Τα πάντα μου, εσύ.

Κεφάλαιο 14ο.

Πήγα σε αυτό το ζαχαροπλαστείο που είχε συνεννοηθεί η γιαγιά να πάω. Μπήκα μέσα και δεν ήταν κανείς. Δεν ακουγόταν τίποτα, παρά μόνο το κουδουνάκι της πόρτας μόλις μπήκα. Από μέσα ξεπρόβαλε ένας μελαχρινός άντρας, όχι πολύ μεγαλύτερος μου. Πολύ εμφανίσιμος και ήταν γεμάτος αλεύρι στο πρόσωπο.

-Γεια σας ωραία μου δεσποινίς, είπε χαμογελώντας. Έρχομαι αμέσως.

Βγήκε έξω και στάθηκε μπροστά από το ταμείο και μου χαμογέλασε γλυκά.

-Πώς μπορώ να σου φανώ χρήσιμος; ρώτησε.

Κάτι τέτοια γλυκανάλατα δεν μ' αρέσουν καθόλου. Τα βρίσκω επιεικώς αισχρά.

-Είμαι η κοπέλα για τη θέση της υπαλλήλου, είπα ξερά.

-Ναι ναι βέβαια, είπε και βγήκε από το ταμείο για να με χαιρετήσει. Η Σίντνεϊ, σωστά;

-Ναι, είπα. 

-Εγώ είμαι ο Είθαν, είπε και μου χαμογέλασε. Πήγαινε μέσα να αφήσεις τα πράγματα σου και να βάλεις ποδιά .

Πήγα μέσα έβαλα και μια ποδιά και πήγα στον πάγκο που δούλευε.

-Εγώ πρέπει να πάω στο ταμείο; ρώτησα.

-Δεν χρειάζεται ακόμα, είπε. Έλα να με βοηθήσεις να φτιάξω αυτό το ψωμί.

-Τι θα μαγειρεύω κιόλας; ρώτησα με αηδία.

Εκείνος γέλασε.

-Δεν είναι και τόσο άσχημα, είπε. Άλλωστε είσαι πανέμορφη και πιστεύω ότι και η βοήθεια σου θα είναι πολύτιμη.

Ρόλαρα τα μάτια μου και τον βοήθησα να φτιάξει αυτή τη μαλακία που έφτιαχνε.

-Πάντως μου κάνει εντύπωση που θέλησες να έρθεις να δουλέψεις εδώ, είπε. Δεν φαίνεται να ταιριάζεις καθόλου.

-Η γιαγιά μου επέμενε, είπα ξερά.

-Εντάξει κατάλαβα, είπε γελώντας. Δεν με πας καθόλου.

-Δεν έχω όρεξη, είπα νευριασμένη.

-Εγώ σε βρίσκω πολύ γλυκιά, είπε και μου χάιδεψε τη μύτη με το αλεύρι.

Τον αγριοκοίταξα και αυτός μου χαμογέλασε.

Όταν τελείωσε η βάρδια καθαρίσαμε και κλείσαμε το μαγαζί.

-Δεν τα πήγες και άσχημα, είπε.

-Θα συνηθίσω, είπα. Αντίο.

-Άφησε με να σε γυρίσω σπίτι, είπε.

-Μπορώ και μόνη μου, είπα.

-Μην με αναγκάσεις να σε βάλω σηκωτή στο αυτοκίνητο, είπε κι μου χαμογέλασε γοητευτικά.

Ξεφύσηξα και μπήκα μέσα. Με άφησε σπίτι.

-Καληνύχτα, είπε και μου φίλησε το χέρι.

Πολύ γλυκό αγόρι, και πολύ μαλακό. Που κοντεύει να γίνει μαλάκας. Αηδία. Τουλάχιστον με τόση δουλειά κατάφερα να συγκεντρωθώ και να πάρω την τελική μου απόφαση. Έστειλα μήνυμα στον Πολ, και πήγα από το σπίτι του.

Ελπίζω να σας άρεσε. Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο, να περνάτε καλά και να χαμογελάτε. Φιλάκια!💓

Διαβάστε επίσης:
°Έρωτας του μυστηρίου.
°Όσα μπορεί να αντέξει η αγάπη.
°The play: an unexpected love story.
°Έρωτας επί σκηνής.

Ακολουθήστε με σε:
°Snapchat: raphaelaa_elric.
°Instagram: raphaela_elric.