Τα πάντα μου, εσύ.

Κεφάλαιο 66ο.

ΚΌΛΙΝ.
Πήγα σπίτι της Λούσι μέσα στα νεύρα. Ήμουν σίγουρη ότι θα τις έβρισκα και τις δύο εκεί. Χτύπησα το κουδούνι νευρικός. Άνοιξε η Λούσι.

-Κόλιν, είπε έκπληκτη. Περνά μέσα.

Την αγριοκοίταξα και μπήκα μέσα. Κάθισα στον καναπέ.

-Δεν σε περίμενα, είπε. Δεν έχω μαγειρέψει.

-Είναι εδώ η Σούζαν; ρώτησα απότομα.

-Εδώ είναι, είπε. Γιατί;

-Πες της να κατέβει τώρα, είπα ξερά. Γρήγορα χωρίς πολλές ερωτήσεις.

Εκείνη με κοίταξε περίεργα και φώναξε τη Σούζαν. Μερικά δευτερόλεπτα μετά άκουσα τα βήματα της Σούζαν στις σκάλες.

-Μπαμπά, είπε και με αγκάλιασε. Δεν ήξερα ότι θα έρθεις.

-Σούζαν κάτσε, είπα σοβαρά. Και συ Λούσι. Θέλω να μιλήσουμε.

Εκείνες κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και κάθισαν στον καναπέ.

-Τι συμβαίνει Κόλιν; ρώτησε η Λούσι. Δεν φαίνεσαι καλά.

Γέλασα ειρωνικά.

-Δεν φαίνομαι καλά γιατί δεν είμαι, είπα εκνευρισμένος.

-Θες να μας πεις τι έχεις; ρώτησε η Σούζαν.

-Θέλω να μου πείτε την αλήθεια, είπα ξερά. Θέλω την αλήθεια.

-Για ποια αλήθεια μιλάς; ρώτησε η Λούσι.

-Την αλήθεια για το θέμα της Σίντνεϊ, είπα.

Η Σούζαν κοίταξε την Λούσι και δάγκωσε τα χείλη της.

-Δεν καταλαβαίνω για τι πράγμα μιλάς, τραύλισε η Λούσι.

-Δεν περίμενα να καταλάβεις ούτως ή άλλως, φώναξα. Όμως δεν το περίμενα ποτέ από σένα Σούζαν.

-Τι πράγμα; τραύλισε εκείνη.

-Πόσο καιρό πριν ήξερες για μένα και τη Σίντνεϊ; ρώτησα.

Εκείνη δεν απάντησε. Ούτε στα μάτια δεν με κοιτούσε.

-Πόσο καιρό Σούζαν; φώναξα. Μην με τυραννάτε άλλο! Σας ικετεύω.

-Μην φωνάζεις στο παιδί, φώναξε η Λούσι. Μην την πιέζεις.

-Λούσι μην ανακατεύεσαι, είπα μέσα από τα δόντια μου. Περίμενε στη σειρά. Θα έρθει και η δική σου ώρα.

Κοίταξα τη Σούζαν έντονα.

-Λοιπόν; ρώτησα.

-Λίγες μέρες πριν πάω να μείνω στον φίλο μου, είπε.