Τα πάντα μου, εσύ.

Κεφάλαιο 11ο.

Έτρεχα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Κατέβαινα τις σκάλες τρεις - τρεις. Έπρεπε να ξεφύγω από τους δύο που με κυνηγούσαν.

Έφυγα από την πίσω πόρτα που έβγαινε σε ένα στενό. Εκεί με τσακώσανε με κόλλησαν στον τοίχο, μου ρίξανε δύο χαστούκια και ένας έβγαλε το περίστροφο και μου το έβαλε στο κούτελο.

-Το αφεντικό είπε να σε καθαρίσουμε με γρήγορες κινήσεις, είπε.

-Παρατά με ρε μπάσταρδε, φώναξα.

-Πολύ άγρια είσαι, είπε. Για μια ξεπέτα, καλή φαίνεσαι.

Τον έφτυσα στο πρόσωπο. Εκείνος με πέταξε κάτω και πήγε να με κλοτσήσει. Όμως, κάποιος τους κατεδάφισε και τους δύο σε λίγα δευτερόλεπτα. Ήταν ο Κόλιν. Τι πρωτότυπο. Με σήκωσε.

-Έλα γρήγορα τρέξε, φώναξε και με τράβηξε.

Τρέξαμε στο αυτοκίνητο μπήκαμε μέσα και έτρεχε στο δρόμο σαν παλαβός.

-Μας χάσανε, είπα. Κόψε ταχύτητα.

-Θα με πεθάνεις, φώναξε. Τι έκανες και σε δέρνανε;

-Να μην σε νοιάζει, είπα. Κάνεις σαν πατέρας μου όλη την ώρα.

-Θα μπορούσα να σε παρατήσω στην τύχη σου όπως κάθε καθηγητής στη θέση μου, φώναξε. Γιατί πας και μπλέκεις συνέχεια δεν καταλαβαίνω.

-Παρατά μας μωρέ, φώναξα. Άμα δεν γούσταρες να μην έκανες τον ιππότη. Που τώρα που το συζητάμε, πως τους έδειρες έτσι;

-Μαύρη ζώνη και τρία νταν στο ταεκβοντό, είπε χαμογελώντας.

Του χαμογέλασα και σκούπισα το αίμα από τα χείλη μου. Έβγαλε ένα χαρτομάντιλο και μου το δώσε.

-Στο θέμα μας τώρα, είπε σοβαρά. Τι έκανες εσύ εκεί;

-Να για δουλειά ήμουν, είπα δήθεν αθώα.

-Και σε δέρνανε δύο φουσκωτοί μπράβοι; ρώτησε ειρωνικά. Καθόλου πιστικό.

-Ήμουν όντως στη δουλειά και παραιτήθηκα, είπα. Απλά έδειρα το πρώην αφεντικό μου.

-Επικοινωνείς με το περιβάλλον; φώναξε. Θα γεράσω πριν την ώρα μου. Αν δεν ερχόμουν θα σε είχαν κάνει κομμάτια.

-Που με βρήκες; ρώτησα.

-Εγώ κάνω ερωτήσεις, είπε. Γιατι τον έδειρες; Πας καλά; Μπορούσες να λύσεις την διαφορά σου πολιτισμένα.

-Ε τι να κάνω; ρώτησα. Ο μπάσταρδος πουλούσε ναρκωτικά στη μάνα μου.

-Ένα ένα, είπε. Τι έκανε είπες το πρώην αφεντικό σου;

Μου ξέφυγε.

-Πουλούσε ναρκωτικά στη μάνα σου; ρωτησε τονίζοντας κάθε λέξη. Δηλαδή και συ αυτό έκανες με άλλα λόγια.

-Όχι ακριβώς, είπα.

-Τι όχι ακριβώς, θα με τρελάνεις τελείως; φώναξε. Ήταν επικίνδυνο αυτό που έκανες.

-Δεν ήμουν μόνο εγώ ήταν και τα παιδιά, είπα σταυρώνοντας.

-Ναι αυτά τα πολύ καλά παιδιά, είπε ειρωνικά. Εγώ σου είπα ότι δεν θέλω να σε ξαναδώ με αυτούς τους τύπους.

-Κάνεις λες και είμαστε ζευγάρι, είπα.

Έσφιξε το τιμόνι και πήρε μια βαθιά ανάσα.

-Το κάνω αποκλειστικά και μόνο για το καλό σου, είπε. Σε έχουν κάνει πόρνη, έμπορο ναρκωτικών και στο τέλος θα σε κάνουν και σένα ναρκωμανή.

-Κόλιν αυτό είναι δική μου δουλειά, είπα.

Είχαμε φτασει έξω από το σπίτι. Βγήκα από το αμάξι και βγήκε και αυτός.

-Εγώ για το καλό σου το λέω, είπε. Να σε προστατεύσω θέλω.

-Βρε καλώς τα μάτια μας τα δύο, ακούστηκε η φωνή του Πολ.

Γύρισα και είδα όλη την παρέα να με περιμένει στα σκαλιά της πολυκατοικίας.

Ελπίζω να σας άρεσε. Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο, να περνάτε καλά και να χαμογελάτε. Φιλάκια!💓

Διαβάστε επίσης:
°Έρωτας του μυστηρίου.
°Όσα μπορεί να αντέξει η αγάπη.

Ακολουθήστε με σε:
°Snapchat: raphaelaa_elric.
°Instagram: raphaela_elric.