Τα πάντα μου, εσύ.

Κεφάλαιο 15ο.

Έφτασα σπίτι ξημερώματα. Πονούσε η μέση μου, τα πόδια μου, ο κώλος μου. Παντού κυριολεκτικά. Δεν είχα κουράγιο να πάω σχολείο. Σε δύο ώρες έπρεπε να σηκωθώ. Άστο για άλλη φορά. Πήγα και έπεσα για ύπνο.

ΚΌΛΙΝ.
Δεν είχε έρθει σχολείο και δεν ξέρω λόγο. Είχαμε εργαστήριο σήμερα, ήταν σημαντικό μάθημα. Την έψαχνα παντού. Σίγουρα κάποιος θα ήξερε που πήγε, τι έκανε. Μέχρι και στα αποδυτήρια.

Μόλις είχαμε τελειώσει το μάθημα η τάξη άδειασε. Ο μόνος που μπήκε μέσα και έκλεισε την πόρτα, ήταν αυτό το ρεμάλι ο Πολ.

-Νομίζω είναι διάλειμμα νεαρέ, είπα.

-Δεν ήρθα για να κάνω μάθημα μπάρμπα, είπε. Ήρθα να σου πω στα γρήγορα δύο πραγματάκια και θέλω να γίνουν άμεσα κατανοητά.

Τι σκατά θέλει;

-Σε ενημερώνω απλά ότι η Σίντνεϊ γύρισε πίσω, είπε. Ήταν άλλωστε δεδομένο. Και γύρισε πίσω και στη δουλειά της. Έπρεπε να κάνει πολλά σε αυτόν τον Ρικ, για να γυρίσει. Αλλά ευτυχώς του άρεσε. Όπως και σε εμάς τους υπόλοιπους.

-Άκουσε ρεμάλι, είπα. Μπορούμε να τσακωθούμε οπότε θες, εγώ δεν έχω θέμα.

-Εγώ ήρθα να σου πω ότι θα κόψεις με την μικρή, είπε. Άμα της έριξες πούτσο, ελπίζω να ήταν καλός. Της αρέσει να γαμιέται.

-Βγες έξω, φώναξα. Θα επαναληφθεί ότι έγινε, κανόνισε.

-Τα πάμε μπάρμπα, είπε γελώντας.

Με απογοήτευσε. Είναι όντως μία πόρνη. Έτσι την καταντήσανε. Σκασίλα μου, όμως.

ΣΊΝΤΝΕΪ.
Πήγα στη δουλειά μου νωρίς. Ήταν εκεί αυτός ο σπαστικός. Ευτυχώς δεν με ανάγκασε να φτιάξω πάλι ψωμιά και πίτες και όλες αυτές τις αηδίες. Ήμουν μόνο ταμείο και καθαριότητα.

-Σίντνεϊ, είπε. Δοκίμασε.

Είχε βάλει σε ένα μικρό πιάτο ένα κομμάτι από μία πίτα με σοκολάτα.

-Δεν θέλω ευχαριστώ, είπα.

Εκείνος μου το έβαλε με το ζόρι στο στόμα και για να μην τον βαρέσω έφυγε γελώντας. Το καμπανάκι της πόρτας χτύπησε και μπήκε μέσα ένας κύριος.

-Καλησπέρα θα ήθελα...

Όταν με αντικρισε σταμάτησε. Ήταν ο Κόλιν. Ξεροκατάπιε και με κοίταξε με σοβαρό βλέμμα.

-Θα ήθελα παρακαλώ λίγα σοκολατάκια, έτριξε.

Τα πρασινογάλανα μάτια του, ήταν παγωμένα. Ήταν σοβαρός.

-Εντάξει άραξε, είπα. Δεν είμαστε σχολείο. Μπορείς να σταματήσεις να είσαι τυπικός.

-Εγώ μπορώ, είπε. Το θέμα είναι ότι δεν θέλω δεσποινίς Άνταμς. Και θα μου μιλάτε στον πληθυντικό.

-Τι έγινε Κόλιν; ρώτησα εκνευρισμένη. Κοιμήθηκες στραβά;

-Εγώ τουλάχιστον δεν πηδιόμουν με αλητοπαρέες και πρώην αφεντικά για να μην είμαι μόνος μου, είπε.

Αναστέναξα και ξεκίνησα να του βάζω στο κουτί κάποια γλυκά.

-Δεν απαντάς; ρώτησε. Αναμενόμενο.

-Και να σου πω δεν θα καταλάβεις, είπα. Δεν ξέρεις τι πάει να πει να είσαι μόνος σου.

-Οπότε προτίμησες να πηδηχτείς με όλους, είπε. Μάλλον είχαν δίκιο.

-Δεν θα σου δώσω λογαριασμό, είπα. Ότι γουστάρω θα κάνω.

Μου έδωσε τα χρήματα στο ταμείο.

-Εντάξει, είπε. Όταν θα σε κάνουν πόρνη, μην κλαίγεσαι.

-Άντε γαμήσου, είπα.

Ο Είθαν ήρθε έξω να δει τι συνέβη.

-Όλα καλά Σίντνεϊ; ρώτησε ανήσυχος. Σε άκουσα να βρίζεις.

Ο Κόλιν γέλασε ειρωνικά.

-Βρήκες και άλλο κορόιδο, είπε.

-Βούλωστο, είπα. Και εξαφανίσου.

-Ευχαριστούμε κύριε περάστε έξω, είπε ο Είθαν.

-Μην τυχον και δεν έχεις κάνει την εργασία για αύριο, είπε και βγήκε έξω.

Έχωσα μια κλοτσιά στον τοίχο.

-Σίντνεϊ ηρέμησε, είπε. Όλα καλά; Ποιος ήταν αυτός;

-Καθηγητής, είπα.

-Θες να μου πεις; ρώτησε.

-Να κοιτάς την δουλειά σου, είπα σοβαρά.

-Έλα να δοκιμάσεις τα γλυκά με τη μαρμελάδα μόλις τα έβγαλα, είπε.

Εκείνη την ώρα με πήρε ο Πολ. Το σήκωσα νευριασμένη.

-Τι σκατά θες Πολ; ρώτησα.

-Σιντ πρέπει να έρθεις στο γραφείο, είπε από την άλλη μεριά της γραμμής. Ο Ρικ σε θέλει οπωσδήποτε.

-Παρατά με, είπα. Δεν έχω όρεξη.

-Δεν είσαι σε θέση, είπε. Το απόγευμα να σαι δω. Έχουμε δουλειά.

Ελπίζω να σας άρεσε. Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο, να περνάτε καλά και να χαμογελάτε. Φιλάκια!💓

Διαβάστε επίσης:
°Έρωτας του μυστηρίου.
°Όσα μπορεί να αντέξει η αγάπη.
°The play: an unexpected love story.
°Έρωτας επί σκηνής.

Ακολουθήστε με σε:
°Snapchat: raphaelaa_elric.
°Instagram: raphaela_elric.