Τα πάντα μου, εσύ.

Κεφάλαιο 43ο.

Φόρεσα την περούκα όσο καλύτερα μπορούσα. Ήμουν έξω από το διαμέρισμα που βρισκόμουν συνήθως με τον Ρικ. Ήξερα ακριβώς τι έπρεπε να κάνω. Είχε βάλει στη θέση του έναν χάκερ με υψηλές γνώσεις τεχνολογίας. Σπανια ερχόταν ο Ρικ πλέον σε αυτό το γραφειο.

Χτύπησα την πόρτα και μπήκα μέσα. Εκείνος χαμογέλασε και χαλάρωσε την γραβάτα του.

-Γεια σας, είπε με πονηρό χαμόγελο. Καθίστε.

-Γεια σας, είπα όσο πιο ναζιάρικα μπορούσα. Εσείς είστε ο κύριος Ρικ;

-Για σας δεσποινίς μου είμαι οποίος μου πείτε, είπε.

Τι μαλάκας άντρας, θεέ μου. Ήθελα να του κοπανίσω το κεφάλι του πάνω στην υπολογιστή και ύστερα να τον κάνω σκληρό δίσκο.

-Δεν είμαι ο Ρικ, είπε γελώντας. Είμαι ο Μπεν. Τι ακριβώς ζητάτε ωραία μου δεσποινίς;

-Είχα κανονίσει να συναντηθώ με τον κύριο Ρικ για να δει αν θα με προσλάβει τελικά, είπα και άνοιξα το σακάκι.

Ο τύπος είχε πάθει πλάκα. Είχε καρφώσει τα μάτια του στο στήθος μου.

-Να σε προσλάβει που ακριβώς; ρώτησε.

-Δεν μου είπε, είπα.

Κάθισα πάνω στο γραφείο ακριβώς μπροστά του.

-Όμως αναρωτιόμουν μήπως θα μπορούσες να μου κάνεις μια χάρη, είπα και του χάιδεψα το στήθος.

-Ότι θέλεις, είπε κατευθείαν.

Όταν είσαι μουνόδουλος αυτά γίνονται.

-Έμαθα ότι έχουν πιάσει μια γριά και την έχουν στο κτήριο που έχει αγοράσει ο Ρικ από την πόλη, είπα. Ισχύει;

-Ισχύει, είπε. Αλλά είναι το σπίτι του Ρικ. Δεν είναι απλά μια αποθήκη. Το κάτω μέρος του, στο υπόγειο είναι αποθήκη. Αλλιώς είναι φυλασσόμενος χώρος. Ο Ρικ πλέον έχει εξελιχθεί σε νονός της νύχτας οπότε λειτουργεί και σαν εταιρία το σπίτι του.

-Ώστε το σπίτι του το είχε κάνει αποθήκη. Μάλιστα.

-Και γιατί είπαμε πιάσανε τη γριά; ρώτησα. Τι θέλουν από αυτή;

-Από αυτή τίποτα, είπε. Την εγγονή θέλουν. Χέστηκε τώρα ο Ρικ για τη γριά.

-Μάλιστα, είπα. Λοιπόν πάω γιατί έχω αργήσει στο ραντεβού μου με τον Ρικ. Αλλά θα επιστρέψω για σένα.

Σηκώθηκα από το γραφείο και πήγα να φύγω.

-Για μια στιγμή, είπε.

Γύρισα και τον κοίταξα.

-Πως ξέρεις εσύ για τη γριά; ρώτησε. Υποτίθεται ότι κανένας δεν ξέρει ούτε για το σπίτι, ούτε για την απαγωγή.

Του χαμογέλασα και έβγαλα το όπλο μέσα από τη φούστα.

-Άργησες λίγο, είπα χαμογελώντας.

Πανικόβλητος πήγε να πάρει τηλέφωνο αλλά έριξα μια σφαίρα στον τοίχο.

-Μια κίνηση ακόμα, είπα. Και θα σε βρει στο κεφάλι.

Εκείνος ξεροκατάπιε.

-Θα κάνεις ότι σου λέω, είπα και ήρθα από πάνω του. Μπες στις κάμερες του σπιτιού του Ρικ.

Μπήκε. Ήταν μια στο γκαράζ, μια στο γραφείο του Ρικ, μια στις αποθήκες και στους διαδρόμους, στο ασανσέρ, στο χώρο υποδοχής, γενικά στα περισσότερα δωμάτια του σπιτιού. Σε ένα δωμάτιο ήταν και η γιαγιά μου, την έβλεπα. Δεν έκανε τίποτα. Απλά καθόταν σε μια καρέκλα και διάβαζε ένα βιβλίο.

-Ωραία, είπα. Καλό παιδί. Τώρα αποσύνδεσέ τες. Όλες, χωρίς παράληψη.

Το έκανε. Τον ένιωθα να ιδρώνει.

-Τώρα πες μου, είπα. Που περιμένουν οι φύλακες;

-Είναι ένας στην κεντρική είσοδο,είπε με φωνή που έτρεμε. Έξω από το γραφείο του Ρικ είναι δύο, κάτω στις αποθήκες πρέπει να είναι δύο με τρεις και ένας φυλάει τη γιαγιά σου στο δωμάτιο που την έχουν.

-Ωραία, είπα. Μην αναφέρεις σε κανέναν ότι με είδες.

-Σίντνεϊ, είπε. Δεν σου πάει το ξανθό, καθόλου.

-Στείλε χαιρετίσματα στη μάνα μου μαλάκα, είπα και τον πυροβόλησα.

Βγήκα έξω από το διαμέρισμα, ευχαριστημένη.

Ελπίζω να σας άρεσε. Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο, να περνάτε καλά και να χαμογελάτε. Φιλάκια!💓

Διαβάστε επίσης:
°Έρωτας του μυστηρίου.
°Όσα μπορεί να αντέξει η αγάπη.
°The play: an unexpected love story.
°Έρωτας επί σκηνής.

Ακολουθήστε με σε:
°Snapchat: raphaelaa_elric.
°Instagram: raphaela_elric.