer voor me had.

Ik staarde hem aan. Maar ook gewoon, een veel te lange in your face staarsessie.

Ik probeerde woorden te formuleren en voelde mezelf rood worden. Hij wachtte grinnikend tot ik iets zei. Zijn hoofd schuin houdend.

Ik probeerde me te concentreren, maar zijn handen die losjes op mijn heupen lagen lieten elektrische schokjes door mijn lichaam gaan waardoor dat dus onmogelijk was.

Uiteindelijk accepteerde ik maar dat ik nu even niet kon praten en keek om me heen. In de auto zaten nog twee mannen, waarvan één de bestuurder, en nog een vrouw.

Van de bestuurder kon ik alleen zijn schouders en achterhoofd zien doordat ik achter hem zat.

De Griekse God merkte mijn nieuwsgierigheid op.

'Ik zal je even voorstellen. Dit zijn Sophie, Bèta Will, Brad,-', de Griekse God op wiens schoot ik zat wees de anderen aan en noemde hun namen en wees toen naar zichzelf.

'-en ik ben Kaden, Alpha Kaden.'

Ik schrok.

'A-Alpha Kaden?'

'Jazeker.', hij grijnsde zijn perfecte scheve grijns naar me. Een uitdagende blik in zijn groene ogen.

Was dit Alpha Kaden?

Hij leek helemaal niet op hoe ik me hem had voorgesteld.

Hij was erg bekend in onze pack.

Elke maand hield Marius een toespraak en het was zelden dat Alpha Kaden's naam niet genoemd werd.

"Hij zal uw zonen vermoorden en uw dochters verkrachten", waren woorden die hij had gesproken.

"Zijn bloedlust is niet te stoppen. Als ik er niet was om u bescherming te bieden had hij ons gebied al lang veroverd en platgebrand."

Hij was een beest. Zijn pack veranderde in hun wolf wanneer het hun maar uitkwam. Ze waren getrainde vechters en onvoorspelbaar.

Ik wilde van hem walgen, maar zodra ik van hem weg bewoog schreeuwde mijn wolf dus bleef ik maar waar ik was. Eerlijk gezegd wilde ik zelf ook liever dicht bij hem blijven.

Ik zou liegen als ik zei dat ik me niet tot hem aangetrokken voelde. Met zijn donkere haar dat warrig was en toch perfect zat. Zijn glimlach die kuiltjes in zijn wangen maakte. Cuuute. Gespierde armen met warme handen met duimen die onzichtbare cirkeltjes over mijn heupen tekenden.

"Nee, zo mag je niet nadenken!", Ik moest onthouden dat hij me ontvoerd had.

Ik kende hem helemaal niet. Ik moest op mijn hoede blijven.

Dat hij toevallig super mooi was zou me niet zo erg mogen afleiden als het deed.

Ik had veel over hem gelezen in een boek dat ik in de bieb had gevonden. Hij was de Alpha van Toewijding.

In de boeken stonden echter hele andere dingen dan wat Alpha Marius altijd beweerde.

Mijn hoofd tolde. Ik wist niet meer wat ik moest denken.

'Stop de a-', als op commando stopte de auto.

Ik trok de deur open en sprong eruit. Het gevoel wat Kaden me gaf maakte me in de war. Telkens als hij me aanraakte wilde mijn wolf niks anders dan dichterbij hem zijn, maar mijn hersens wisten beter.

Hij was een monster, had Marius gezegd. Ik moest oppassen dat ik aan zijn goede kant bleef. Want wie weet waartoe hij instaat zou zijn.

'We zijn er!', de rest stapte ook uit de auto. We stonden voor een groot huis.

Ik deed een stap naar achteren zodat de bestuurder, de Brad gast, ook kon uitstappen.

Geschokt herkende ik wie het was.

De rogue grijnsde me gemeen aan.

'Wat doe jíj hier?!'

'Hé hé, niet zo brutaal kleintje.', hij stapte op me af maar ik weigerde een stap naar achteren te doen. Hij probeerde me te intimideren, maar dat zou hem niet lukken.

'Wie is hier nou brutaal? Ik vroeg je gewoon wat klootzak.', ik spuugde de woorden naar zijn gezicht. Ik was nog niet vergeten hoe hij me in elkaar had geslagen. Samen met zijn stomme doekjesleger.

Ik zag de woede in zijn gezicht oplaaien en hij liep paars aan.

'Waag het niet-', hij duwde met zijn vinger tegen mijn borst aan.

'Brad!', Kaden stond in een flits tussen ons in. Hij was zo dichtbij dat ik de hitte van zijn rug kon voelen.

~ Kaden

Ik stapte uit na Lily. Een prachtige naam die perfect bij het beeldschone meisje pastte.

Ze had de hele tijd op mijn borst liggen slapen als een engel.

Ze was zo mooi dat ik niet de verleiding had kunnen weerstaan haar op mijn schoot te houden.

Haar zachte, soepele haar golfde om haar gezichtje heen en haar geur had me betoverd. Ze rook naar honing en vanille.

Toen we nog niet eens de trein in het oog hadden had haar geur me al overdonderd. Als een kanonskogel raakte hij me en ik wist meteen dat zij het was. Dat zij van mij was.

Toen ze wakker was geworden had ik snel mijn armen van haar af willen halen om haar niet af te schrikken. Maar ik kon het niet laten ze zo onopvallend mogelijk om haar heupen te laten liggen. Haar huid was warm en zacht. Als dat van een engel.

Haar ogen leken van gesmolten zilver gemaakt te zijn toen ze zich openden.

Iets wat ik natuurlijk al in de trein had gezien toen ze tegen me op was gebotst, maar toch verbaasde het me weer. Ik had nog nooit zulke ogen gezien.

Will en ik waren aan het praten toen ik zag dat Brad op haar afstapte en met zijn vinger tegen haar borst prikte.

De woede die in mijn borst opborrelde liet me trillen. Hoe durfde hij haar aan te raken!

Ik ging gelijk voor haar staan, ik kookte. Mijn wolf kon ik met moeite in bedwang houden. Ik wist zeker dat Brad het in mijn ogen kon zien want hij deed snel een stap achteruit.

Beschermen was het enige wat er door me heen ging.

Ik stond klaar om hem af te maken toen een kleine hand mijn schouderblad aanraakte.

Ik sloot mijn ogen en het was alsof er vanuit haar aanraking een deken van rust over mee heen kwam. Een warme golf vol licht verspreidde zich waar haar huid de mijne aanraakte.

***

Had je een leuke dag?