Τα πάντα μου, εσύ.

Κεφάλαιο 25ο.

-Εγώ φταίω που ήρθα να πω περαστικά, είπα νευριασμένη.

Η γυναίκα του με κοίταξε με ένα σατανικό χαμόγελο.

-Και γιατί δεν την άφησες να μπει μέσα; ρώτησε ο Κόλιν την άλλη.

Άρπα την, καριόλα.

-Εγώ; ρώτησε. Της είπα άμα ήθελε.

-Όχι κυρά μου, είπα γελώντας. Δεν είπες τίποτα τέτοιο. Εκτός ότι με ρώτησες με αγένεια τι οικειότητα έχω με τον καθηγητή μου, είχες το θράσσος να με διώξεις κιόλας.

-Κόλιν πήγαινε μέσα θα γίνεις χειρότερα, είπε εκείνη.

-Λούσι, είπε. Είσαι απαράδεκτη.

-Τι λες; ρώτησε.

-Πήγαινε μέσα και θα το συζητήσουμε μετά, είπε.

Εκείνη με κοίταξε έτοιμη να με δείρει. Μην μπλέκεις με τη φωτιά, μαλάκω. Έφυγε και πήγε μέσα.

-Πόσο καιρό έχεις να την γαμήσεις και κάνει έτσι; ρώτησα.

Εκείνος με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια.

-Σίντνεϊ, έτριξε.

-Ναι εγώ σου φταίω, είπα. Αυτά είναι για σένα, τέλος πάντων.

Εκείνος μου χαμογέλασε.

-Ευχαριστώ, είπε.

-Λοιπόν φεύγω, είπα.

-Δεν έχεις να πας πουθενά, είπε. Νομίζεις δεν θα μάθαινα τις μαλακίες που πας και κάνεις;

-Ποιος ήρθε; ρώτησε.

-Εγώ και σου λέω ότι άμα δεν σταματήσεις τη δουλειά με τα ναρκωτικά θα σε δείρω πολύ άσχημα, είπε με εκείνη τη σέξι φωνή.

-Ναι ε; ρώτησα.

-Ναι, είπε.

-Ανυπομονώ τότε για αυτό, είπα χαμογελώντας και έφυγα.

ΚΟΛΙΝ.
Μπήκα μέσα στο σπίτι χαμογελαστός. Αυτή η μικρή, είναι πανέξυπνη. Δεν το συζητώ. Ειδικά το διαγώνισμα της, με άφησε άφωνο. Είναι το κάτι ξεχωριστό. Με θυμήθηκε που ήμουν άρρωστος. Σίγουρα είναι άρρωστη, δεν υπάρχει άλλη εξήγηση.

Έβαλα τα γλυκά στο ψυγείο και πήγα στο σαλόνι.

-Έφυγε; ρώτησε.

-Ναι, είπα. Θέλω να μιλήσουμε για αυτό που έγινε πριν.

-Τι ακριβώς να πούμε για αυτήν την τιποτένια; ρώτησε εκείνη με αηδία.

-Δεν ήθελα να ανοίξω συζήτηση μπροστά στην Σίντνεϊ για να μην εκτεθούμε, είπα νευριασμένος. Σε έχω βαρεθεί και σένα και τις μαλακίες σου.

-Με βαρέθηκες κιόλας, φώναξε εκείνη. Με την καριόλα την μικρή.

-Ο τρόπος σου ήταν απερίγραπτα άσχημος, είπα.

-Δεν κατάλαβα, είπε. Τι δουλειά είχε εδώ; Είναι μαθήτρια σου.

-Ακριβώς, είπα. Και θέλω να τη σέβεσαι.

-Ορίστε; ρώτησε. Να σέβομαι αυτήν την ηλίθια;

-Θα μιλάς πιο όμορφα για εκείνη, είπε. Δεν σου έχει κάνει τίποτα για να τη στολίζεις.

-Παρατά με Κόλιν, φώναξε. Βάζεις την μικρή πάνω από εμένα.

-Βάζω τη δουλειά μου πάνω από εσένα, τη διόρθωσα. Η μικρή αποτελεί μέρος της δουλειάς μου και θα είμαι δίπλα της εκτός από δάσκαλος για ότι άλλο χρειαστεί.

-Άμα χρειαστεί θα της κάτσεις κιόλας; φώναξε.

Ήμουν έτοιμος να εκραγώ. Την αγριοκοίταξα και πήρα μια βαθιά ανάσα.

-Θέλω να μείνουμε λίγο χώρια, είπα τελικά.

-Τι; ρώτησε εκείνη χλωμιάζοντας.

-Ναι, είπα. Θέλω να πάρεις τα πράγματα σου και να μείνουμε για λίγο μακριά. Θέλω να σκεφτώ.

Εκείνη με κοίταξε θυμωμένη και έτοιμη να βάλει τα κλάματα.

-Και όλα αυτά για μια μικρή; ρώτησε.

-Δεν είναι μία τυχαία αυτή η μικρή, είπα. Να μάθεις να πέφτεις τόσο πολύ στα μάτια μου.

Μάζεψε μερικά από τα πράγματα της και έφυγε από το σπίτι.

ΣΙΝΤΝΕΪ.
Πήγα από το γραφείο του Ρικ, ήθελε λέει να μου μιλήσει. Όταν έφτασα εκεί, ήταν ο Τζέιμς. Την είχα γαμήσει πολύ άσχημα.

Ελπίζω να σας άρεσε. Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο, να περνάτε καλά και να χαμογελάτε. Φιλάκια!💓

Διαβάστε επίσης:
°Έρωτας του μυστηρίου.
°Όσα μπορεί να αντέξει η αγάπη.
°The play: an unexpected love story.
°Έρωτας επί σκηνής.

Ακολουθήστε με σε:
°Snapchat: raphaelaa_elric.
°Instagram: raphaela_elric.