Τα πάντα μου, εσύ.

Κεφάλαιο 41ο.

Οι μέρες πέρασαν πολύ γρήγορα. Ήταν και 3 μόνο. Κάθε βράδυ στο δωμάτιο του Κόλιν ήμουν. Όταν έπεφταν οι σκύλες για ύπνο, πήγαινα από το μπαλκόνι. Από την άλλη η γαμημένη η Λορέιν την έπεφτε στο

Στο γυρισμό μου τηλεφώνησε η γιαγιά. Ήταν περίεργο γιατί της είχα πει να με περιμένει σπίτι, πριν καμία ώρα.

-Έλα γιαγιά, είπα. Τι κάνεις;

-Καλά κοριτσάκι μου, είπε με φωνή που έτρεμε. Που είσαι;

-Σε κανένα μισάωρο θα είμαι σπίτι, είπα. Συμβαίνει κάτι;

-Όχι αγάπη μου, είπε.

-Είσαι σίγουρα καλά; ρώτησα.

-Ναι καλή μου, είπε και μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα.

Προβλήματα που έχει ο κόσμος.

Έφτασα σπίτι και κάθισα για λίγο στον καναπέ. Τηλεφώνησα στον Κόλιν.

-Έλα μικρή, είπε. Πως είσαι;

-Πως να είμαι ρε συ Κόλιν, είπα. Επιστροφή στην πραγματικότητα.

-Μαζί θα το περάσουμε και αυτό, είπε. Αύριο είπες είναι η κηδεία;

-Ναι, είπα και πετάχτηκα από τον καναπέ. Καλά που μου το θύμησες να πω στην γιαγιά μου να μου βγάλει το σακάκι. Σε κλείνω.

-Εντάξει, είπε. Πάω σουπερμάρκετ και σε παίρνω τηλέφωνο.

-Τι θα μαγειρέψεις; ρώτησα και πήγα στο δωμάτιο μου.

-Δεν ξέρω ακόμα, είπε. Θέλεις κάτι συγκεκριμένο;

-Όχι, είπα. Τα λέμε.

-Γεια σου, είπε και μου το έκλεισε.

Στη ντουλάπα κρεμόταν το σακάκι μου, καθαρό και σιδερωμένο.

-Γιαγιά, άρχισα να φωνάζω.

Έψαχνα τη γιαγιά παντού αλλά δεν ήταν πουθενά. Δεν ήταν και τεράστιο το διαμέρισμα. Λες να έφυγε για ψώνια;

Πήγα να δω μήπως έχει αφήσει κανένα σημείωμα στο ψυγείο ή στο τραπέζι αλλά πουθενά. Και το φαγητό δεν ήρθαν καν έτοιμο. Τι συνέβη;

Αποφάσισα να την πάρω τηλέφωνο αλλά ήταν κλειστό. Δίπλα στο σταθερό τηλέφωνο όμως, υπήρχε ένα χαρτάκι με ένα νούμερο και από κάτω έλεγε γιαγιά. Μήπως είχε πάει σε καμία φίλη της; Τηλεφώνησα με περιέργεια.

-Ορίστε; ακούστηκε μια βαριά αντρική φωνή στην άλλη γραμμή.

Τι στο διάολο; Θα πήρα λάθος νούμερο, σίγουρα.

-Συγνώμη έκανα λάθος, είπα και πήγα να το κλείσω. Λάθος νούμερο.

-Δεν πήρες λάθος νούμερο Σίντνεϊ, είπε ο άντρας από την άλλη γραμμή.

-Τι πράγμα; ρώτησα εντελώς μπερδεμένη.

-Πως πέρασες στην εκδρομούλα σου με τον Κόλιν Μάιλς; ρώτησε. Έφαγες καλή πούτσα;

Κατάλαβα ποιος διάολος ήταν. Ποιος άλλος μαλάκας πέρα από τον Ρικ.

-Τι σχέση έχεις εσύ με τη γιαγιά μου παλιομαλάκα; φώναξα.

-Δεν μιλάς καλά μωράκι, είπε γελώντας.

-Θα σε γαμήσω μαλάκα, φώναξα. Μίλα.

-Καταρχήν ηρέμησε, είπε. Όλα είναι πολύ απλά. Δεν νομίζεις ότι έπαιξες αρκετά με εμάς; Το μόνο που σου επιτρεπόταν ήταν να παίζεις με τον πούτσο μας και με τις δουλειές που σου είχα αναθέσει. Νόμιζες ότι θα μείνει κρυφό, ότι ο Κόλιν Μάιλς σε παρέσυρε και έμαθε τα πάντα για μας;

-Λες μαλακίες, έτριξα.

-Ήρθε λοιπόν η ώρα να παίξω και εγώ, είπε. Και αποφάσισα να ξεκινήσω με τη γιαγιά σου. Αν δεν κάνω λάθος την αγαπάς πολύ έτσι;

-Έτσι και σε βρω δεν θα διστάσω να σε σκοτώσω, είπα.

-Δεν σε παίρνει να απειλείς, φώναξε. Γιατί η ζωή της αγαπημένης σου γιαγιά είναι στα χέρια μου.

Πήρα μια ανάσα.

-Τι σκατά θέλεις για να μην την πειράξεις; ρώτησα. Σεξ;

-Το σεξ μωρό μου πλέον δεν μου φτάνει, είπε γελώντας. Ειδικά όταν ξέρω ότι θα το ξανασκάσεις. Για να τελειώνουμε, έχεις το δικαίωμα να επιλέξεις ανάμεσα σε δύο.

-Ακούω, είπα.

-Η πρώτη, είπε. Φέρνεις τον αγαπημένο σου εδώ, και αφού του πεις ότι επιστρέφεις στη παλιά σου ζωή ως προσωπική μου πουτάνα τον σκοτώνεις. Επίσης, εκτός από τη διακίνηση ναρκωτικών θα δουλεύεις και στο στριπ κλαμπ μου.

-Και η δεύτερη; ρώτησα.

-Η δεύτερη, είπε. Άμα δεν δεχτείς ότι σου είπα θα αφήσω τη γιαγιά σου ελεύθερη και θα σκοτώσω εσένα. Ίσως και τον Μάιλς.

Ήμουν σε απόγνωση.

-Πόσο χρόνο έχω να το σκεφτώ; ρώτησα.

-Όσο θες γλύκα, είπε. Εγώ μπορώ να περιμένω όλη μέρα. Για τη γιαγιά σου δεν ξέρω.

Με έλουζε κρύος ιδρώτας.

-Περιμένω τηλέφωνο από σένα, είπε και το έκλεισε.

*Το ανέβασα ξανά γιατί μου εμφανιζόταν ελλειπές*
Ελπίζω να σας άρεσε. Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο, να περνάτε καλά και να χαμογελάτε. Φιλάκια!💓

Διαβάστε επίσης:
°Έρωτας του μυστηρίου.
°Όσα μπορεί να αντέξει η αγάπη.
°The play: an unexpected love story.
°Έρωτας επί σκηνής.

Ακολουθήστε με σε:
°Snapchat: raphaelaa_elric.
°Instagram: raphaela_elric.